The chat will start when you send the first message.
1I powiedzieli Efraimici do niego: Cóż to za sposób, w jaki nas potraktowałeś, że nie wezwałeś nas, gdy szedłeś walczyć z Midianem? I mocno się z nim spierali.[#Sdz 12:1]
2Wtedy [on] powiedział do nich: Co ja zrobiłem w porównaniu z wami? Czy zbiór resztek winogron ze strony Efraima nie okazał się korzystniejszy niż winobranie Abi-Ezera?
3W wasze ręce Bóg wydał książąt Midianu: Oreba i Zeeba, a co byłem w stanie uczynić ja w porównaniu z wami? Gdy tylko wypowiedział to słowo, zaraz opadło ich zacietrzewienie względem niego.[#8:3 , אָז רָפְתָה רוּחָם מֵעָלָיו, idiom: .]
4Gedeon zaś dotarł nad Jordan i przeprawił się przez [rzekę], on oraz trzystu ludzi, którzy z nim byli, [wszyscy] zmęczeni i w pościgu [za wrogiem].
5Wówczas powiedział do mieszkańców Sukkot: Dajcie, proszę, po bochenku chleba ludziom, którzy ciągną za mną, bo są zmęczeni, a ścigam właśnie Zebacha i Salmunę, królów Midianu.[#8:5 Może też ozn.: .; #8:5 , לָעָם אֲשֶׁר בְּרַגְלָי, idiom: l.]
6Ale książęta Sukkot powiedzieli: Czy dłoń Zebacha i Salmuny jest już w twojej ręce, że mamy dać chleba twojemu zastępowi?[#8:6 Być może odnosi się do praktyki okaleczania zwyciężonych?]
7Wtedy Gedeon powiedział: Dlatego gdy JHWH wyda Zebacha i Salmunę w moją rękę, wymłócę wam ciało pustynnymi cierniami i głogiem![#8:7 , אֶת־קוֹצֵי, zob. zastosowanie przyimka w sensie instrumentalnym.; #Sdz 8:21; #8:7 , בַּרְקָנִים, hl. Co do młócenia Sdz 8:7.]
8Stamtąd ruszył do Penuel i przemówił do nich podobnie, ale mieszkańcy Penuel odpowiedzieli mu tak, jak odpowiedzieli mieszkańcy Sukkot.
9Wówczas powiedział także mieszkańcom Penuel: Gdy wrócę w pokoju, zburzę tę [warowną] wieżę!
10Zebach zaś i Salmuna byli w Karkor, a przy nich ich obozy, około piętnastu tysięcy, wszystkie niedobitki z całego obozu ludzi ze wschodu – bo sto dwadzieścia tysięcy ludzi dobywających miecza poległo.
11Gedeon nadciągnął drogą mieszkańców namiotów, od wschodu Nobach i Jogboha, i uderzył na obóz – obóz zaś czuł się bezpieczny.[#8:11 , הַשְּׁכוּנֵי בָאֳהָלִים, idiom: .]
12Zebach i Salmuna uciekli, lecz ścigał ich i schwytał obu królów Midianu, Zebacha i Salmunę, cały zaś obóz rozgromił.
13A gdy Gedeon, syn Joasza, wracał z bitwy z przełęczy Chares,
14schwytał jakiegoś chłopca spośród mieszkańców Sukkot, wypytał go, a on wypisał mu [imiona] książąt i starszych Sukkot, siedemdziesięciu siedmiu ludzi.
15Przybył więc do mieszkańców Sukkot i powiedział: Oto Zebach i Salmuna, z powodu których mnie obraziliście, gdy powiedzieliście: Czy dłoń Zebacha i Salmuny jest już w twojej ręce, że mamy dać chleba twoim zmęczonym ludziom?
16I wziął starszych miasta, wziął też ciernie z pustyni i głóg, i pouczył nimi mieszkańców Sukkot,[#8:16 , וַיֹּדַע, od יָדַע; w G: (), κατέξανεν, וַיָּדָשׁ, od דּוֹשׁ.]
17a [warowną] wieżę Penuel zburzył i wybił mieszkańców miasta.[#8:17 Być może również tylko starszyznę, określenie: , אַנְשֵׁי הָעִיר, jest bowiem dość pojemne.]
