The chat will start when you send the first message.
1Na początku było Słowo i Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo.[#Rdz 1:1; Kol 1:17; 1J 1:1; #Ps 33:6; Iz 55:11; Obj 19:13; #Rz 9:5; Flp 2:5-6; Hbr 1:8; 1J 5:20; #1:1 , θεὸς ἦν ὁ λόγος, wskazuje na Boskość Słowa. Tytuł J: 𝔓 (200); J 1:1.]
2Ono było na początku u Boga.[#J 8:58; 17:5, 24; Obj 1:8]
3Wszystko dzięki Niemu się stało i bez Niego nie stało się nic, co się stało.[#1Kor 8:6; Kol 1:16; Hbr 1:2; #1:3 Za א: (IV); , ὃ γέγονεν ἐν αὐτῷ ζωὴ ἦν, 𝔓 (200) 𝔓* (III) א* A B; ; J 1:2.]
4W Nim było życie, a życie było światłem ludzi.[#Ps 36:10; J 5:26; 11:25; 14:6; Dz 3:15; Hbr 7:16; 1J 1:2; 5:11-12; #J 8:12; 9:5; 12:46]
5Światło zaś świeci w ciemności i ciemność nim nie zawładnęła.[#Mt 4:16; J 3:19; #Ps 18:29; 1J 1:5-7; #1:5 Lub: go nie pokonała , zob. J 12:35.]
6Pojawił się człowiek posłany od Boga; na imię było mu Jan.[#Mt 3:1]
7Ten przyszedł na świadectwo, aby zaświadczyć o świetle, aby przez niego wszyscy uwierzyli.[#J 1:15, 19, 32; 3:26; 5:33; #J 3:15]
8Nie był on światłem, ale aby [mógł] zaświadczyć o świetle.[#J 1:20]
9Było światło prawdziwe, które oświeca każdego człowieka przychodzącego na świat.[#Iz 49:6; 1J 2:8; #Ef 1:18; 3:9; Hbr 6:4; 10:32]
10Na świecie był i świat dzięki Niemu powstał – i świat Go nie rozpoznał.[#J 1:14; #J 17:25]
11Przyszedł do swego – i Jego właśni Go nie przyjęli.[#Iz 53:3; Mk 12:1-8]
12Lecz tym wszystkim, którzy Go przyjęli, dał prawo stać się dziećmi Boga – tym, którzy wierzą w Jego imię,[#Kol 2:6; #1:12 , ἐξουσία, l. .; #Rz 8:14, 16, 21; Ga 3:26; Ef 5:1; 1J 3:1-2; #J 3:15; 1J 3:23]
13którzy zostali zrodzeni nie z krwi ani z woli ciała, ani z woli mężczyzny, ale z Boga.[#J 3:6; Tt 3:5; Jk 1:18; 1P 1:23; 1J 3:9; 4:7; 5:1, 4]
14A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas, i oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę jako Jednorodzonego [pochodzącego] od Ojca – pełne łaski i prawdy.[#Ga 4:4; Flp 2:7; 1Tm 3:16; Hbr 2:14; 1J 4:2; #1:14 Tj. .; #Rz 3:24; 5:2; #J 8:32; 14:6; #Wj 25:8; Obj 21:3; #Wj 33:18; 40:34; Mt 17:1-2, 5; Łk 9:32; J 2:11; 2P 1:16-18; #J 1:18; 3:16, 18; 1J 4:9]
15Jan świadczy o Nim i ogłasza, mówiąc: On był tym, o którym powiedziałem: Ten, który idzie za mną, był przede mną, ponieważ był pierwszy niż ja,[#1:15 Dod. , ὅς, א* (IV), tj. (l. ) , l. (pierwszeństwo można rozumieć w kategoriach czasu lub rangi); ; J 1:15.]
16ponieważ to z Jego pełni my wszyscy wzięliśmy – łaskę zamiast łaskawości.[#Ef 1:23; Kol 1:19; 2:9; #Rz 3:24; #1:16 , χάριν ἀντὶ χάριτος, l. : (1) Chrystusową zamiast Prawa; (2) tj. jeden dar łaski po drugim, J 1:16.]
17O ile bowiem Prawo zostało nadane przez Mojżesza, łaska i prawda nastały dzięki Jezusowi Chrystusowi.[#Pwt 32:46; J 7:19; #J 8:32]
18Boga nikt nigdy nie widział; Jednorodzony Bóg, który jest w łonie Ojca, On [Go] objawił.[#Wj 33:20; J 6:46; Kol 1:15; 1Tm 6:16; 1J 4:12; #Mt 11:27; Łk 10:22; #1:18 , μονογενής, J 1:18; 3:16, 18; 1J 4:9; por. J 10:33-36: (1) , (Łk 7:12; 9:38), (8:42, por. Sdz 11:34 w G); (2) w swoim rodzaju, (Hbr 11:17).; #1:18 , θεός, 𝔓 (200) 𝔓 א; υἱός, A (V); ; J 1:18.; #J 1:14; 3:16, 18; 1J 4:9; #1:18 , ἐξηγήσατο, l. Jego plan; J 1:19.]
