The chat will start when you send the first message.
1Potem powiedział JHWH do Mojżesza: Udaj się do faraona, ponieważ to Ja zatwardziłem jego serce i serce jego sług, po to, abym mógł umieścić moje znaki wśród nich[#10:1 Lub: by były umieszczone przeze Mnie ; wg G: , ἵνα ἑξῆς ἐπέλθῃ τὰ σημεῖα ταῦτα ἐπ᾽ αὐτούς. Wj 10:1.]
2oraz po to, byś wyliczał w obecności swego syna oraz syna jego syna, jak poczynałem sobie kosztem Egipcjan i jakich znaków dokonywałem wśród nich – i byście dzięki temu wiedzieli, że Ja jestem JHWH .[#10:2 Lub: raz po raz wyliczał .; #10:2 w obecności swoich synów , בּאָזְנֵי, idiom: .; #10:2 W G: …, εἰς τὰ ὦτα τῶν τέκνων ὑμῶν καὶ τοῖς τέκνοις τῶν τέκνων ὑμῶν.; #10:2 , הִתְעַלַּלְתִּי (), lub: jak strasznie wykpiłem .; #10:2 PS dod.: i dalsze wyjaśnienia.]
3Udał się zatem Mojżesz i Aaron do faraona i powiedzieli do niego: Tak mówi JHWH , Bóg Hebrajczyków: Jak długo będziesz odmawiał upokorzenia się przede Mną? Wypuść mój lud, aby Mi służył![#10:3 Forma : , w odniesieniu do dwóch osób warta sprawdzenia, por. w. 8, szczególnie że w w. 6 brak wzmianki o Aaronie.]
4Bo jeśli ty będziesz odmawiał wypuszczenia mego ludu, to oto Ja jutro sprowadzę szarańczę w twoje granice.[#10:4 Wg G: , ταύτην τὴν ὥραν αὔριον.]
5Pokryje ona powierzchnię ziemi tak, że nie będzie można zobaczyć ziemi, i pożre resztę tego, co ocalało, co pozostało wam po gradzie, i obgryzie każde drzewo, które zaczęło kwitnąć wam na polu.[#10:5 , עַיִן (), pod. w Lb 22:5, 11.; #10:5 PS wtrąca: , עשׂב הארץ ואת כל פרי.]
6I napełni twoje domy oraz domy wszystkich twoich sług i domy wszystkich Egipcjan, czego nie widzieli twoi ojcowie ani ojcowie twoich ojców, odkąd żyją na ziemi aż po dzień dzisiejszy. Następnie odwrócił się i wyszedł od faraona.
7A słudzy faraona powiedzieli do niego: Jak długo będzie nam ten [człowiek] pułapką? Wypuść tych ludzi, aby służyli JHWH , swojemu Bogu. Czy wciąż nie rozumiesz, że Egipt ginie?[#10:7 , מוֹקֵשׁ (), lub: przynętą w pułapce na ptaki .; #10:7 , אֶת־הָאֲנָשִׁים, w tym kontekście może oznaczać , zob. w. 11.]
8Zawrócono zatem Mojżesza i Aarona do faraona, a on powiedział do nich: Idźcie, służcie JHWH , waszemu Bogu. Kim i [dokładnie] kim mają być ci idący?
9A Mojżesz odpowiedział: Pójdziemy z naszą młodzieżą i z naszymi starszymi; pójdziemy z naszymi synami i naszymi córkami, z naszymi owcami i z naszym bydłem, gdyż mamy mieć święto JHWH .[#10:9 , חַג־יְהוָה (): wyr. to pojawia się w SP jeszcze trzy razy, w Kpł 23:39; Sdz 21:19; Oz 9:5, i zawsze łączy się z wędrówką do określonego miejsca.]
10Wtedy im powiedział: Będzie, owszem, JHWH z wami – jeśli wypuszczę was i wasze dzieci! [Tylko] patrzcie, bo coś złego macie przed oczami.[#10:10 Być może wykorzystano tu ironię opierającą się na podobieństwie i : !; #10:10 , טַף (), może w tym kontekście odnosić się do wszystkich zależnych od innych, a zatem i do osób starszych.; #10:10 , רְאוּ: (1) Faraon ostrzega: Wyzywacie nieszczęście. Uważajcie, bo spotka was coś złego z mojej strony. (2) Faraon argumentuje: Sami się przekonajcie, bo widać jak na dłoni, że planujecie coś niegodziwego!; #10:10 Lub: przed swoimi twarzami (l. ).]
11Nie tak! Idźcie sobie wy, mężczyźni, i służcie JHWH , skoro tak tego chcecie! I wypędził ich sprzed oblicza faraona.[#10:11 , לֹא כֵן: wg PS: , לָכֵן.; #10:11 PS: , pod. G, ἐξέβαλον δὲ αὐτοὺς ἀπὸ προσώπου Φαραω.]