18Do Zebacha i Salmuny zaś powiedział: Kim byli ci ludzie, których wybiliście w Tabor? Odpowiedzieli: Byli oni tacy jak ty; każdy z wyglądu jak syn króla.
19Wówczas powiedział: Byli to moi bracia, synowie mojej matki. Jak żyje JHWH , gdybyście ich zachowali przy życiu, nie zabiłbym was.[#8:19 Formuła przysięgi pojawiająca się czterdzieści razy w SP.]
20I powiedział do Jetera, swojego pierworodnego: Wstań, zabij ich! Lecz chłopiec nie dobył swego miecza, owszem, wzdrygał się przed tym, bo był jeszcze chłopcem.
21I powiedział Zebach i Salmuna: Ty sam wstań i pchnij nas, bo jaki mężczyzna, taka jego siła. Wstał więc Gedeon i zabił Zebacha i Salmunę, a potem zabrał ozdoby przypominające kształtem sierp księżyca, które były na szyjach ich wielbłądów.[#8:21 , הַשַּׂהֲרֹנִים: ozdoby wielbłądów (Sdz 8:21), królów (Sdz 8:26), kobiet (Iz 3:18).]
22I powiedzieli Izraelici do Gedeona: Panuj nad nami ty, twój syn i twój wnuk, ponieważ to ty wybawiłeś nas z ręki Midianu.
23Lecz Gedeon im odpowiedział: Nie będę panował nad wami ani ja, ani nie będzie panował mój syn – JHWH będzie panował nad wami!
24Gedeon powiedział też do nich: Chciałbym was o coś poprosić. Niech każdy z was da mi kolczyk ze swojego łupu – [pokonani] mieli bowiem złote kolczyki, gdyż byli Ismaelitami.
25I powiedzieli: Chętnie damy! Potem rozpostarli szatę i wrzucili tam każdy kolczyk ze swojego łupu.
26I doszła waga złotych kolczyków, o które poprosił, do tysiąca siedmiuset [sykli] złota, oprócz ozdób w kształcie sierpa księżyca, wisiorków i szkarłatnych szat, które były na królach Midianu, i oprócz naszyjników, które były na szyjach wielbłądów.[#8:26 Tj. 14,4 kg.]
27Z tego zaś Gedeon sporządził efod i ustawił go w swoim mieście, w Ofrze, i cały Izrael uprawiał tam przy nim nierząd. Stał się on też pułapką dla Gedeona i dla jego domu.[#Wj 28:4-6; 1Sm 14:3; 23:9; 30:7]
28Tak to Midianici zostali upokorzeni wobec synów Izraela i nie ośmielili się już więcej podnieść głowy, ziemia zaś uspokoiła się na czterdzieści lat za dni Gedeona.
29A Jerubaal, syn Joasza, poszedł i osiadł w swoim domu.
30Gedeon zaś miał siedemdziesięciu synów, którzy wyszli z jego biodra, ponieważ miał on wiele żon.[#8:30 , יֹצְאֵי יְרֵכוֹ, (1) idiom: (w odniesieniu do synów), ; (2) euf. odnoszący się do męskich narządów płciowych.]
31Również jego nałożnica w Sychem urodziła mu, ona także, syna, a [on] nadał mu imię Abimelek.[#2Sm 21:10-14; 1Krl 11:3; #8:31 , אֲבִימֶלֶךְ (), czyli: . Być może autorytet Gedeona równał się autorytetowi królewskiemu?]
32I umarł Gedeon, syn Joasza, w sędziwej starości i został pochowany w grobie Joasza, swojego ojca, w Ofrze Abi-Ezryjskiej.[#8:32 , בְּשֵׂיבָה טוֹבָה, idiom: .; #8:32 Lub: Abi-ha-Ezryjskiej .]
33A gdy umarł Gedeon, synowie Izraela znów uprawiali nierząd, [krocząc] za baalami. Ustanowili też sobie bogiem Baala-Berita.[#8:33 Baal-Berit , בַּעַל בְּרִית, lub: Baal przymierza ; bóstwo burzy.]
34Synowie Izraela nie pamiętali o JHWH , swoim Bogu, o Tym, który ich wyrwał z ręki wszystkich ich wrogów dookoła.
35Nie wyświadczyli również łaski domowi Jerubaala-Gedeona, która odpowiadałaby wszystkim dobrodziejstwom, które wyświadczył [on] Izraelowi.