19A takie jest świadectwo Jana, gdy Żydzi z Jerozolimy posłali do niego kapłanów i Lewitów, aby Go zapytali: Kim ty jesteś?[#1:19 , Ἰουδαῖοι, może ozn. naród, mieszkańców Jerozolimy i okolic, władze w Jerozolimie, przeciwników Jezusa. W tym przyp. ozn. przedstawicieli władz.]
20I przyznał, i nie zaprzeczył, a przyznał: Ja nie jestem Chrystusem.[#J 3:28; Dz 13:25; #Dn 9:25-26]
21Zapytali go zatem: Co więc? Czy jesteś Eliaszem? I odpowiedział: Nie jestem. Czy jesteś tym Prorokiem? Odpowiedział: Nie.[#Ml 3:23; Mt 11:14; 17:10-13; Mk 9:13; #Pwt 18:15, 18; #1:21 Rodz. (J 1:21); Pwt 18:15-18.]
22Zapytali Go więc: Kim jesteś? [Powiedz,] abyśmy mogli dać odpowiedź tym, którzy nas posłali. Co mówisz o sobie samym?[#1:22 Brak wyrażenia jest przypadkiem brachylogii, J 1:22.]
23Powiedział:[#1:23 W J 1:23-42 występuje asyndeton, J 1:23.]
Ja jestem głosem wołającego
na pustkowiu:
Wyprostujcie drogę Pana –
jak powiedział prorok Izajasz.
24Posłani zaś byli spośród faryzeuszów.
25Zapytali Go zatem: Dlaczego więc chrzcisz, skoro nie jesteś Mesjaszem ani Eliaszem, ani tym Prorokiem?[#Mt 21:25-26]
26A Jan im odpowiedział: Ja chrzczę w wodzie, lecz pośród was stoi Ten, którego wy nie znacie;
27Ten, który idzie za mną i któremu ja nie jestem godny rozwiązać rzemyka u sandała.[#Dz 13:25; #1:27 Lub: u sandałów , kolektywna (J 1:27).]
28Wydarzyło się to w Betanii za Jordanem, gdzie Jan przebywał i chrzcił.[#J 10:40]
29Następnego dnia [Jan] zobaczył idącego w jego stronę Jezusa i powiedział: Oto Baranek Boży, który usuwa grzech świata.[#Rdz 22:8; Wj 12:3-4; Iz 53:7; J 1:36; 1P 1:19; Obj 5:6; 7:14; 12:11; 14:1; 21:9, 22-23; 22:1, 3; #1:29 Możliwe, że praes. fut., J 1:29.; #1Kor 15:3; 1P 2:24; 1J 2:2]
30To jest Ten, o którym sam powiedziałem: Za mną idzie Ktoś, kto nastał przede mną, gdyż był pierwszy niż ja.
31I ja Go nie znałem; ale dlatego ja przyszedłem i chrzczę w wodzie, aby został objawiony Izraelowi.
32I zaświadczył Jan, mówiąc: Widziałem Ducha zstępującego z nieba niczym gołębica – i spoczął na Nim.[#Mt 3:16]
33A ja Go nie znałem, lecz Ten, który posłał mnie, abym chrzcił w wodzie, powiedział mi: Na kogo zobaczysz Ducha zstępującego i pozostającego na nim, ten właśnie jest [Tym], który chrzci w Duchu Świętym.
34I ja zobaczyłem i poświadczam, że Ten jest Synem Boga.[#J 20:31; #1:34 , ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ, 𝔓 (200) 𝔓 א; , ὁ εκλεκτος τοῦ θεοῦ, 𝔓 (III) א*; por. Iz 42:1 w G; ; J 1:34.]
35Następnego dnia znów stał Jan wraz z dwoma spośród swoich uczniów
36i wpatrzywszy się w przechadzającego się Jezusa, powiedział: Oto Baranek Boży.[#J 1:29]
37Usłyszawszy go mówiącego [te słowa], ci dwaj jego uczniowie poszli za Jezusem.
38A gdy Jezus odwrócił się i zobaczył, że idą za Nim, zapytał: Czego szukacie? Oni zaś odpowiedzieli Mu: Rabbi – co, przetłumaczone, znaczy: Nauczycielu – gdzie mieszkasz?
39A On na to: Chodźcie i zobaczcie. Poszli więc i zobaczyli, gdzie mieszka, i pozostali u Niego w tym dniu; było to około dziesiątej godziny.[#1:39 Lub: Chodźcie, to zobaczycie .; #1:39 Tj. ok. 16:00 wg wsp. rachuby czasu.]
