The chat will start when you send the first message.
1Gdy Mojżesz pasał owce Jetra, swojego teścia, kapłana Midianitów, poprowadził [raz] stado poza pustynię i przybył do góry Bożej, do Horebu.[#3:1 Jetro , יִתְרוֹ (), czyli: ; ta sama osoba, co Reuel w Wj 2:17.; #3:1 : brak w G.; #Wj 19:11; #3:1 , חוֹרֵב (), czyli: ; inne określenie góry Synaj (Wj 19:11) lub pasma, w którym góra Synaj była położona, szczególnie że w tym przypadku wyrażenie można rozumieć kierunkowo, czyli: .]
2I ukazał mu się Anioł JHWH , w płomieniu ognia, ze środka krzewu. I spojrzał, a oto krzew – płonął w ogniu, lecz krzew się nie spalał.[#Rdz 16:7-13; 21:17; 22:11-18; #3:2 : ב , Wj 3:2.]
3Wtedy Mojżesz powiedział: Niech skieruję się [tam] i zobaczę ten wielki widok, dlaczego krzew się nie spala.[#Dz 7:30]
4A gdy JHWH zauważył, że skierował się [tam], aby [to] zobaczyć, zawołał do niego Bóg spośród krzewu i powiedział: Mojżeszu! Mojżeszu! A [on] odpowiedział: Oto jestem!
5Wtedy rzekł: Nie zbliżaj się tu! Zdejmij z nóg swoje sandały, bo miejsce, na którym ty stoisz, jest ono ziemią świętą.[#3:5 , אַדְמַת־קֹדֶשׁ (), lub: szczególną, wyróżnioną .]
6Powiedział też: Ja jestem Bogiem twojego ojca, Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba. Wtedy Mojżesz zakrył swoją twarz, gdyż bał się patrzeć na Boga.[#3:6 Wg PS: , por. Dz 7:32.]
7JHWH powiedział [dalej]: Napatrzyłem się na niedolę mojego ludu w Egipcie i usłyszałem ich krzyk z powodu jego ciemiężców; znam jego cierpienia.[#3:7 Lub: upokorzenie.]
8Zstąpiłem więc, aby go wyrwać z ręki Egiptu i wyprowadzić go z tej ziemi do ziemi dobrej i rozległej, do ziemi opływającej w mleko i miód, do siedziby Kananejczyków i Chetytów, i Amorytów, i Peryzytów, i Chiwitów, i Jebuzytów.[#3:8 W PS cohortativus.; #3:8 Wg PS: , והגרגשׁי, pod. G: Γεργεσαίων.]
9Bo teraz oto krzyk synów Izraela dotarł do mnie. Widziałem też udrękę, którą Egipcjanie ich dręczą.
10A teraz – idź! Posyłam cię do faraona. I wyprowadź mój lud, synów Izraela, z Egiptu.[#3:10 Życie Mojżesza można podzielić na trzy okresy: (1) okres egipski, pierwszych 40 lat, zob. Wj 2:11; Dz 7:23; (2) okres midianicki, lata: 41-80, zob. Wj 2:15; 7:7; Dz 7:29-30; (3) okres pustynny, 81-120 lat, zob. Pwt 31:2; 34:7.; #3:10 Wg PS: , pod. G: καὶ ἐξάξεις.; #Dz 7:30-34]
11Wówczas Mojżesz powiedział do Boga: Kim ja jestem, że miałbym pójść do faraona i że miałbym wyprowadzić synów Izraela z Egiptu?[#3:11 כִּי () jest tym samym spójnikiem, co w w. 12.]
12I odpowiedział: Ponieważ JESTEM z tobą – i to będzie dla ciebie znakiem, że Ja cię posłałem, a po twym wyprowadzeniu ludu z Egiptu oddacie cześć Bogu na tej górze.[#3:12 Lub: BĘDĘ.; #3:12 : וְזֶה־לְּךָ הָאוֹת כִּי אָנֹכִי שְׁלַחְתִּיךָ, lub: (1) , tj. znakiem jest ; (2) , tj. znakiem będzie .; #3:12 Lub: będziecie służyć .]
