The chat will start when you send the first message.
1Potem Achitofel powiedział do Absaloma: Pozwól, że wybiorę dwanaście tysięcy mężczyzn, powstanę, ruszę w pościg za Dawidem [jeszcze] tej nocy
2i najdę go, póki jest znużony i z opuszczonymi rękami – i przerażę go tak, że ucieknie cały lud, który jest z nim, a wtedy uderzę na samego króla.[#2Sm 16:14; #17:2 , רְפֵה יָדַיִם, idiom: , .]
3Potem przywiodę z powrotem do ciebie cały lud, tak jak powraca młoda żona do swojego męża, bo ty [właściwie] szukasz duszy jednego człowieka, cały zatem lud powinien mieć pokój.[#17:3 , za G, ὃν τρόπον ἐπιστρέφει ἡ νύμφη πρὸς τὸν ἄνδρα αὐτῆς πλὴν ψυχὴν ἑνὸς ἀνδρὸς σὺ ζητεῖς, איש אחד כשוב הכלה אל אישה רק נפש; wg MT: , כְּשׁוּב הַכֹּל הָאִישׁ אֲשֶׁר אַתָּה מְבַקֵּשׁ כָּל־הָעָם יִהְיֶה שָׁלוֹם.]
4Rzecz ta okazała się słuszna w oczach Absaloma oraz w oczach wszystkich starszych Izraela.
5Absalom jednak powiedział: Przywołajcie również Chuszaja Arkitę. Posłuchajmy także, co jest w jego ustach.
6Gdy Chuszaj przyszedł do Absaloma, Absalom powiedział do niego: Achitofel doradził w taki oto sposób. Czy mamy postąpić według jego słowa czy nie? – ty nam przemów.
7Wtedy Chuszaj powiedział do Absaloma: Niesłuszna jest rada, której tym razem udzielił Achitofel.
8I Chuszaj powiedział: Ty znasz swojego ojca i jego ludzi, że są to dzielni wojownicy, a podrażnieni są na duszy jak niedźwiedzica pozbawiona w polu młodych. Twój ojciec jest doświadczonym wojownikiem i nie będzie nocował z ludem.[#17:8 , אִישׁ מִלְחָמָה, lub: człowiekiem walecznym .]
9Oto nawet teraz ukrył się w jednej z dziur lub w jednym z [tego rodzaju] miejsc. Jeśli [już] na początku padnie ktoś w walce z nimi, a usłyszy [o tym] ten, kto słucha, to powie: Zadano cios ludowi, który poszedł za Absalomem,
10a wtedy nawet najdzielniejszy, którego serce jest jak serce lwa, całkiem stopnieje [z lęku], bo wie cały Izrael, że twój ojciec to bohater, a ci, którzy są z nim, są dzielni.[#17:10 B dod.: , ὅτι οὕτως συμβουλεύων ἐγὼ συνεβούλευσα, יעצתי כי כה יעץ אנכי.]
11Dlatego radzę, by z uwagą zgromadzono do ciebie całego Izraela od Dan po Beer-Szebę, tylu w liczbie, ile jest piasku nad morzem, i abyś ty osobiście ruszył do natarcia.[#17:11 , וּפָנֶיךָ, idiom: .; #17:11 , בַּקְרָב: wg G: , ἐν μέσῳ αὐτῶν; בקרבם.]
12Jeśli zastaniemy go w jednym z tych miejsc, gdzie się znajduje, i spadniemy na niego tak, jak rosa spada na ziemię, to nie pozostanie u niego ani wśród wszystkich ludzi, którzy są z nim, ani jeden.
13A jeśliby wycofał się do jakiegoś miasta, to cały Izrael przyniesie pod to miasto tyle powrozów, że ściągniemy je aż w dolinę, aż nie będzie tam można znaleźć nawet kamyka.
14Wówczas powiedział Absalom i wszyscy Izraelici: Rada Chuszaja Arkity jest lepsza niż rada Achitofela. I tak JHWH zrządził, że dobra rada Achitofela została odrzucona – po to, by JHWH sprowadził na Absaloma nieszczęście.
15Następnie Chuszaj powiedział kapłanom Sadokowi i Abiatarowi: W taki oto sposób radził Absalomowi i starszym Izraela Achitofel, a w taki sposób radziłem ja.
16Teraz więc poślijcie natychmiast i donieście Dawidowi: Nie zatrzymuj się tej nocy przy stepach pustyni, ale koniecznie przepraw się, by nie doszło do połknięcia króla i całego ludu, który jest z nim.[#17:16 Wg G: , ἐν Αραβωθ τῆς ἐρήμου, lub wg wielu Mss: , בעברות, zob. 2Sm 15:28.]
