The chat will start when you send the first message.
1I stało się po tych wydarzeniach, że Bóg wystawił Abrahama na próbę. Powiedział do niego: Abrahamie! A on odpowiedział: Oto jestem.[#22:1 : וַיְהִי (): bardzo częste wyrażenie czasowe zaznaczające początek narracji, ze względów stylistycznych nie zawsze tak tłumaczone (Rdz 22:1).]
2Wtedy powiedział: Weź, proszę, swego syna, swego jedynaka, którego kochasz, Izaaka, i udaj się do ziemi Moria, i złóż go tam w ofierze całopalnej na jednej z gór, o której ci powiem.[#22:2 Wg G: , εἰς τὴν γῆν τὴν ὑψηλὴν; wg PS: (w okolice Sychem?) l. , ארץ המורה; wg σ’ Vg: , τῆς ὀπτασίας (הַמַּרְאֶה) por. Tg, sy: , tj. הָאֱמֹרִי. Jeśli przyjąć MT, to na górze Moria ponad 1000 lat później Salomon wybudował świątynię, zob. 2Krn 3:1.; #Hbr 11:17-19]
3Wstał więc Abraham wcześnie rano, osiodłał swego osła i wziął z sobą dwóch swoich chłopców, i swego syna Izaaka, i narąbał drewna do ofiary całopalnej, i wstał, i udał się do tego miejsca, o którym powiedział mu Bóg.
4Trzeciego dnia podniósł Abraham swoje oczy i zobaczył to miejsce z daleka.
5Wtedy powiedział Abraham do swoich chłopców: Zostańcie tutaj z osłem, a ja i chłopiec pójdziemy tam, a gdy pokłonimy się [Bogu], wrócimy do was.[#22:5 Lub: służących .]
6Następnie Abraham wziął drewno do ofiary całopalnej, włożył je na Izaaka, swego syna, i wziął w swą rękę ogień i nóż, i poszli obaj razem.
7Wówczas Izaak powiedział do Abrahama, swojego ojca: Ojcze mój! A [ten] odpowiedział: Oto jestem, mój synu! I powiedział: Oto ogień i drewno, a gdzie jest jagnię na ofiarę całopalną?
8I odpowiedział Abraham: Bóg sobie upatrzy jagnię na ofiarę całopalną, mój synu. I szli obaj razem.
9A gdy przyszli na to miejsce, o którym powiedział mu Bóg, zbudował tam Abraham ołtarz i ułożył drewno. Potem związał swego syna Izaaka i położył go na ołtarzu na drewnie.[#22:9 , יַעֲקֹד (), Rdz 22:9.; #Jk 2:18-24]
10Następnie wyciągnął Abraham swoją rękę i wziął nóż, aby zabić swego syna.
11Lecz Anioł JHWH zawołał do niego z niebios i powiedział: Abrahamie! Abrahamie! I odpowiedział: Oto jestem![#Rdz 16:7]
12I powiedział: Nie podnoś swej ręki na chłopca i nie czyń mu nic, bo teraz wiem, że ty boisz się Boga i nie odmówiłeś Mi swego syna, swego jedynaka.[#22:12 Bojaźń Boża nie ozn. tylko lęku, ale pierwszeństwo na liście wartości, bezgraniczne zaufanie do Niego i Jego Słowa.; #22:12 Spójnik w tym przyp. wyjaśniający, tj. , Rdz 22:12.; #22:12 Wg G: , τοῦ υἱοῦ σου τοῦ ἀγαπητοῦ, pod. Rdz 22:16.]
13A gdy Abraham podniósł oczy i rozejrzał się, oto baran za [nim] uwiązł w gąszczu rogami. Abraham poszedł więc, wziął barana i złożył go na ofiarę całopalną zamiast swego syna.[#22:13 , אַחַר: (1) lub: zaraz, w tejże chwili , por. Rdz 18:5; Rt 1:16; Kzn 12:21; Jr 25:26; (2) wg wielu Mss PS G sy: , אֶחָד ().; #J 1:29]
14I nadał Abraham temu miejscu nazwę: JHWH widzi. Dlatego mówi się do dzisiaj: Na górze JHWH [wszystko] widać.[#22:14 , יְהוָה יִרְאֶה (ʰ).; #22:14 , בְּהַר יְהוָה יֵרָאֶה ( ʰ): (1) Tekst spółgłoskowy w obu wyrażeniach się nie różni, zob. יְהוָה יֵרָאֶה, można by więc odczytać: ; (2) strona bierna ( יֵרָאֶה) mogłaby być odczytana: (a) , czyli: ; (b) w sensie zwrotnym: l. ; (c) w sensie bezosobowym: (l. , l. , l. ); myśl, że na górze jest zaopatrzenie, wynika z tego ostatniego sensu, tj. , oraz z całego kontekstu wydarzenia.]
