The chat will start when you send the first message.
1Wojna między domem Saula a domem Dawida była długa, jednak Dawid stawał się coraz mocniejszy, a dom Saula stawał się coraz słabszy.[#3:1 , וְדָוִד הֹלֵךְ וְחָזֵק וּבֵית שָׁאוּל הֹלְכִים וְדַלִּים, idiom: […] ; w drugiej części w 4QSamᵃ .]
2Dawidowi urodzili się w Hebronie synowie: jego pierworodnym był Amnon należący do Achinoam Jizreelitki.[#3:2 , אַמְנוֹן, czyli: .]
3Jego drugim [synem] był Kilab należący do Abigail, [dawnej] żony Nabala Karmelity, trzecim był Absalom, syn Maaki, córki Talmaja, króla Geszur,[#3:3 , כִלְאָב, czyli: (?); wg 4QSamᵃ: , דלי֯[ה]; G: , Δαλουια. Wg 1Krn 3:1: , 2Sm 3:3.; #3:3 : brak w G.; #3:3 Wg G: , καὶ ὁ δεύτερος αὐτοῦ Δαλουια τῆς Αβιγαιας τῆς Καρμηλίας.; #3:3 , אַבְשָׁלוֹם (), czyli: ; w G: Αβεσσαλωμ.; #3:3 Maaka , מַעֲכָה, czyli: (?).; #3:3 : małe królestwo leżące między Baszanem a Hermonem.]
4czwartym był Adoniasz, syn Chaggit, piątym Szefatiasz, syn Abital,[#3:4 , אֲדֹנִיָּה, czyli: .; #3:4 , חַגִּית, czyli: .; #3:4 , שְׁפַטְיָה, czyli: .; #3:4 Wg 4QSamᵃ: , לאביטל.; #3:4 , אֲבִיטָל, czyli: (l. ).]
5szóstym Jitream należący do Egli, żony Dawida. Ci urodzili się Dawidowi w Hebronie.[#3:5 , יִתְרְעָם, czyli: (?).; #3:5 Egla , עֶגְלָה, czyli: .; #1Krn 3:1-4]
6Dopóki trwała wojna między domem Saula a domem Dawida, Abner wyraźnie umacniał się w domu Saula.
7A Saul miał [za życia] nałożnicę imieniem Rispa, córkę Aji.[#3:7 : brak w 4QSamᵃ.; #2Sm 21:8; #3:7 , רִצְפָּה, czyli: .; #3:7 Aja , אַיָּה (), czyli: .]
[W związku z nią] Isz-Boszet powiedział do Abnera: Dlaczego zbliżyłeś się do nałożnicy mojego ojca?
8Abner rozgniewał się bardzo z powodu tych słów Isz-Boszeta i powiedział: Czy ja jestem psią głową z Judy? [To ja] dziś okazuję łaskę domowi Saula, twojego ojca, jego braciom i przyjaciołom, i nie dopuszczam, byś się znalazł w ręku Dawida, a ty dziś obciążasz mnie winą z powodu tej kobiety?[#3:8 : brak w G.; #3:8 : wg G: , καὶ οὐκ ηὐτομόλησα εἰς τὸν οἶκον Δαυιδ.]
9Tak niech uczyni Bóg Abnerowi i do tego niech mi doda, jeśli nie postąpię z Dawidem stosownie do tego, co przysiągł mu JHWH ,
10kiedy przeniósł władzę królewską z domu Saula i wzniósł tron Dawida nad Izraelem i nad Judą od Dan aż po Beer-Szebę.[#1Sm 15:28]
11I [Isz-Boszet] nie był już w stanie odpowiedzieć Abnerowi słowem, ponieważ się go obawiał.
12A Abner wysłał od siebie posłów do Dawida ze słowami: Do kogo należy ta ziemia? Kazał też powiedzieć: Zawrzyj ze mną przymierze, a oto moja ręka będzie z tobą, aby zwrócić ku tobie całego Izraela.[#3:12 , תַּחְתָּיו, lub: zamiast siebie .; #3:12 : brak w Mss.; #3:12 , יָדִי עִמָּךְ, idiom: .]
13[Dawid] odpowiedział: Dobrze, ja zawrę z tobą przymierze, lecz proszę cię o jedną rzecz. Mianowicie, nie zobaczysz mojego oblicza, jeśli – przychodząc zobaczyć me oblicze – nie sprowadzisz [mi] najpierw Michal, córki Saula.
14Dawid wysłał przy tym posłów do Isz-Boszeta, syna Saula, z wezwaniem: Oddaj mi moją żonę Michal, którą zaręczyłem sobie za sto filistyńskich napletków.[#1Sm 18:25-27; 25:44]
15Wysłał więc Isz-Boszet [posłańców] i odebrał ją mężowi, Paltielowi, synowi Laisza.[#3:15 , פַּלְטִיאֵל, czyli: .; #1Sm 25:44]
16Jej mąż szedł z nią, idąc i płacząc za nią, aż do Bachurim. Tam Abner powiedział do niego: Idź, zawróć! I ten zawrócił.
17Abner zaś układał się ze starszymi Izraela, przekonując: Już dawno staraliście się o to, by Dawid został królem nad wami.[#3:17 , גַּם־תְּמוֹל גַּם־שִׁלְשֹׁם, idiom: .]
18Zróbcie to teraz, o Dawidzie bowiem JHWH powiedział: Za pośrednictwem Dawida, mojego sługi, wybawię mój lud Izraela z ręki Filistynów oraz z ręki wszystkich jego wrogów.