17Jonatan zaś i Achimaas stali przy En-Rogel, gdzie miała przyjść służąca i donieść, oni zaś mieli iść i donieść królowi Dawidowi; nie wolno im bowiem było dopuścić, że zostaną zauważeni przy wchodzeniu do miasta.[#17:17 , עֵין־רֹגֵל, lub: źródło Rogel .]
18Lecz zobaczył ich jakiś [młody] sługa i doniósł o tym Absalomowi. Poszli zatem obaj czym prędzej i przyszli do domu pewnego człowieka w Bachurim, a miał on na swoim podwórzu studnię – i zeszli do niej.
19Żona zaś wzięła i rozpostarła płachtę nad otworem studni, po czym nasypała na nią ziarna, tak aby [nikt] się niczego nie domyślił.
20Gdy więc słudzy Absaloma przyszli do tej kobiety do domu i zapytali: Gdzie są Achimaas i Jonatan? – kobieta ta odpowiedziała im: Przeszli strumyk z wodą. Szukali zatem, lecz nie znaleźli – i powrócili do Jerozolimy.[#17:20 , מִיכַל הַמָּיִם, hl; wg G: (?), μικρὸν τοῦ ὕδατος; wg G: , σπεύδοντες; em. na: , מיבל המים, 2Sm 17:20.]
21Po ich odejściu wydostali się ze studni, poszli i donieśli królowi Dawidowi, i powiedzieli do Dawida tak: Wstańcie i przeprawcie się szybko przez wodę, gdyż w ten oto sposób Achitofel doradził na waszą niekorzyść.
22Dawid zatem, wraz z całym ludem, który był z nim, powstał – i przeprawili się przez Jordan. Do porannego brzasku nie brakowało ani jednego, który by nie przeprawił się przez Jordan.
23Gdy Achitofel zauważył, że jego rada nie została wykonana, osiodłał osła, wstał i udał się do swojego domu, do swojego miasta. Tam rozporządził swoim domem i powiesił się. Gdy umarł, pochowano go w grobie jego ojca.[#Sdz 9:54; 1Sm 31:4-5; 1Krl 16:18; #17:23 Wygląda na to, że samobójstwo nie uchodziło w tym czasie za rzecz naganną, zob. Sdz 9:54; 1Sm 31:4-5; 1Krl 16:18, por. 2Mch 14:41-46.]
24Gdy Dawid wszedł do Machanaim, Absalom [dopiero] przeprawiał się przez Jordan, on, a z nim wszyscy Izraelici.[#17:24 Tj. przebył kolejne 59 km.]
25Amasę zaś Absalom ustanowił nad zastępem zamiast Joaba. A Amasa był synem pewnego mężczyzny imieniem Jitro, Izraelity, który ożenił się z Abigail, córką Nachasza, a siostrą Serui, matki Joaba.[#2Sm 2:13; #1Krl 2:5, 32; 1Krn 2:17; #17:25 Pod. G; Wg 1Krn 2:17 i G: , הַיִּשְׁמְעֵאלִי.; #17:25 , אֲשֶׁר־בָּא, tj. : być może chodzi o małżeństwo typu , w którym mężatka nie przechodziła do rodziny męża, lecz pozostawała wraz z dziećmi w swoim rodzie, 2Sm 17:25.; #17:25 : imię raczej męskie, więc: (1) może omyłkowe wpisanie tego samego imienia, co w w. 27, zamiast: , jak w niektórych G; (2) może Abigail była siostrą przyrodnią Dawida, podobnie jak Seruja, 2Sm 17:25.]
26Izrael wraz z Absalomem rozłożył się zatem obozem w ziemi Gilead.
27Gdy zaś Dawid przybył do Machanaim, Szobi, syn Nachasza z Rabby synów Ammona, i Makir, syn Amiela z Lo-Debar, i Barzilaj Gileadyta z Roglim
28[nazwozili] posłań i misek, i naczyń glinianych, i pszenicy, i jęczmienia, i mąki, i prażonego ziarna, i fasoli, i soczewicy, i prażonego ziarna,[#17:28 Wg G: , ἤνεγκαν δέκα κοίτας καὶ ἀμφιτάπους, ומרבדים הביאו עשרת משכב, 2Sm 17:28.; #17:28 : w G brak tego powtórzenia.]
29i miodu, i twarogu, i owiec, i krowiego sera dla Dawida i dla ludu, który był z nim, do jedzenia, bo powiedzieli: Lud jest głodny i zmęczony, i spragniony [od marszu] przez pustynię.[#17:29 , חֶמְאָהֹ, lub: sera , .; #17:29 , שְׁפוֹת, hl, lub: krowiej śmietany .]