Liczb 21

Klęska króla Aradu

1A gdy król Aradu, Kananejczyk, zamieszkały w Negebie, usłyszał, że Izrael nadciąga drogą [na] Atarim, podjął walkę przeciw Izraelowi i wziął z niego jeńców.[#21:1 : (1) nazwa większego obszaru; (2) wsp. Tel el-Milh ok. 12 km od Tel Arad, Lb 21:1.; #21:1 : lub: na południu .; #21:1 Tj. lub: na Atarim ; być może Tamar odległe o ok. 7 km na od Morza Martwego.; #Lb 33:40]

2Wtedy Izrael złożył JHWH ślub. Powiedział: Jeśli rzeczywiście wydasz ten lud w moją rękę, zniszczę ich miasta jako obłożone klątwą.[#Pwt 20:16-18]

3I JHWH wysłuchał głosu Izraela, i wydał [mu] Kananejczyka, a [Izrael] potraktował ich i ich miasta jak obłożonych klątwą – i nadał temu miejscu nazwę Chorma.[#21:3 PS G dodają: .; #Lb 14:39-45; #21:3 , חָרְמָה, czyli: , Sdz 1:17, zob. Lb 14:36-45, gdzie Chorma jest miejscem klęski Izraela. Wcześniejsze pojawienie się nazwy tego miejsca może być przykładem uwspółcześnienia ze strony późniejszych redaktorów tekstu.]

Plaga węży

4Potem wyruszyli od góry Hor drogą ku Morzu Czerwonemu, aby obejść ziemię Edom, lecz lud zniecierpliwił się w drodze.

5I zaczął lud wypowiadać się przeciw Bogu i przeciw Mojżeszowi: Dlaczego wywiedliście nas z Egiptu? Po to, byśmy pomarli na pustyni? Bo nie ma [tu] chleba i nie ma [tu] wody, i obrzydł nam ten nędzny pokarm.[#21:5 Wg PS synonimiczne הוֹצֵאתָנו.; #21:5 , tj. .]

6Wówczas JHWH zesłał na lud jadowite węże; kąsały one lud i wielu z Izraela pomarło.

7Wtedy przyszedł lud do Mojżesza. Powiedzieli: Zgrzeszyliśmy, gdyż wypowiadaliśmy się przeciw JHWH oraz przeciw tobie. Módl się do JHWH , żeby oddalił od nas tego węża. I Mojżesz modlił się za lud.

8Wówczas JHWH powiedział do Mojżesza: Zrób sobie jadowitego [węża] i umieść go na drzewcu. I stanie się tak, że każdy ukąszony, który spojrzy na niego, będzie żył.

9Mojżesz zrobił więc węża z miedzi i osadził go na drzewcu. I jeśli wtedy wąż ukąsił człowieka, a ten spojrzał na węża z miedzi, pozostawał przy życiu.[#2Krl 18:4; J 3:14-15]

Etapy dalszej podróży

10I wyruszyli synowie Izraela, i rozłożyli się obozem w Obot.[#21:10 : wsp. Ain el-Weiba (?), 25 km od krańca Morza Martwego.]

11Następnie wyruszyli z Obot i rozłożyli się obozem w Ije-Haabarim na pustyni, która leży naprzeciw Moabu, od wschodu słońca.[#21:11 (l. ): być może wsp. Mahay w narożu terytoriów Moabu, Lb 21:11.]

12Stamtąd wyruszyli i rozłożyli się obozem nad potokiem Zered.[#21:12 PS dod. Pwt 2:17-19.]

13Stamtąd wyruszyli i rozłożyli się obozem na pustyni po drugiej stronie Arnonu, wypływającego od granicy Amoryty, gdyż Arnon jest granicą Moabu, między Moabem a Amorytą.

14Dlatego powiedziano w Księdze Wojen JHWH :[#Joz 10:13; 2Sm 1:18]

Waheb w Sufa i potoki,

Arnon

15i łożysko potoków,

które rozciąga się ku osadzie Ar

i przylega do granicy Moabu.

16A stamtąd [przybyli] do Beer. To jest ta studnia, o której JHWH powiedział do Mojżesza: Zgromadź lud, a dam im wody.[#21:16 , בְּאֵר (), czyli: ; zob. w Iz 15:8. Wsp. Wadi Ettemed (?).]

17Wtedy to Izrael zaśpiewał tę pieśń:

Wzbierz, studnio! – śpiewajcie

do niej.

18Studnia, [którą] wykopali książęta,

wydrążyli wodzowie ludu

berłem – swoimi laskami.

Z pustyni zaś poszli do Matany,

19a z Matany do Nachaliel, z Nachaliel do Bamot,

20a z Bamot do doliny, która jest na polu Moabu koło szczytu Pisga, sterczącego nad pustynią.[#21:20 , יְשִׁימוֹן, lub: (1) ; (2) .]

