Jeremiasza 13

Jeremiasza 13

Lekcja o pasie

¹Oto, co polecił mi PAN : Idź i kup sobie lniany pas. Noś go na biodrach, lecz nie wkładaj go do wody!

²Kupiłem więc pas zgodnie ze Słowem PANA i włożyłem go sobie na biodra.

³Wtedy po raz drugi PAN skierował do mnie swoje Słowo:

⁴Weź ten pas, który kupiłeś i który nosisz na biodrach, wstań i idź nad Eufrat. Tam ukryj go w jakiejś szczelinie skalnej!

⁵Poszedłem więc i ukryłem go nad Eufratem, zgodnie z poleceniem PANA .[#13:5 , hbr. בִּפְרָת (): być może chodzi o miejscowość Perah, zob. Joz 18:23, ok. 4,8 km od Anatot, miejsca zamieszkania Jeremiasza; por. 4QJerᵃ: בִּפְרָתָה ().]

⁶Po upływie dłuższego czasu PAN powiedział do mnie: Wstań, idź nad Eufrat i zabierz stamtąd pas, który kazałem ci tam ukryć.

⁷Poszedłem więc nad Eufrat i wygrzebałem pas z miejsca, w którym go ukryłem. Był on jednak tak zniszczony, że do niczego się nie nadawał.

⁸Wtedy PAN skierował do mnie Słowo tej treści:

⁹Tak mówi PAN : Podobnie jak zniszczył się ten pas, zniszczę dumę Judy i wielką pychę Jerozolimy.

¹⁰Ten zły lud, który odrzuca posłuszeństwo moim słowom, kieruje się uporem swego serca, chodzi za innymi bogami, służy im i przed nimi się kłania, stał się jak ten pas, który się do niczego nie nadaje.

¹¹Bo jak pas przylega do bioder osoby, która go nosi — oświadcza PAN — tak chciałem, by przylegał do Mnie cały dom Izraela i cały dom Judy. Chciałem, by był moim ludem, mą chlubą, chwałą i ozdobą. Lecz oni nie posłuchali.

¹²Przekaż im więc to Słowo: Tak mówi PAN , Bóg Izraela: Dzbany napełnia się winem. A gdy ci powiedzą: Dobrze wiemy, że dzbany napełnia się winem —

¹³wtedy im ogłoś: Tak mówi PAN : Oto Ja upiję wszystkich mieszkańców tej ziemi: królów, którzy zasiadają na tronie Dawida, kapłanów, proroków i wszystkich mieszkańców Jerozolimy.

¹⁴Następnie, jak rozbija się dzbany, rozbiję jednego brata o drugiego, ojców o synów — oświadcza PAN — nikogo nie oszczędzę, nie pożałuję, nad nikim się nie zlituję, ale ich zniszczę!

Zapowiedź niewoli

¹⁵Słuchajcie uważnie, nie wynoście się,

gdyż to PAN przemawia!

¹⁶Oddajcie PANU , waszemu Bogu, chwałę,

zanim ześle ciemność,

zanim wasze nogi zaczną potykać się

na zapadających w mroku górach.

Bo inaczej, gdy będziecie

wyczekiwać światła,

On zamieni je w cienie śmierci

i okryje je gęstą chmurą!

¹⁷Jeśli tego nie usłuchacie,

w ukryciu płakać będę

z powodu waszej pychy.

Z moich oczu popłyną

gorzkie łzy nad tym,

że stado PANA pójdzie do niewoli.

¹⁸Powiedz królowi i królowej-matce:

Pochylcie się do ziemi

i usiądźcie nisko,

gdyż spadnie wam z głowy

wspaniała korona!

¹⁹Miasta na południu

będą pozamykane

i nikt ich nie otworzy,

Juda zostanie wzięta do niewoli — cała!

Uprowadzeni będą wszyscy!

²⁰Podnieście oczy! Patrzcie!

Nadciągają z północy!

Gdzie jest powierzone ci stado?

Gdzie twoja wspaniała trzoda?

²¹Co powiesz, gdy zdobywca

ustanowi nad tobą

zwierzchników

spośród tych, których przyuczyłaś

być twymi kochankami?

Czy nie chwycą cię bóle jak

kobietę rodzącą?

²²A gdy sobie pomyślisz:

Dlaczego mnie to spotkało?

To wiedz, że zdarto z ciebie szaty,

a potem zgwałcono

z powodu mnóstwa twych win.

²³Czy Kuszyta może odmienić

swą skórę

lub pantera swe cętki?

A wy, przywykli do złego,

czy jesteście w stanie

czynić dobrze?

²⁴Dlatego rozproszę was jak plewy

gnane wiatrem pustyni.

²⁵Oto twój los, wymierzona

przeze Mnie porcja —

oświadcza PAN —

gdyż o Mnie zapomniałaś

i zaufałaś kłamstwu!

²⁶Dlatego też Ja zawinę ci szaty

na twarz

i twoje pohańbienie stanie się

widoczne,

²⁷twoje cudzołóstwa, twoje

lubieżne wzdychania,

twój wyuzdany nierząd.

Na wzniesieniach pól

widziałem twe ohydztwa.

Biada ci, Jerozolimo!

Jak długo jeszcze

nie będziesz się chciała oczyścić?