1Chwalcie WIEKUISTEGO, wołajcie Jego Imię, głoście pomiędzy ludźmi Jego dzieła.
2Śpiewajcie Mu, przygrywajcie Mu, rozpamiętujcie wszystkie Jego cuda.
3Chlubcie się Jego świętym Imieniem, niech się raduje serce tych, którzy pragną BOGA.
4Badajcie WIEKUISTEGO oraz Jego wspaniałość, wciąż szukajcie Jego oblicza.
5Wspominajcie cuda, które dokonał, znaki oraz wyroki Jego ust.
6Rodzie Abrahama Jego sługi; synowie Jakóba Jego wybrańcy!
7On jest prawdziwym Bogiem, nasz WIEKUISTY, Jego sądy na całej ziemi.
8Wiecznie pamięta Swe przymierze; słowa, które ustanowił tysiącom pokoleń.
9To, które zawarł z Abrahamem oraz Swoją przysięgę daną Is'hakowi.
10Ustanowił Jakóbowi za ustawę, a Israelowi za umowę wieczną.
11Powiedział: Tobie oddam ziemię Kanaan, wam dam dziedziczny udział,
12kiedy byli jeszcze drobną garstką, oraz byli w niej jako nieliczni przychodnie.
13A wędrowali od ludu do ludu i od królestwa do innego narodu.
14Nikomu nie pozwolił ich krzywdzić, z ich powodu karcił też królów,
15mówiąc: Nie tykajcie Moich pomazańców i nie czyńcie zła Moim prorokom.
16Przywołał też głód na ziemię oraz skruszył wszelką podporę pożywienia.
17Wysłał przed nimi męża Josefa, który był sprzedany na niewolnika.
18Jego nogę spętali więzami i skuto go w żelazo,
19do chwili spełnienia jego słowa; bo wyrok BOGA go oczyścił.
20Król posłał i go wyzwolił, wyswobodził go władca ludów.
21I uczynił go panem swojego domu oraz władcą w całej swojej dzierżawie.
22Aby poddał jego książęta swojej woli, a jego starszych nauczał mądrości.
23Tak Israel wszedł do Micraimu; Jakób zagościł w ziemi Chama.
24I bardzo rozmnożył swój naród, uczynił go możniejszym ponad jego ciemięzców.
25Więc odwróciło się ich serce, by nienawidzić Jego lud oraz knuć przeciwko Jego sługom.
26Zatem posłał Mojżesza Swojego sługę i Aarona, którego wybrał,
27by spełnili pośród nich słowa Jego znaków i cudów w ziemi Chama.
28Wysłał ciemność i się ściemniło, lecz nie poddali się Jego Słowu.
29Zamienił ich wody w krew oraz uśmiercił ich ryby.
30Ich kraj zaroił się żabami, aż do komnat ich władców.
31Powiedział i nadciągnęły żuki, i robactwo we wszystkie ich granice.
32Dał im grad zamiast deszczu, ogień płonący na ich kraj.
33Poraził także ich winorośl i figę, a drzewa ich dziedzictwa połamał.
34Powiedział i nadciągnęła szarańcza, i niezliczone mnóstwo chrząszczy.
35Pożarły całą trawę w ich kraju, pożarły też płody ich ziemi.
36Zabił także wszystko pierworodne w ich państwie, pierwiastki całej ich siły.
37Wyprowadził ich ze srebrem i złotem, a nie było w ich pokoleniach słabego.
38Zaś Micraim się cieszył ich wyjściem, bowiem przypadła na nich trwoga.
39Rozpostarł obłok na osłonę, a ogień aby rozświetlał noc.
40Zażądano – a przyprowadził przepiórki oraz nasycał ich chlebem niebios.
41Otworzył skały – a wypłynęły wody i strumieniem rozlały się po pustyniach.
42Bo wspomniał na Swoje święte Słowo oraz na Abrahama, Swego sługę.
43Więc wyprowadził Swój lud w radości, Swoich wybranych w weselu.
44I dał im ziemię narodów, odziedziczyli dorobek pogan,
45by strzegli Jego ustaw oraz zachowali Jego nauki. HALLELUJA!