13Mojżesz powiedział na to do Boga: Oto ja przyjdę do synów Izraela i powiem im: Bóg waszych ojców posłał mnie do was, a oni mnie spytają: Jakie jest Jego imię? Co im odpowiem?[#Wj 6:2-3]
14I powiedział Bóg do Mojżesza: JESTEM, KTÓRY JESTEM. I powiedział: Tak powiesz do synów Izraela: JESTEM posłał mnie do was![#Obj 1:4, 8; #3:14 , אֶהְיֶה אֲשֶׁר אֶהְיֶה (ʰ). wyraża aspekt niedokonany czynności, stąd też tłumaczy się: . W G: , ἐγώ εἰμι ὁ ὤν (καὶ εἶπεν ὁ θεὸς πρὸς Μωυσῆν ἐγώ εἰμι ὁ ὤν καὶ εἶπεν οὕτως ἐρεῖς τοῖς υἱοῖς Ισραηλ ὁ ὢν ἀπέσταλκέν με πρὸς ὑμᾶς), Wj 3:14.]
15I powiedział jeszcze Bóg do Mojżesza: Tak powiesz do synów Izraela: JHWH , Bóg waszych ojców, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba posłał mnie do was. To jest moje imię na wieki i tak Mnie będą wspominać po wszystkie pokolenia.[#3:15 , לְדֹר דֹּר ().]
16Idź i zgromadź starszych Izraela, i powiedz im: JHWH , Bóg waszych ojców, objawił mi się, Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba, mówiąc: Dobrze przyjrzałem się wam i temu, co wam czyniono w Egipcie.[#3:16 PS dod.: , בְנֵי; pod. G: τῶν υἱῶν Ισραηλ.; #3:16 , פָּקֹד פָּקַדְתִּי, tj. , co może zn.: .]
17I postanawiam wyprowadzić was z niedoli Egiptu do ziemi Kananejczyków i Chetytów, i Amorytów, i Peryzytów, i Chiwitów, i Jebuzytów, do ziemi opływającej w mleko i miód.[#3:17 , וָאֹמַר, lub: I mówię, że …; #3:17 Wg PS: , והגרגשׁי, pod. G: Γεργεσαίων.]
18A gdy wysłuchają twego głosu, udasz się, ty i starsi Izraela, do króla Egiptu i powiecie mu: JHWH , Bóg Hebrajczyków, spotkał się z nami. Chcielibyśmy udać się, prosimy, w trzydniową drogę na pustynię i złożyć ofiarę JHWH , naszemu Bogu.[#3:18 Wg PS: , נקרא, pod. G: προσκέκληται ἡμᾶς.]
19Lecz Ja wiem, że król Egiptu nie da wam iść, nawet nie [da] pod mocną ręką.[#3:19 , וְלֹא בְּיָד חֲזָקָה, wg G: gr. ἐὰν μὴ μετὰ χειρὸς κραταιᾶς. Wyrażenie hbr., tj. (l. ) , nie ma gdzie indziej zn. wykluczającego; może zawierać inne zn., np.: .]
20Wyciągnę więc moją rękę i uderzę Egipt wszelkimi moimi cudami, których dokonam pośród niego – i potem wypuści was.[#3:20 , נִפְלָאת (), l. .; #3:20 Lub: wypędzi.]
21Dam też łaskę temu ludowi w oczach Egipcjan i stanie się, gdy będziecie wychodzić, że nie wyjdziecie próżno.
22Niech więc poprosi [każda] kobieta swą sąsiadkę i odwiedzającą jej dom o sprzęty srebrne i o sprzęty złote oraz o szaty; i włożycie je na swoich synów i na swoje córki – i złupicie Egipt.[#Wj 12:35-36; Pwt 15:13; #3:22 Łupienie sugeruje zwycięstwo niczym wojenne. W tym przypadku może się wiązać z późniejszą zasadą z Pwt 15:13.]