The chat will start when you send the first message.
1Hiskiasz objął władzę, gdy miał dwadzieścia pięć lat, a panował w Jerozolimie dwadzieścia dziewięć lat. Jego matka miała na imię Abija [i była] córką Zachariasza.[#29:1 , imię różnie pisane: חִזְקִיָּהוּ, חִזְקִיָּה, יְחִזְקִיָּהוּ, יְחִזְקִיָּה, czyli: l. . 729/728-699 r. p. Chr. lub, wg w. 13: 715-686 r. p. Chr. (Datowanie jest jednak niepewne). Z tego okresu pochodzi pieczęć z napisem: .; #29:1 , אֲבִיָּה (), czyli: , zob. 2Krl 18:2; איבה 4QCh.]
2Czynił on to, co prawe w oczach JHWH , dokładnie tak, jak czynił Dawid, jego ojciec.
3On w pierwszym roku swojego panowania, w pierwszym miesiącu, otworzył bramy domu JHWH i naprawił je.[#29:3 Wg 4QCh: .]
4Następnie sprowadził kapłanów i Lewitów i zebrał ich na wschodnim placu.
5Tam powiedział do nich: Słuchajcie mnie, Lewici! Poświęćcie się teraz i poświęćcie dom JHWH , Boga waszych ojców, usuńcie nieczystość z [miejsca] świętego.
6Nasi ojcowie bowiem sprzeniewierzyli się i czynili to, co złe w oczach JHWH , naszego Boga. Opuścili Go, odwrócili swoje oblicza od przybytku JHWH i pokazali plecy.[#29:6 , וַיִּתְּנוּ־עֹרֶף, idiom: , .]
7Zamknęli też drzwi przedsionka, pogasili lampy, nie spalali kadzidła ani nie składali ofiar całopalnych w świątyni Bogu Izraela.
8Dlatego spadł na Judę i na Jerozolimę gniew JHWH i wystawił [On] ich na [wzbudzanie] grozy, na spustoszenie i szyderstwo, jak to widzicie na własne oczy.
9I oto nasi ojcowie polegli od miecza, a nasi synowie, nasze córki i nasze żony są przez to w niewoli.[#29:9 : wg G: , ἐν γῇ οὐκ αὐτῶν ὃ καὶ νῦν ἐστιν.]
10Teraz więc mam na sercu zawarcie przymierza z JHWH , Bogiem Izraela, aby odwrócił od nas żar swojego gniewu.
11Teraz więc, moi synowie, nie ociągajcie się, gdyż was wybrał JHWH , abyście stali przed Nim, służyli Mu, byli Mu tymi, którzy posługują i spalają kadzidło.[#29:11 , בָּנַי, wg OL: , בְּנוּ.]
12Wówczas powstali Lewici: Machat, syn Amasaja, i Joel, syn Azariasza, z synów Kehata; a z synów Merariego Kisz, syn Abdiego, i Azariasz, syn Jehalelela; z Gerszonitów Joach, syn Zimmy, i Eden, syn Joacha;
13z synów Elisafana Szimri i Jejel; z synów Asafa Zachariasz i Mataniasz;
14z synów Hemana Jechiel i Szimei, a z synów Jedutuna Szemajasz i Uzjel.[#Lb 3:30; 1Krn 15:8]
15Zebrali [oni] swoich braci, poświęcili się i na rozkaz króla, według słów JHWH , weszli, aby oczyścić dom JHWH .[#Lb 9:1-11]
16Kapłani weszli więc do wnętrza domu JHWH , aby [go] oczyścić, i wynieśli na dziedziniec domu JHWH całą nieczystość, którą zastali w przybytku JHWH . Stąd Lewici zabierali [ją], aby [ją] wynieść na zewnątrz, nad potok Kidron.[#2Krl 23:4, 6, 12; 2Krn 15:16; 30:14]
17Zaczęli [oczyszczanie] w pierwszym [dniu] pierwszego miesiąca, a w ósmym dniu tego miesiąca weszli do przedsionka JHWH . Poświęcali dom JHWH przez [kolejne] osiem dni, a w szesnastym dniu pierwszego miesiąca zakończyli.[#1Krn 28:11-19]
18Następnie weszli do środka do [domu] króla Hiskiasza i powiedzieli: Oczyściliśmy cały dom JHWH , ołtarz całopalny i wszystkie jego przybory oraz stół dla rzędów [chleba] i wszystkie jego przybory,
19wszystkie też przybory, które za swojego panowania i w swoim odstępstwie odrzucił król Achaz, naprawiliśmy i poświęciliśmy – i oto są przed ołtarzem JHWH .[#2Krl 25:14-15; 1Krn 28:14-17; 2Krn 4:19-22; 36:18; Ezd 1:7-11; Dn 5:2-3]
20Wtedy król Hiskiasz wstał wcześnie rano, zebrał książąt miasta i udał się do domu JHWH .