12Wtedy JHWH powiedział do Mojżesza: Unieś swoją rękę nad ziemię egipską za szarańczą. Niech spadnie na ziemię egipską i pożre wszelką zieleń ziemi, wszystko, co pozostawił grad.[#10:12 : hbr. בְּ bywa em. na לְ, Wj 10:12.; #10:12 PS dod.: , ואת כל פרי העץ: pod. G, καὶ πάντα τὸν καρπὸν τῶν ξύλων.]
13I uniósł Mojżesz swoją laskę nad ziemię egipską, a JHWH posyłał na ziemię wschodni wiatr przez cały ten dzień i całą noc, a gdy nastał poranek, wschodni wiatr przyniósł szarańczę.[#10:13 Wg PS: .; #10:13 : wg G: , εἰς τὸν οὐρανόν.; #Obj 9:2-3]
14I spadła szarańcza na całą ziemię egipską, i osiadła we wszystkich granicach Egiptu, bardzo gęsto. Wcześniej, przed nią, nie było takiej szarańczy jak ta, i po niej takiej już nie będzie.
15I pokryła powierzchnię całej ziemi, i pociemniała [od niej] ziemia – i pożarła całą zieleń ziemi i wszelki owoc drzewa, który pozostawił grad. I nie pozostało nic zielonego na drzewie ani nic z zieleni na polu w całej ziemi egipskiej.[#10:15 , וַתֶּחְשַׁךְ (): wg G: , gr. ἐφθάρη ἡ γῆ, hbr. וַתֵּהָשֵׂף.]
16Wówczas pośpieszył faraon z wezwaniem Mojżesza i Aarona i powiedział: Zgrzeszyłem przeciw JHWH , waszemu Bogu, i przeciw wam.
17A teraz przebaczcie, proszę, mój grzech, także tym razem, i wstawcie się u JHWH , waszego Boga, niech tylko odwróci ode mnie tę śmierć.
18Wyszedł więc od faraona i wstawił się u JHWH .[#10:18 Wg G: .]
19A JHWH obrócił wiatr na zachodni, bardzo mocny, i uniósł szarańczę i wwiał ją do Morza Czerwonego – ani jedna szarańcza nie pozostała we wszystkich granicach Egiptu.[#10:19 Lub: morski , tj. od M. Śródziemnego.; #10:19 , יַם־סוּף ().]
20JHWH jednak zatwardził serce faraona i [ten] nie wypuścił synów Izraela.
21I powiedział JHWH do Mojżesza: Unieś swoją rękę ku niebiosom, a nastanie ciemność nad ziemią egipską tak, że będzie się dotykać ciemności.[#10:21 Głównym bóstwem Egiptu był bóg słońca Re, plaga ta była zatem wymownym upokorzeniem religii egipskiej.]
22Mojżesz wyciągnął więc swą rękę ku niebiosom i nastała gęsta ciemność w całej ziemi egipskiej przez trzy dni.[#10:22 , חֹשֶׁךְ־אֲפֵלָה ().; #Ps 105:28; Obj 16:10]
23Nikt nikogo nie widział i nikt nie wstawał ze swojego miejsca przez trzy dni. Ale wszyscy synowie Izraela mieli światło w swoich siedzibach.
24Wtedy faraon zawołał Mojżesza i powiedział: Idźcie, służcie JHWH , tylko wasze owce i wasze bydło niech pozostaną. Wasze dzieci również mogą iść z wami.[#10:24 PS dod.: , וְאַהֲרֹן: pod. G, καὶ Ααρων.; #10:24 Wg G: , κυρίῳ τῷ θεῷ ὑμῶν.; #10:24 , טַף (), może w tym kontekście odnosić się do wszystkich zależnych od innych, a zatem i do osób starszych.]
25A Mojżesz odpowiedział: To również ty dasz w nasze ręce ofiary rzeźne i całopalne, abyśmy przygotowali je JHWH , naszemu Bogu.
26Więc także nasz dobytek pójdzie z nami, a nie pozostanie [nawet] kopyto. Gdyż z niego weźmiemy, aby usłużyć JHWH , naszemu Bogu – a my nie wiemy, czym mamy usłużyć JHWH , dopóki tam nie przyjdziemy.
27JHWH zatwardził jednak serce faraona, tak że nie chciał ich wypuścić.[#10:27 Lub: Wtem zatwardził , Wj 10:27.]
28Powiedział więc do niego faraon: Idź ode mnie! Strzeż się, abyś więcej nie oglądał mego oblicza, bo w dniu, gdy zobaczysz moje oblicze, umrzesz.[#10:28 W KP: אֶל; w wielu ed Mss: אַל, co skutkuje tłum.: .]
29A Mojżesz odpowiedział: Dobrze powiedziałeś! Więcej już nie zobaczę twojego oblicza.