15I powtórnie zawołał Anioł JHWH z niebios do Abrahama
16i powiedział: Przysiągłem na siebie samego – oświadczenie JHWH – ponieważ uczyniłeś tę rzecz i nie odmówiłeś Mi swego syna, swego jedynaka,[#22:16 Pf. ze znaczeniem teraźniejszym, tj. w momencie, gdy coś mówię, natychmiast staje się to przeszłością, Rdz 22:16.; #Jr 22:5; 49:13; Am 4:2; 6:8; Hbr 6:13-14; #Lb 14:28; #22:16 , נְאֻם־יְהוָה (): wyrażenie użyte 364 razy w pismach prorockich; dwa razy w Pięcioksięgu, zob. Lb 14:28.; #22:16 PS, por. G i S.]
17będę ci obficie błogosławił i wielce rozmnożę twoje potomstwo – niczym gwiazdy na niebiosach i niczym piasek, który jest nad brzegiem morza, i posiądzie twoje nasienie bramę swoich wrogów,[#Ga 3:15-16; #Lb 22:4; Pwt 1:10; 1Krl 4:20; Hbr 11:12; #22:17 , וְיִרַשׁ זַרְעֲךָ אֵת שַׁעַר אֹיְבָיו, idiom: , por. Rdz 24:60.]
18i błogosławić się będą w twoim nasieniu wszystkie narody ziemi za to, że usłuchałeś mego głosu.[#22:18 Forma zwrotna występuje również w Pwt 29:18; Ps 72:17; Iz 65:16; Jr 4:2, forma bierna: Rdz 12:2; 18:18; 28:14.; #Rdz 12:2; 18:18; 28:14]
19Potem wrócił Abraham do swoich chłopców, powstali i udali się razem do Beer-Szeby. I mieszkał Abraham w Beer-Szebie.
20I stało się po tych wydarzeniach, że doniesiono Abrahamowi, mówiąc: Oto Milka, również ona urodziła synów Nachorowi, twojemu bratu:
21Usa, jego pierworodnego, i Buza, jego brata, i Kemuela, ojca Arama,[#22:21 : zob. Jb 32:2. Z miejscowości o tej nazwie pochodził Elihu. Może jednak oznaczać różne lokalizacje: (1) kraj o nazwie Bazu, pustynny, pełen węży i skorpionów, podbity przez Asarhaddona w 676 r. p. Chr.; (2) miejsce w Arabii lub Persji; (3) miejsce wspomniane w listach z Mari (EM 2:4), Rdz 22:21.]
22i Keseda, i Chazo, i Pildasza, i Jidlafa, i Betuela.
23A Betuel zrodził Rebekę.[#22:23 , יָלַד: wg PS: הוליד.; #22:23 Rebeka , רִבְקָה (), czyli: (1) (?) od רבק, por. arab. ; (2) , od ak. ; (3) trad. tłumaczone jako (Rdz 22:23). Wyrażenia: oraz mogą świadczyć o: (1) ograniczonych kontaktach rodzinnych i ograniczonej wymianie informacji, stąd najświeższe wiadomości mogły mieć kilkadziesiąt lat, albo (2) o późniejszej redakcji.]
Tych ośmiu urodziła Nachorowi, bratu Abrahama, Milka.
24A jego nałożnica, imieniem Reuma, ona także urodziła: Tebacha i Gachama, i Tachasza, i Maakę.[#22:24 , רְאוּמָה (), tj. (1) ; (2) , por. Lb 23:22; 24:8 (Rdz 22:24).; #22:24 Imiona te mogły stać się nazwami miejscowości, Rdz 22:24.]