The chat will start when you send the first message.
1I podniósł Jakub swe nogi i poszedł do ziemi synów Wschodu.[#29:1 , וַיִּשָּׂא יַעֲקֹב רַגְלָיו, idiom o niepewnym znaczeniu, pojawiający się tylko w tym miejscu Biblii.]
2I spojrzał, a oto w polu studnia i oto leżą tam przy niej trzy stada owiec, gdyż z tej studni pojono stada, na otworze zaś studni [spoczywał] wielki kamień.
3A gdy zebrały się tam wszystkie stada, odsuwano kamień znad otworu studni i pojono owce, po czym znów kładziono kamień na otwór studni, na jego miejsce.[#29:3 Wg PS: , רעים.]
4I zapytał ich Jakub: Skąd jesteście, moi bracia? I odpowiedzieli: Jesteśmy z Charanu.
5I zapytał ich: Czy znacie Labana, syna Nachora? I odpowiedzieli: Znamy.
6I zapytał ich: Czy ma się dobrze? I odpowiedzieli: Dobrze. A oto właśnie jego córka Rachela – nadchodzi z owcami.[#29:6 הֲשָׁלוֹם לוֹ: idiom:]
7Wtedy powiedział: Oto jest jeszcze jasny dzień, nie czas spędzać dobytek. Napójcie owce i idźcie, paście dalej.
8I odpowiedzieli: Nie możemy, dopóki nie zbiorą się wszystkie stada. Dopiero wtedy odsuwa się kamień znad otworu studni i poimy stada.[#29:8 Wg PS: , zob. w. 3; pod. G.]
9Jeszcze rozmawiał z nimi, gdy nadeszła Rachela z owcami, które należały do jej ojca, ponieważ była pasterką.
10I stało się, gdy Jakub zobaczył Rachelę, córkę Labana, brata swojej matki, i owce Labana, brata swojej matki, że podszedł Jakub i odsunął kamień znad otworu studni, i napoił owce Labana, brata swojej matki.
11Potem pocałował Jakub Rachelę, wzniósł swój głos i zapłakał.
12Następnie opowiedział Jakub Racheli, że jest krewnym jej ojca i że jest synem Rebeki, a ona pobiegła i opowiedziała to swemu ojcu.
13I stało się, gdy Laban usłyszał wieść o Jakubie, synu swojej siostry, że wybiegł, aby go spotkać, i objął go, i ucałował go, i wprowadził go do swego domu – i przedstawił [Jakub] Labanowi wszystkie te sprawy.
14Wtedy powiedział do niego Laban: Naprawdę, ty jesteś moją kością i moim ciałem – i zamieszkał u niego na cały miesiąc.[#Sdz 9:2; 2Sm 5:1; 19:12, 13; 1Krn 2:16-17; #29:14 , חֹדֶשׁ יָמִים.]
15Następnie powiedział Laban do Jakuba: Czy dlatego, że ty jesteś moim bratem, masz mi służyć za darmo? Powiedz mi, jaka ma być twoja zapłata?
16A Laban miał dwie córki. Starszej na imię było Lea, a młodszej na imię było Rachela.[#29:16 , לֵאָה (), czyli: , od as. , lub: bawolica , aram. lub .; #29:16 , רָחֵל (), czyli: .]
17A oczy Lei były nieśmiałe, Rachela zaś była pięknych kształtów i piękna z wyglądu.[#29:17 , רַכּוֹת (), lub: miękkie, delikatne l. ; wg G: , οἱ δὲ ὀφθαλμοὶ Λειας ἀσθενεῖς.]
18Jakub pokochał Rachelę, powiedział zatem: Będę ci siedem lat służył za Rachelę, twoją młodszą córkę.
19A Laban odpowiedział: Lepiej mi ją dać tobie, niż dać ją innemu mężczyźnie. Pozostań u mnie!
20I służył Jakub za Rachelę siedem lat, a były one w jego oczach jak kilka dni, z powodu jego miłości do niej.
21Wreszcie powiedział Jakub do Labana: Daj [mi] moją żonę, bo wypełniły się moje dni i chcę do niej wejść.
22Wtedy Laban zebrał wszystkich ludzi tej miejscowości i wyprawił ucztę.[#29:22 , אַנְשֵׁי, lub: mężczyzn .]
23A gdy nastał wieczór, wziął Leę, swoją córkę, i przyprowadził ją do niego – i wszedł do niej.
24Dał jej też Laban Zilpę, swoją służącą – Lei, swojej córce, jako służącą.[#29:24 , שִׁפְחָה.]
25Rano zaś okazało się, że oto jest to Lea! I powiedział do Labana: Cóż to mi uczyniłeś? Czy nie za Rachelę ci służyłem? Dlaczego mnie oszukałeś?[#29:25 G dod.: .; #Rdz 27:25]
26A Laban odpowiedział: Nie robi się tak w naszym miejscu, żeby młodszą wydawać przed pierworodną.
27Wypełnij ten tydzień, a damy ci również tamtą za służbę, którą odbędziesz u mnie jeszcze przez drugie siedem lat.[#29:27 PS G S vg.]
28I Jakub tak postąpił, i wypełnił ten tydzień – i dał mu Rachelę, swoją córkę, za żonę.
29A dał też Laban Racheli, swojej córce, Bilhę, swoją służącą – [dał] jej jako służącą.
30Przyszedł więc także do Racheli i też kochał Rachelę bardziej niż Leę – i służył u niego jeszcze drugie siedem lat.[#29:30 : brak w G.]
31I widział JHWH , że Lea była nienawidzona, otworzył więc jej łono, a Rachela była niepłodna.[#Pwt 21:15; Ml 1:3]
32I poczęła Lea, i urodziła syna, i nadała mu imię Ruben, bo powiedziała: Tak, wejrzał JHWH na mą niedolę, bo teraz mój mąż będzie mnie kochał.[#29:32 , רְאוּבֵן (), czyli:]
33I znów poczęła, i urodziła syna, i powiedziała: Tak, usłyszał JHWH , że jestem nienawidzona, stąd dał mi i tego – i nadała mu imię Symeon.[#29:33 , שִׁמְעוֹן (), czyli: (1) (?); (2) lub zdrobniale (końcówka charakteryzuje rzeczowniki abstrakcyjne, przymiotniki lub zdrobnienia).]
34Potem znów poczęła i urodziła syna, i powiedziała: Tym razem przylgnie do mnie mój mąż, bo urodziłam mu trzech synów – dlatego nadała mu imię Lewi.[#29:34 Wg MT: , ale zob. w Rdz 29:35 oraz PS sy.; #29:34 , לֵוִי (), czyli: .]
35I poczęła jeszcze raz, i urodziła syna, i powiedziała: Tym razem będę sławić JHWH – dlatego nadała mu imię Juda. Potem przestała rodzić.[#29:35 , יְהוּדָה (), czyli: l. , Rdz 29:35.]