19Abner rozmawiał poufnie również z Beniaminitami, po czym udał się Abner porozmawiać poufnie z Dawidem w Hebronie o wszystkim, co Izrael oraz cały dom Beniamina uznał za właściwe w swoich oczach.[#3:19 , בְּאָזְנֵי, idiom: .]
20A gdy Abner przyszedł do Dawida do Hebronu, a wraz z nim dwudziestu ludzi, Dawid wyprawił dla Abnera i dla jego ludzi ucztę.
21Abner powiedział wówczas do Dawida: Wstanę i pójdę, by zgromadzić u mojego pana, króla, całego Izraela. Niech zawrą z tobą przymierze i będziesz królował nad wszystkim, czego pragnie twoja dusza. I Dawid wyprawił Abnera, a ten odszedł w pokoju.
22A oto przyszli z wyprawy słudzy Dawida i Joab. Przynieśli ze sobą obfity łup. Abnera zaś już nie było u Dawida w Hebronie, ponieważ go wyprawił i ten odszedł w pokoju.
23Gdy więc przybył Joab i cały zastęp, który był z nim, Joabowi doniesiono: Abner, syn Nera, przyszedł do króla, a on go wyprawił i [Abner] odszedł w pokoju.[#3:23 , אֶל־הַמֶּלֶךְ, wg 4QSamᵃ: , אל דויד.]
24Joab przyszedł więc do króla i powiedział: Co [ty] zrobiłeś?! Oto przyszedł do ciebie Abner! Dlaczego to wyprawiłeś go tak, że mógł odejść?
25Znasz przecież Abnera, syna Nera. [Wiesz], że przyszedł, by cię omamić i by poznać twoje wyjścia i przyjścia, i aby dowiedzieć się o wszystkim, co robisz![#3:25 , וְלָדַעַת אֶת־מוֹצָאֲךָ וְאֶת־מוֹבָאֶךָ, idiom: .]
26Następnie Joab wyszedł od Dawida i wysłał za Abnerem posłańców, a ci zawrócili go od studni Sira. Dawid zaś o tym nie wiedział.[#3:26 : 4 km na od Hebronu.]
27Gdy Abner wrócił do Hebronu, Joab odprowadził go na bok do bramy, aby z nim porozmawiać w spokoju, a tam uderzył go pod piąte [żebro], tak że ten skonał, za krew Asaela, swego brata.[#3:27 Lub: w brzuch , הַחֹמֶשׁ ().; #2Sm 2:23]
28Gdy Dawid potem o tym usłyszał, powiedział: Niewinny jestem przed JHWH krwi Abnera, syna Nera, ja i moje królestwo na wieki.
29Niech zawiruje [ona] na głowie Joaba i na całym domu jego ojca, i niech nie zostanie odcięty od domu Joaba cierpiący na wycieki ani trędowaty, ani dzierżący wrzeciono, ani poległy od miecza, ani cierpiący na brak chleba.[#3:29 W 4QSamᵃ .; #3:29 , אָבִיו: wg 4QSamᵃ: , בית יואב.; #3:29 , מַחֲזִיק בַּפֶּלֶךְ, tj. (1) zmuszony do prac typowych dla kobiet; (2) , przy odwołaniu się do fenickiej etymologii słowa פֶּלֶךְ. Słowo to może odnosić się również do okręgu geograficznego, zob. np. Ne 3:9, 12, 14.]
30Joab zaś i Abiszaj, jego brat, zabili Abnera za to, że uśmiercił Asaela, ich brata, w bitwie pod Gibeonem.
31Potem Dawid powiedział do Joaba i do całego ludu, który był z nim: Rozedrzyjcie swoje szaty i przepaszcie sobie wory, i płaczcie przed Abnerem. Król Dawid szedł zaś za marami.
32A gdy pochowali Abnera w Hebronie, król podniósł swój głos i płakał nad grobem Abnera, płakał też cały lud.
33A król zanucił nad Abnerem tren tej treści:
Czy Abner musiał umrzeć
jak niegodny?
34Twoje ręce nie były związane
ani twe nogi zakute w miedź,
a padłeś jak ten, który pada
przed synami nieprawości.
Cały zaś lud zapłakał nad nim na nowo.
35Gdy potem cały lud przyszedł nakłonić Dawida do spożycia chleba jeszcze tego dnia, Dawid przysiągł tymi słowy: Tak niech mi uczyni Bóg i do tego doda, jeśli przed zachodem słońca skosztuję chleba lub czegokolwiek innego.[#3:35 Typowa formuła przysięgi, tj. .]
36Gdy cały lud dowiedział się o tym, uznał to w swoich oczach za słuszne, tak [zresztą], jak wszystko, co król czynił, uchodziło w oczach całego ludu za słuszne.[#3:36 : brak w 4QSamᵃ; lub: podobało się ludowi .]
37Tego dnia przekonał się też cały lud oraz cały Izrael, że nie od króla wyszło to, by uśmiercić Abnera, syna Nera.
38Potem powiedział król do swoich sług: Czy nie wiecie, że książę, i to wielki, poległ dziś w Izraelu?
39Ja jestem dziś jeszcze słaby, mimo że jestem namaszczony na króla, ci zaś ludzie, synowie Serui, są dla mnie za mocni. Niech JHWH odpłaci temu, kto dopuszcza się niegodziwości, stosownie do tej niegodziwości.[#3:39 : wg G: , καὶ ὅτι ἐγώ εἰμι σήμερον συγγενὴς καὶ καθεσταμένος ὑπὸ βασιλέως.; #1Krl 2:31-35; #3:39 , קָשִׁים מִמֶּנִּי, lub: okrutniejsi (l. ) .]