Wysłanie posłów do Sychona

21Wtedy Izrael wysłał posłańców do Sychona, króla Amorytów, aby powiedzieli:[#21:21 Wg G: .; #21:21 PS dod.: , דִּבְרֵי שָׁלוֹם, pod. G, por. Pwt 2:26.]

22Pozwól mi przejść przez twoją ziemię. Nie zboczymy na pola ani do winnic, nie będziemy pić wody ze studni; pójdziemy Drogą Królewską, aż przejdziemy twoją granicę.[#21:22 PS dod.: .; #21:22 Wg PS: .; #21:22 Co do PS por. z Pwt 2:28-29.]

23Sychon jednak nie pozwolił Izraelowi przejść przez swoją granicę; zebrał Sychon natomiast cały swój lud i wyszedł, aby zetrzeć się z Izraelem na pustyni, przybył do Jahas i [tam] natarł na Izraela.[#21:23 PS dod. Pwt 2:31.; #21:23 : być może wsp. Khirbet Umm el-Idham, ok. 8 km na od Dibonu (Pwt 2:32; Iz 15:4; Jr 48:34), być może inna nazwa Jachsa, zob. Joz 13:18; 21:36; Sdz 11:20; Jr 48:21; 1Krn 6:63.]

24Ale Izrael pobił go ostrzem miecza i zawładnął jego ziemią od Arnonu po Jabok, aż po synów Ammona, gdyż granica Ammonitów była umocniona.[#21:24 Wg G: , ὅτι Ιαζηρ ὅρια υἱῶν Αμμων ἐστίν. Jazer, być może wsp. Khirbet Jazzir, leży ok. 40 km na od Jaboku, zob. Joz 21:39; Iz 16:8, 9; Jr 48:32.]

25Tak zdobył Izrael wszystkie te miasta i zamieszkał Izrael we wszystkich miastach Amorytów, w Cheszbonie i we wszystkich jego osadach.[#21:25 : wsp. Hesban, ok. 42 km na od krańca Morza Martwego, zob. Joz 21:39; Iz 15:4; Jr 48:2; Pnp 7:4.; #21:25 Tj. , czyli przyległych wioskach, osadach lub pomniejszych miastach.]

26Gdyż Cheszbon było miastem Sychona, króla Amorytów. On zaś walczył z poprzednim królem Moabu i przejął z jego ręki całą jego ziemię aż po Arnon.[#21:26 Lub: z pierwszym .]

27Dlatego mówią pieśniarze:[#Jr 48:45-46]

Wejdźcie do Cheszbonu, niech się odbuduje,

niech się umocni miasto Sychona!

28Gdyż ogień wyszedł z Cheszbonu,

płomień z grodu Sychona,

pożarł Ar w Moabie,

pochłonął wzgórza Arnonu.

29Biada ci, Moabie!

Zginąłeś, ludu Kemosza!

Uczynił jego synów zbiegami,

a jego córki niewolnicami

króla Amorytów Sychona.

30Pokonaliśmy ich! Zginął[#21:30 , וַנִּירָם אָבַד: wg G: , καὶ τὸ σπέρμα αὐτῶν ἀπολεῖται. W PS: .]

Cheszbon aż po Dibon!

Spustoszyliśmy aż po Nofach,

które [rozciąga się] aż po Medebę.

31Tak to Izrael zamieszkał w ziemi Amorytów.[#21:31 Wg PS: , בערי.]

Wysłanie zwiadowców do Jazer

32Następnie Mojżesz wysłał zwiadowców, aby obeszli Jazer. I zdobyli jego osady, i wypędzili Amorytów, którzy tam byli.[#21:32 Tj. , zob. w. 25.; #21:32 Lub: wydziedziczyli , .]

Klęska króla Baszanu

33Potem zawrócili i udali się w drogę do Baszanu. Wówczas wyszedł im naprzeciw Og, król Baszanu, on i cały jego lud, do walki pod Edrei.[#Pwt 3:1-11; #21:33 : miasto ok. 50 km na od Jeziora Galilejskiego, zob. Pwt 3:1, 10; Am 4:1.]

34A JHWH powiedział do Mojżesza: Nie bój się go, gdyż wydałem w twoją rękę – jego i cały jego lud, i jego ziemię. A uczynisz z nim tak, jak uczyniłeś z Sychonem, królem Amorytów, który mieszkał w Cheszbonie.

35Pobili go więc oraz jego synów i cały jego lud, tak że nie pozostał mu żaden ocalony – i zawładnęli jego ziemią.[#21:35 : brak w PS.]

Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018 Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej
Published by: Ewangeliczny Instytut Biblijny