Rodzaju 38

Juda i Tamar

¹I stało się w tamtym czasie, że odszedł Juda od swoich braci i przyłączył się do pewnego człowieka, Adullamity, imieniem Chira.[#38:1 , וַיֵּרֶד, tj. , co może sugerować podążanie ku obszarom nizinnym. Hebron jest jednym z najwyższych punktów w Kanaanie.; #38:1 , חִירָה (), czyli: (?), Rdz 38:1.]

²Tam Juda zobaczył córkę innego człowieka, Kananejczyka, któremu było na imię Szua, i pojął ją [za żonę], i wszedł do niej.[#38:2 , שׁוּעַ (), czyli: , Rdz 38:2.; #Rdz 24:3; 26:34-35; 28:1]

³A ona poczęła i urodziła syna, i nadał mu imię Er.[#38:3 , עֵר (), czyli: .]

⁴Następnie znów poczęła i urodziła syna, i nadała mu imię Onan.[#38:4 , אוֹנָן (), czyli: .]

⁵I [poczęła] raz jeszcze, i urodziła syna – i nadała mu imię Szela. Przebywał zaś w Kezibie, gdy go urodziła.[#38:5 , שֵׁלָה (), czyli: (1) ; (2) .; #38:5 : wg G: , αὐτὴ δὲ ἦν.]

⁶Juda zaś wziął dla Era, swego pierworodnego, żonę, której było na imię Tamar.[#38:6 , תָּמָר (), czyli: .]

⁷A był Er, pierworodny Judy, niegodziwy w oczach JHWH , dlatego uśmiercił go JHWH .

⁸Wtedy Juda powiedział do Onana: Wejdź do żony swojego brata i spełnij wobec niej obowiązek powinowatego, aby wzbudzić nasienie swemu bratu.[#Mt 22:24-25; Łk 20:28; #38:8 We frg. mowa o lewiracie (od łac. , szwagier), zwyczajowym prawie ludów Wschodu, zobowiązującym do poślubienia wdowy po bracie w celu zapewnienia ciągłości rodu. Jako prawo ujmuje to Pwt 25:5-10; zob. też Rt 1:11-13 (Rdz 38:7).]

⁹Onan wiedział jednak, że nie będzie jego to nasienie, gdy więc wchodził do żony swego brata, upuszczał [swe nasienie] na ziemię, aby nie dać nasienia swemu bratu.

¹⁰Ale to, co czynił, było złe w oczach JHWH , dlatego uśmiercił również jego.

¹¹Wtedy Juda powiedział do Tamar, swojej synowej: Zamieszkaj jako wdowa w domu swego ojca, aż podrośnie Szela, mój syn. Bo powiedział: Oby nie umarł również on, jak jego bracia. I poszła Tamar, i mieszkała w domu swego ojca.

¹²Upłynęło [potem] wiele dni i zmarła córka Szuy, żona Judy. Gdy Juda odbył po niej żałobę, ruszył [w górę] do Timny, do tych, którzy strzygli jego owce, on i Chira, jego przyjaciel z Adullam.

¹³I doniesiono Tamar: Oto twój teść idzie do Timny, aby strzyc swoje owce.

¹⁴Wtedy zdjęła z siebie szaty wdowy, zakryła się chustą i owinęła się, i usiadła u wejścia do Enaim, które [leży] przy drodze do Timny, bo widziała, że Szela dorósł, a nie dano mu jej za żonę.[#38:14 Lub: u ujść źródeł , בְּפֶתַח עֵינַיִם.]

¹⁵A gdy Juda ją zobaczył, uznał ją za nierządnicę, gdyż zakryła swą twarz.

¹⁶Zboczył więc ku niej przy drodze i powiedział: Pozwól, proszę, że wejdę do ciebie – bo nie wiedział, że jest ona jego synową. I odpowiedziała: Co mi dasz za to, że wejdziesz do mnie?

¹⁷I powiedział: Sam ci poślę małą kózkę ze stada. Ona na to: Tylko gdy dasz zastaw do czasu swego posłania.

¹⁸I zapytał: Co ma być zastawem, który mam ci dać? A ona powiedziała: Twoja pieczęć, plecionka i laska, którą masz w swoim ręku. I dał jej, i wszedł do niej, i poczęła z niego.[#38:18 , פָּתִיל (), lub: sznur , (złoty) ; wg G: , ὁρμίσκος.]

¹⁹Potem wstała i odeszła, zdjęła też z siebie swoją zasłonę i przywdziała szaty swego wdowieństwa.

²⁰I posłał Juda młodą kózkę za pośrednictwem swego przyjaciela z Adullam, aby odebrać zastaw z ręki tej kobiety, ale jej nie znalazł.

²¹I rozpytywał mężczyzn z jej miejsca: Gdzie jest ta kobieta świątynna z Enaim przy drodze? Ci odpowiadali: Nie było tu kobiety świątynnej.[#Pwt 23:17; Oz 4:14; #38:21 , קְדֵשָׁה (), lub: kapłanka , Rdz 38:21.]

²²Wrócił zatem do Judy i powiedział mu: Nie znalazłem jej, a też mężczyźni z tego miejsca powiedzieli: Nie było tu kobiety świątynnej.

²³Wtedy Juda powiedział: Niech sobie to zatrzyma, abyśmy nie stali się pośmiewiskiem. Oto posłałem to koźlątko, lecz ty jej nie znalazłeś.

²⁴Po upływie około trzech miesięcy doniesiono Judzie: Tamar, twoja synowa, dopuściła się nierządu, a przy tym też z nierządu poczęła. Wtedy Juda powiedział: Wyprowadźcie ją i spalcie!

²⁵A gdy była ona wyprowadzana, posłała ona do swego teścia i [kazała] powiedzieć: Poczęłam ja z mężczyzny, do którego to należy. I dodała: Rozpoznaj, proszę, czyja to pieczęć, plecionki oraz laska?[#38:25 , פְּתִילִים (), ; być może dla podkreślenia znaczenia; w G ὁρμίσκος, jak w Rdz 38:18.]

²⁶Juda rozpoznał je i powiedział: Jest sprawiedliwsza ode mnie, bo nie dałem jej mojemu synowi Szeli. Potem już więcej jej nie poznał.[#38:26 Względność w moralności, Rdz 38:26.]

²⁷I stało się w czasie jej porodu, że oto w jej łonie były bliźnięta.

²⁸A przy jej porodzie, [jedno] wysunęło rękę. I wzięła położna, i przewiązała jego rękę szkarłatem, mówiąc: Ten wyszedł pierwszy.

²⁹Ale stało się, gdy cofnął swą rękę, że oto wyszedł jego brat. I powiedziała: Jak ty sobie utorowałeś przejście? I [właśnie] nadano mu imię Peres.[#Rt 4:18-22; #38:29 , פָּרֶץ (), czyli: .]

³⁰A potem wyszedł jego brat, na którego ręce była nić szkarłatu – i nadano mu imię Zerach.[#38:30 , זֶרַח (), czyli: (1) , od bab. i aram.; (2) .]