S. Mat 7

S. Mat 7

1Mos gjikoni, t𝑒 mos jini gjikúar𝑒.

2Se me até gjikim𝑒 ts̆𝑒 jû gjikoni, kat𝑒 jini gjikúar𝑒: e me até e mátur𝑒 ts̆𝑒 jû t𝑒 mâni, kat𝑒 ju mátet𝑒 eδé juve.

3E p𝑒rts̆é v𝑒rên𝑒 dus̆kun, ts̆𝑒 is̆t𝑒 te siu i tit𝑒 vγai: e travin, ts̆𝑒 is̆t𝑒 te siu jit𝑒 ng𝑒 e γojas𝑒?

4E si i θua tit𝑒 vγai: Le m𝑒 t𝑒 ndzíer𝑒 dus̆kun ka siu jit𝑒: kur𝑒 kê nj𝑒 traf te siu jit𝑒?

5Ipókrit𝑒, ndzîr𝑒 mê para travin ka siu jit𝑒, e aχiérra kat𝑒 v𝑒rês̆ t𝑒 ndzíers̆𝑒 dus̆kun e kas̆t𝑒s ka siu i tit𝑒 vγai.

6Mos i jipni kjenvet s̆𝑒rbesin s̆éit𝑒: e mos t’ i s̆tini pérnet𝑒 tâj𝑒 p𝑒rpara dérravet, mos t’ i s̆kélj𝑒n𝑒 n𝑒n𝑒 ké mb𝑒vet tire, e kur𝑒 príren𝑒 t𝑒 ju s̆kjíerj𝑒n𝑒.

7Lipni, e kat𝑒 ju jípet𝑒: k𝑒rkoni, e kat𝑒 gjeni: ksini, e kat𝑒 ju sbíγet𝑒.

8Se nganjé ts̆𝑒 lip𝑒, kâ: e aí ts̆𝑒 k𝑒rkón, gjên: e atîγj𝑒 ts̆𝑒 kset, kat’ i sbíγet𝑒.

9Ts̆ili ê ka‐k𝑒 jû, ts̆𝑒 n𝑒 i biri i lipt𝑒 buk𝑒n, do vê t’ i jáp𝑒nje nj𝑒 gur𝑒?

10Ô ts̆𝑒 n𝑒 i lipt𝑒 nj𝑒 pis̆k𝑒, do t’ i jáp𝑒nj𝑒 nj𝑒 gjalpr𝑒?

11Prandái n𝑒 jû, ts̆𝑒 jini t𝑒 likj𝑒, dini t𝑒 jipni bíj𝑒v𝑒t túaj𝑒 δurutî t𝑒 mira: sâ m𝑒 s̆um𝑒 t𝑒 mira kat𝑒 ia jáp𝑒nj𝑒, atire ts̆𝑒 ia lipj𝑒n, Tata jîj𝑒 i kjíeγi𝑒s?

12Gjiθ até prandái ts̆𝑒 doni t𝑒 bé nj𝑒n𝑒 juve njérzit𝑒, eδé jû búnie atíreve. Se kjô ist𝑒 ligja, eδé profétrat𝑒.

13Χini ka dera e ngus̆t𝑒: se e gjer𝑒 ê dera, e s̆um𝑒 ndzê n uδa, ts̆𝑒 bie te t𝑒 sbjerrit, e disâ jan𝑒 ts̆𝑒 χinj𝑒n ka ajô.

14Se e ngus̆t𝑒 ê dera, e e χoγ𝑒 uδa, ts̆𝑒 bie te gjeγa: eδé pak𝑒 jan atá, ts̆𝑒 e gjenj𝑒n!

15Rúχiχj𝑒 ka profétrat’ e rrêm𝑒, ts̆𝑒 vinj𝑒n tek𝑒 jû me t𝑒 vés̆ura déles̆𝑒, e abr𝑒nda jan𝑒 ulkj𝑒 vjeδusar𝑒.

