Rodzaju 34

Tragedia Diny

¹A Dina, córka Lei, którą urodziła Jakubowi, wyszła, aby zobaczyć się z córkami tej ziemi.[#34:1 Lub: z dziewczętami.]

²A gdy zobaczył ją Sychem, syn Chamora, Chiwity, księcia tej ziemi, wziął ją, położył i zgwałcił.[#34:2 Wg G: , Χορραῖος.; #Pwt 21:14; 22:29; 2Sm 13:12; #34:2 zgwałcił ją , וַיְעַנֶּהָ (), lub: upokorzył ją ; wg PS: , וישכב אתה; pod. wg G: , ἐκοιμήθη μετ᾽ αὐτῆς καὶ ἐταπείνωσεν αὐτήν; pod. Tg Vg.]

³Przylgnęła jednak jego dusza do Diny, córki Jakuba, i pokochał tę dziewczynę, i czule z nią rozmawiał.[#34:3 , וַתִּדְבַּק: wg G: προσέσχεν τῇ ψυχῇ Δινας.; #34:3 Por. Oz 2:14; lub: zapewniał o swoich uczuciach , , zob. Sdz 19:3; 2Sm 19:7.]

⁴Powiedział też Sychem do Chamora, swego ojca: Weź mi tę dziewczynę za żonę.

⁵A Jakub usłyszał, że zhańbił Dinę, jego córkę, lecz jego synowie byli przy dobytku na polu, Jakub więc milczał aż do ich przyjścia.

⁶Wtedy wyszedł Chamor, ojciec Sychema, do Jakuba, aby z nim porozmawiać.

⁷A synowie Jakuba przyszli z pola, gdy [o tym] usłyszeli, i czuli się [ci] mężczyźni zranieni, i rozgniewało ich to bardzo, że takiego wstydu dopuścił się przeciw Izraelowi, by kłaść się z córką Jakuba, a tak się nie robi.[#34:7 Lub: dotknięci, oburzeni, zgorszeni .; #34:7 , נְבָלָה (), lub: haniebnej bezmyślności .]

⁸Chamor zaś rozmawiał z nimi tak: Sychem, mój syn – [otóż] związała się jego dusza z waszą córką. Dajcie mu ją, proszę, za żonę

⁹i spowinowaćcie się z nami: Wasze córki wydawajcie nam [za żony] i nasze córki bierzcie sobie.

¹⁰Mieszkajcie też z nami, a ziemia będzie [stać otworem] przed wami: Mieszkajcie i handlujcie w niej, i bierzcie ją w posiadanie.[#34:10 Lub: poruszajcie się po niej bez przeszkód .]

¹¹A Sychem powiedział do jej ojca i jej braci: Niech znajdę łaskę w waszych oczach, a dam wam, cokolwiek mi powiecie.

¹²Pomnóżcie mi [nawet] bardzo wiano lub dar, a dam, jak mi powiecie, tylko dajcie mi tę dziewczynę za żonę.[#34:12 : brak w G.]

¹³Wtedy synowie Jakuba odpowiedzieli Sychemowi i Chamorowi, jego ojcu, podstępnie, ponieważ zhańbił Dinę, ich siostrę.

¹⁴Powiedzieli więc do nich: Nie możemy uczynić tej rzeczy, aby wydawać naszą siostrę mężczyźnie, który ma napletek, bo byłoby to dla nas hańbą.[#Rdz 24:3, 37; 27:46; 28:1, 6, 8]

¹⁵Tylko pod tym warunkiem zgodzimy się, jeśli staniecie się jak my, i obrzezacie u siebie każdego mężczyznę.[#34:15 Warunek wyrażony przez , Rdz 34:15.]

¹⁶Wtedy damy wam nasze córki, a wasze córki pojmiemy sobie i zamieszkamy z wami, i staniemy się jednym ludem.

¹⁷Lecz jeśli nas nie usłuchacie i nie obrzezacie się, weźmiemy naszą córkę i odejdziemy.[#34:17 , בַּת, pod. G: θυγάτηρ, choć chodzi o siostrę.]

¹⁸Słowa ich zostały uznane za dobre w oczach Chamora i w oczach Sychema, syna Chamora.

¹⁹I nie zwlekał młodzieniec z uczynieniem tej rzeczy, gdyż rozkochał się w córce Jakuba, a był on najznaczniejszy w całym domu swego ojca.

²⁰Przyszli zatem Chamor i Sychem, jego syn, do bramy swego miasta i powiedzieli ludziom swego miasta tak:[#34:20 Brama służyła m.in. za miejsce obrad rad miejskich.; #34:20 , אֲנָשִׁים, lub w tym kontekście: , Rdz 34:20.]

²¹Ludzie ci są usposobieni pokojowo wobec nas, niech więc zamieszkają z nami w tej ziemi, niech handlują w niej, a ziemia oto przestronna jest przed nimi. Ich córki pojmiemy sobie za żony, a nasze córki wydamy za nich.

²²Lecz ludzie ci tylko pod tym warunkiem zgadzają się zamieszkać [z nami], by być jednym ludem, że obrzezamy u nas każdego mężczyznę, tak jak oni są obrzezani.

²³Czy ich dobytek i ich dorobek, i całe ich bydło nie stanie się nasze? Tylko dajmy im zgodę i zamieszkają z nami.

²⁴I usłuchali Chamora i Sychema, jego syna, wszyscy zasiadający w bramie jego miasta, i obrzezali wszystkich mężczyzn, wszystkich zasiadających w bramie jego miasta.[#34:24 Lub: wychodzący do bramy , tj. wychodzący z domów, by iść do bramy na obrady.]

²⁵I stało się trzeciego dnia, gdy byli obolali, że wzięli dwaj synowie Jakuba, Symeon i Lewi, bracia Diny, każdy swój miecz i naszli miasto [czujące się] bezpiecznie, i wybili wszystkich mężczyzn.[#Rdz 49:5-7; Pwt 7:3]

²⁶Zabili też ostrzem miecza Chamora i Sychema, jego syna, i zabrali Dinę z domu Sychema – i wyszli.

²⁷Synowie Jakuba naszli na pobitych i złupili miasto, ponieważ zhańbiono ich siostrę.

²⁸Zabrali ich owce i ich bydło, i ich osły, i to, co było w mieście, i to, co było na polu.

²⁹I całe ich bogactwo i wszystkie ich dzieci, i wszystkie ich kobiety uprowadzili i złupili wszystko, co było w domu.

³⁰Wtedy Jakub powiedział do Symeona i do Lewiego: Odcięliście mnie i obrzydziliście mnie u mieszkańców tej ziemi, u Kananejczyków i u Peryzytów. A ja mam mało mężczyzn, i gdy zbiorą się przeciwko mnie, pobiją mnie i zginę ja i mój dom.[#34:30 Lub: Ściągnęliście na mnie kłopot , עֲכַרְתֶּם אֹתִי, wg G: , μισητόν με.]

³¹I odpowiedzieli: Czy jak nierządnicę miał traktować naszą siostrę?[#34:31 Lub: czy wolno mu było , Rdz 34:31.; #34:31 Lub: Czy jak nierządnica miała być traktowana nasza siostra?]