40Andrzej, brat Szymona Piotra, był jednym z dwóch, którzy usłyszeli [słowa] Jana i poszli za Nim.[#Mt 4:18-22]
41Odszukał on najpierw swego brata Szymona i powiedział mu: Znaleźliśmy Mesjasza – co, przetłumaczone, znaczy: Chrystusa.[#J 4:25]
42Przyprowadził go też do Jezusa. Jezus, wpatrzywszy się w niego, powiedział: Ty jesteś Szymon, syn Jana; ty będziesz nazwany Kefas, co się tłumaczy: Piotr.[#1:42 : dodane (asyndeton, J 1:42).; #Rdz 17:5, 15; 32:28; 35:10; #Mt 16:18; 1Kor 3:12; 1P 2:5; #1:42 , Κηφᾶς, aram. כֵיפָא, odpowiednik gr. Πέτρος, czyli: .]
43Następnego dnia zamierzał wyjść do Galilei – i znalazł Filipa. I powiedział do niego Jezus: Chodź za Mną![#Mt 10:3; J 6:5-7; 12:21-22; 14:8-9; #Mt 4:19; Mk 1:17; 2:14]
44Filip zaś był z Betsaidy, miasta Andrzeja i Piotra.[#Mt 11:21; #1:44 Betsaida , Βηθσαϊδά, בֵּית־צָיְדָה, lub: Βηθζαθά, zob. J 5:2 i por. z בֵּית־חַסְדָּא (SG), czyli: , lub od aram. , czyli: , . Miejscowość na ziemiach Filipa Tetrarchy. Ale może były dwie Betsaidy lub może określenie Jana odzwierciedla powszechne łączenie Betsaidy z Galileą (choć leżała na od Jordanu). Były to ziemie zamieszkane przez przedstawicieli innych narodów, co mogłoby wyjaśniać, dlaczego Andrzej i Filip nosili gr. imiona, J 1:44.]
45Filip odnalazł Natanaela i powiedział mu: Znaleźliśmy Tego, o którym napisał Mojżesz w Prawie i prorocy – Jezusa, syna Józefa, z Nazaretu.[#J 21:2; #1:45 , Ναθαναὴλ, נְתַנְאֵל (), czyli: , identyfikowany jest z Bartymeuszem (J 1:45).; #Pwt 18:18; #Iz 7:14; 53:2; Jr 23:5; Ez 34:23; #1:45 W czasach Jezusa dzielono Pisma Święte, , תנ״ך, na , i .; #Łk 3:23]
46A Natanael odpowiedział mu: Czy z Nazaretu może być coś dobrego? Filip na to: Chodź i zobacz![#1:46 , Ναζαρέτ, נְצֶרֶת (), czyli: , w czasach Jezusa dwutysięczne miasteczko na szlaku z Seforis do Samarii.]
47Gdy Jezus zobaczył idącego ku niemu Natanaela, powiedział o nim: Oto prawdziwy Izraelita, w którym nie ma fałszu.[#1:47 Lub: Oto prawdziwie , ἴδε ἀληθῶς, w funkcji , lub: szczery .; #Rz 9:4, 6; #Ps 32:2; #1:47 , δόλος, רְמִיָּה (), może ozn. udawanie, wyrachowanie, obłudę.]
48Natanael na to: Skąd mnie znasz? Jezus odpowiedział: Zanim cię Filip zawołał, widziałem cię pod figowcem.
49Natanael powiedział Mu: Rabbi! Ty jesteś Synem Boga, Ty jesteś królem Izraela.[#Mt 4:3; 14:33; 16:16; #Mt 2:2; J 12:13; 19:19]
50A Jezus mu odpowiedział: Czy wierzysz, ponieważ ci powiedziałem, że widziałem cię pod figowcem? Zobaczysz więcej niż to.[#J 14:12]
51I dodał: Ręczę i zapewniam was: Zobaczycie otwarte niebo i aniołów Boga wstępujących i zstępujących na Syna Człowieczego.[#1:51 , ἀμὴν ἀμὴν, J 1:51.; #Mt 3:16; Dz 7:56; #Rdz 28:12; #1:51 Syn Człowieczy : w hbr. i gr. może ozn. człowieka. W takim zn. stosuje je Jezus (J 6:20, 27). Jest to tytuł mesjański, pod. jak Król Izraela i Król Żydów, ale z mniejszym wydźwiękiem politycznym. W NP tytuł ten odnosi się tylko do Jezusa i pojawia się wyłącznie na Jego ustach. U Jana określenie to pojawia się 13 razy, najczęściej w kontekście ukrzyżowania (J 3:14; 8:28), objawienia (J 6:27, 53) i rzeczy ostatecznych (J 5:27; 9:39). Jezus łączy w tym tytule postać z Dn 7 z postacią z Pieśni o Słudze Pana (Iz 42:1-53:12), J 1:51.]