16Kat’ i njiχni ka pém𝑒t’ e tire. Kûrr𝑒 e po kûrr𝑒 njérzit𝑒 mbjeδj𝑒n rrus̆ ka glé mbat𝑒, e fikj𝑒 ka murrízat𝑒.

17K𝑒s̆tú ngâ lis i mir𝑒 bun pem𝑒 t𝑒 mira: e ngâ lis i kálb𝑒t𝑒 bun pem𝑒 t𝑒 liga.

18Nj𝑒 lis i mir𝑒 ng𝑒 m𝑒nd𝑒 bunj𝑒 pem𝑒 t𝑒 liga: e nj𝑒 lis i kálb𝑒t𝑒 t𝑒 bunj𝑒 pem𝑒 t𝑒 mira.

19Ngâ lis𝑒, ts̆𝑒 ng𝑒 b𝑒n pem𝑒 e mir𝑒, prítet𝑒, e s̆tíχet𝑒 nd𝑒 zjarr𝑒.

20Andái ka pém𝑒t’ e tire kat𝑒 njiχni atá.

21Jo nganjé , ts̆𝑒 m𝑒 θot𝑒, Zot, Zot, ka χînj𝑒 te mbret𝑒ría e kjíeγiavet: se po aí ts̆𝑒 b𝑒n vulem𝑒n e Tátes𝑒 tim𝑒, ts̆𝑒 is̆t𝑒 te kjíeγiat𝑒.

22Disâ kat𝑒 m𝑒 θên𝑒 tek’ ajó dit𝑒: Zot, Zot, ng𝑒 kemi na profetidzártur𝑒 mbi emrin t𝑒nt𝑒, eδé mbi emrin t𝑒nt𝑒 na ndzúarm𝑒 t𝑒 maχkúamit𝑒, e mbi emrin t𝑒nt𝑒 bûm𝑒 disâ famasm𝑒?

23Aχiérna kat’ i θom atíreve: Se ng𝑒 ju njoχa kûrr𝑒 e po kûrr𝑒: γarγáriχj𝑒 kâ‐k’ ú, jû ts̆𝑒 buni t𝑒 lig𝑒n.

24Andái nganjé , ts̆𝑒 m𝑒 merr𝑒 ves̆ k𝑒tó fjal𝑒, eδé i b𝑒n, mund𝑒 glítet𝑒 me burrin e nd𝑒lgúas̆𝑒m𝑒, ts̆𝑒 stisi s̆pîn e tîγj𝑒 mbi gurin,

25E râ s̆iu, e jerδ𝑒n lúmet𝑒, e frîtin ér𝑒t𝑒, e us̆klakúan tek’ ajó s̆pî, e ng’ u‐gorromis𝑒: se is̆𝑒 stísur𝑒 mbi gurin.

26E nganjé , ts̆𝑒 gjégjet𝑒 k𝑒tó fjal𝑒 tímes̆it, e ng𝑒 i b𝑒n, i glet búrrit𝑒 pa nd𝑒lgim𝑒, ts̆𝑒 stisi s̆pîn e tîγj𝑒 mbi r𝑒r𝑒n:

27E râ s̆iu, e jerδ𝑒n lúmet𝑒, e frîtin ér𝑒t𝑒, e múarn𝑒 p𝑒rpara até s̆pî, e râ, eδé e maδe kle gorromima e sâγj𝑒.

28E proftasi, kur𝑒 sosi Dz̆esúi ktô fjal𝑒, se gjíndet𝑒 is̆𝑒n θavmásur𝑒 ka urt𝑒sía e tîγj𝑒.

29Se aí is̆ e i mpsoγj𝑒 si nj𝑒 ts̆𝑒 kâ zot𝑒rî, e jo si Skríbrat𝑒.

Përktheu nga greqishtja 1868.
Published by: British & Foreign Bible Society