21Wówczas przyprowadzono siedem cieląt i siedem baranów, siedem jagniąt i siedem kozłów z kóz na ofiarę za grzech – za królestwo, za świątynię i za Judę. [Hiskiasz] zaś powiedział synom Aarona, kapłanom, aby złożyli ofiary całopalne na ołtarzu JHWH .[#29:21 , פָרִים, lub: [młodych] byków .; #29:21 , כֶּבֶשׂ (), lub: baranków .]
22Zabito zatem cielce, kapłani wzięli [ich] krew i skropili nią ołtarz. Następnie zabito barany i skropiono krwią ołtarz, po nich zabito jagnięta i skropiono krwią ołtarz.
23Potem przyprowadzono kozły na ofiarę za grzech przed króla i zgromadzenie, a [oni] włożyli na nie swoje ręce.
24A gdy kapłani je zabili, ich krew wylali za grzech na ołtarz dla przebłagania za całego Izraela, ponieważ król powiedział, aby złożyć całopalenie i ofiarę za grzech za całego Izraela.
25[Hiskiasz] kazał też stawić się w domu JHWH Lewitom z cymbałami, lutniami i cytrami według nakazu Dawida, Gada, jasnowidza królewskiego, oraz proroka Natana, gdyż od JHWH pochodził ten nakaz, [przekazany] za pośrednictwem Jego proroków.
26Stanęli więc Lewici z instrumentami Dawida, a kapłani z trąbami.
27Wtedy Hiskiasz powiedział, aby złożyć ofiarę całopalną na ołtarzu, w czasie rozpoczęcia ofiary całopalnej rozpoczęto też pieśń dla JHWH i [zagrały] trąby pod kierunkiem instrumentów Dawida, króla Izraela.
28Całe zaś zgromadzenie składało pokłon, śpiewano pieśń i grały trąby, a wszystko to trwało aż do zakończenia ofiary całopalnej.
29Po zakończeniu składania ofiary całopalnej król oraz ci wszyscy, którzy znajdowali się przy nim, uklękli i oddali pokłon.
30Potem król Hiskiasz wraz z książętami powiedział Lewitom, aby wielbili JHWH słowami Dawida i jasnowidza Asafa – i wielbili z radością, klękali i składali pokłon.
31Hiskiasz zaś odezwał się w te słowa: Teraz wyświęciliście się dla JHWH . Podejdźcie i przynieście do domu JHWH ofiary rzeźne oraz dziękczynne. I zgromadzenie przyniosło ofiary rzeźne i dziękczynne, a wszyscy chętnego serca – ofiary całopalne.[#29:31 , מִלֵּאתֶם יֶדְכֶם לַיהוָה, idiom: .]
32Liczba zaś ofiar całopalnych, które złożyło zgromadzenie, wynosiła: siedemdziesiąt cielców, sto baranów, dwieście jagniąt – wszystko to na ofiarę całopalną dla JHWH .
33A jako dary poświęcone: sześćset cielców i trzy tysiące owiec.[#Wj 36:6-7; 1Krn 29:6-9; 2Krn 7:7]
34Kapłanów było jednak za mało i nie byli w stanie zedrzeć [skóry] ze wszystkich ofiar całopalnych. Przygotowali się więc ich bracia Lewici [i pomagali] aż do zakończenia tej pracy i aż do poświęcenia się kapłanów, gdyż Lewici byli chętniejszego serca do poświęcenia się niż kapłani.
35Dużo było przy tym ofiar całopalnych z tłuszczem ofiar pokoju i ofiar z płynów do ofiar całopalnych.
W ten sposób wznowiono służbę domu JHWH .
36Hiskiasz wraz z całym ludem cieszył się z tego, co przygotował ludowi Bóg, rzecz ta bowiem stała się nieoczekiwanie.