Rodzaju 35

Jakub w Betel

¹I powiedział Bóg do Jakuba: Wstań, idź do Betel i zamieszkaj tam, i uczyń tam ołtarz dla Boga, który ci się ukazał, gdy uciekałeś sprzed oblicza Ezawa, swego brata.[#35:1 G dod.: , τόπον.; #Rdz 28:20-22]

²Wtedy powiedział Jakub swemu domowi i wszystkim, którzy z nim byli: Usuńcie obcych bogów, którzy są pośród was, i oczyśćcie się, i zmieńcie swoje szaty!

³Bo powstaniemy i udamy się [w górę] do Betel, a tam uczynię ołtarz dla Boga, Tego, który mi odpowiedział w dniu mojej niedoli i był ze mną w drodze, którą szedłem.

⁴I oddali Jakubowi wszystkich obcych bogów, których mieli w swoich rękach, oraz kolczyki, które mieli w uszach, i zakopał je Jakub pod dębem, który jest przy Sychem.[#35:4 Lub: ukrył.; #35:4 G dod.: , καὶ ἀπώλεσεν αὐτὰ ἕως τῆς σήμερον ἡμέρας.]

⁵A gdy wyruszyli, strach [pochodzący] od Boga ogarnął miasta, które były wokół nich, tak że nie ścigali synów Jakuba.

⁶A Jakub przybył do Luz, które jest w ziemi Kanaan, to jest do Betel, on i cały lud, który był z nim.

⁷I zbudował tam ołtarz, i nazwał to miejsce El-Betel, gdyż tam objawił mu się Bóg, gdy uciekał przed swoim bratem.[#35:7 , אֵל בֵּית־אֵל, czyli: ; w G S Vg brak .; #35:7 : w MT , por. Rdz 3:5, 22; 31:53; w PS G S Tg Vg.]

Śmierć Debory

⁸Wtedy umarła Debora, mamka Rebeki, i została pochowana poniżej Betel pod dębem; i nazwano go Dębem Płaczu.[#35:8 , אַלּוֹן בָּכוּת (), lub: Alon-Bakut .]

Potwierdzenie obietnicy

⁹I znów ukazał się Bóg Jakubowi po przyjściu z Padan-Aram – i pobłogosławił go.[#35:9 Lub: gdy szedł , בְּבֹאוֹ מִפַּדַּן אֲרָם.; #35:9 PS dod. .]

¹⁰I powiedział do niego Bóg: Twoje imię jest Jakub, [lecz] nie będziesz już nazywał się Jakub, gdyż twoje imię będzie Izrael – i nazwał go imieniem Izrael.[#Rdz 32:28]

¹¹I powiedział do niego Bóg: Ja jestem Bogiem Wszechmocnym. Rozradzaj się i rozmnażaj się. Naród, a nawet zgromadzenie narodów, wywodzić się będzie od ciebie i królowie wyjdą z twoich lędźwi.[#35:11 , אֵל שַׁדַּי.; #Rdz 1:28; 9:1, 7; 17:20; 28:3; 47:27]

¹²A tę ziemię, którą dałem Abrahamowi i Izaakowi, dam tobie i dam tę ziemię twojemu potomstwu po tobie.[#Rdz 17:4-8]

¹³Potem uniósł się znad niego Bóg w miejscu, w którym z nim rozmawiał.

¹⁴A Jakub postawił pomnik w tym miejscu, w którym z nim rozmawiał, pomnik kamienny, i wylał na niego ofiarę z płynów, i polał go oliwą.

¹⁵I nadał Jakub temu miejscu, w którym rozmawiał z nim Bóg, nazwę Betel.[#Rdz 28:18-19]

Narodziny Beniamina i śmierć Racheli

¹⁶Potem wyruszyli z Betel i gdy mieli jeszcze kawałek ziemi do przejścia do Efraty, Rachela zaczęła rodzić i trudziła się przy rodzeniu.[#35:16 , כִּבְרָה (): , od ak. ברה, tj. ok. 11 km, Rdz 35:16.]

¹⁷A gdy była w najtrudniejszej [chwili] rodzenia, powiedziała do niej położna: Nie bój się, bo i w tym [dziecku] będziesz miała syna.[#35:17 Inf. elativus, Rdz 35:17.]

¹⁸A gdy uchodziła z niej dusza, bo umierała, nadała mu imię Ben-Oni, lecz ojciec nazwał go Beniamin.[#35:18 , בֶּן־אוֹנִי (), czyli: .; #35:18 , בִּנְיָמִין (), czyli: .]

¹⁹I umarła Rachela, i została pochowana w drodze do Efraty, czyli do Betlejem.

²⁰I postawił Jakub pomnik na jej grobie, to pomnik Grobu Racheli – do dzisiaj.

Występek Rubena

²¹Potem wyruszył Izrael i rozbił swój namiot powyżej Migdal-Eder.[#35:21 Lub: powyżej wieży Eder , מֵהָלְאָה לְמִגְדַּל־עֵדֶר, lub: wieży stada , zob. Mi 4:8.]

²²A gdy Izrael mieszkał w tej ziemi, Ruben poszedł i położył się z Bilhą, nałożnicą swego ojca, i usłyszał o tym Izrael.[#Rdz 49:3-4; 1Krn 5:1-2; #35:22 G dod.: , καὶ πονηρὸν ἐφάνη ἐναντίον αὐτοῦ.]

Synowie Jakuba

Synów zaś Jakuba było dwunastu.

²³Synowie Lei: pierworodny Jakuba Ruben, i Symeon, i Lewi, i Juda, i Issachar, i Zebulon.

²⁴Synowie Racheli: Józef i Beniamin.[#35:24 G dod.: .]

²⁵Synowie Bilhy, służącej Racheli: Dan i Naftali.

²⁶Synowie zaś Zilpy, służącej Lei: Gad i Aszer.

Ci są synami Jakuba, którzy urodzili mu się w Padan-Aram.

Śmierć Izaaka

²⁷Potem przyszedł Jakub do Izaaka, swego ojca, do Mamre, do Kiriat-Arba, to jest Hebronu, gdzie przebywał Abraham i Izaak.[#35:27 w sensie bycia obcym przybyszem.]

²⁸A było dni Izaaka sto osiemdziesiąt lat.

²⁹I ustał Izaak, i umarł, i został przyłączony do swego ludu, stary i syty dni. A pochowali go jego synowie Ezaw i Jakub.