The chat will start when you send the first message.
1Jakże jesteś piękna, najdroższa!
O, jak piękna!
Twoje oczy — to gołąbki,
które patrzą zza zasłony!
Twoje włosy — to stado kóz
schodzących z gór Gileadu.
2Twoje zęby — to owieczki
ostrzyżone,
które wyszły z kąpieli —
każda ma bliźniaczkę,
żadnej nie brak młodych.
3Twoje wargi są jak wstążka
karmazynu,
twoje słówka pełne wdzięku.
Twoje skronie jak połówki
granatów
skryte za zasłoną.
4Twoja szyja jest jak wieża Dawida,
zbudowana na zbrojownię!
Tysiąc tarcz wisi na niej —
same tarcze bohaterów.
5Twoje piersi są jak dwa sarniątka,
bliźnięta gazeli, na wypasie pośród lilii.
6Zanim odetchnie dzień
i uciekną cienie,
wstąpię na górę mirry
i na wzgórze kadzidła.
7Cała jesteś piękna, najdroższa,
nie ma w tobie skazy!
8Zejdź ze mną z Libanu,
panno młoda,
zstąp wraz ze mną z Libanu!
Zejdź ze szczytu Amana,
z Seniru i Hermonu,
od strony lwich legowisk
i z gór panter!
9Oczarowałaś mnie, najmilsza,[#4:9 Lub: moja siostro .]
panno młoda,
oczarowałaś jednym błyskiem
swoich oczu,
jednym łańcuszkiem ze swojej szyi!
10Jak cudownie umiesz pieścić,
najmilsza,
panno młoda,
twe pieszczoty są lepsze
niż wino!
Zapach twoich olejków
jest lepszy od najlepszych
balsamów.
11Miodem opływają twoje wargi,
panno młoda,
miód i mleko masz pod swoim
językiem,
a zapach twoich szat
jest jak powiew Libanu.
12Moja najmilsza, panna młoda,
jest jak ogród
zamknięty,
jak zdrój zaryglowany,
jak opieczętowane źródło!
13Twe gałęzie to sad drzewek
granatu
z dorodnymi owocami,
gronami henny i nardu.
14Tak! Nard i szafran!
Wonna trzcina, cynamon —
wszystkie wonne krzewy;
mirra, aloes —
wszystkie najdroższe
balsamy!
15Jesteś źródłem ogrodów, studnią[#4:15 Tj. źródło, które nawadnia ogrody.]
świeżej wody —
takiej wody, jaka spływa z Libanu!
16Powstań, wietrze z północy!
Powiej, wietrze
południa!
Przewiej mój ogród, niech się balsam
swą wonią rozniesie!
Niech mój ukochany przyjdzie
do swojego ogrodu,
niech kosztuje dorodnych owoców!