Jana 20

Zmartwychwstanie Jezusa

¹A pierwszego dnia tygodnia, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena przychodzi do grobowca i widzi kamień odsunięty od grobowca.[#Łk 8:2; J 19:25; #Mt 27:60, 66]

²Biegnie więc, przychodzi do Szymona Piotra oraz do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i mówi im: Wzięli Pana z grobowca i nie wiemy, gdzie Go położyli.[#J 1:42; #J 13:23; 19:26; 21:7, 20]

³Wyszedł więc Piotr oraz ten drugi uczeń i ruszyli do grobowca.

⁴Biegli zaś obaj razem; jednakże ten drugi uczeń pobiegł przodem, prędzej od Piotra, i pierwszy przybył do grobowca.

⁵Gdy schylił się, zobaczył leżące płótna; jednak nie wszedł.

⁶Przybył też Szymon Piotr, który podążał za nim, wszedł do grobowca i zobaczył leżące płótna

⁷oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale złożoną osobno na jednym miejscu.

⁸Wtedy wszedł i ten drugi uczeń, który pierwszy przybiegł do grobowca, zobaczył – i uwierzył.

⁹Wciąż bowiem nie rozumieli Pisma, że musi powstać z martwych.[#Ps 16:10; Mt 22:29; Łk 24:27, 45-46; J 2:22; Dz 2:25-31; 13:33-37; #Rz 1:4; 1Kor 15:4, 20, 23]

¹⁰Znów zatem uczniowie odeszli do siebie.

¹¹Maria zaś stanęła przy grobowcu, na zewnątrz, płacząca. Gdy tak płakała, nachyliła się do grobowca

¹²i widzi dwóch aniołów w bieli, siedzących, jednego u wezgłowia, a drugiego u stóp, tam, gdzie leżało ciało Jezusa.[#Dz 1:10; 5:19; 10:30]

¹³Ci pytają ją: Kobieto! Dlaczego płaczesz? Mówi im: Wzięli mojego Pana, a nie wiem, gdzie Go położyli.

¹⁴Gdy to powiedziała, obróciła się za siebie i widzi Jezusa, stojącego — lecz nieświadoma, że to jest Jezus.[#Łk 24:16; J 21:4]

¹⁵Jezus ją pyta: Kobieto! Dlaczego płaczesz? Kogo szukasz? Ona, przekonana, że to jest ogrodnik, mówi Mu: Panie! Jeśli to ty Go przeniosłeś, powiedz mi, gdzie Go złożyłeś, a ja Go zabiorę.

¹⁶A Jezus do niej: Mario! Ona obróciła się i mówi po hebrajsku: Rabbuni ! co znaczy: Nauczycielu!

¹⁷Jezus do niej: Przestań Mnie trzymać, bo jeszcze nie wstąpiłem do Ojca. Idź raczej do moich braci i powiedz im: Wstępuję do Ojca mojego i Ojca waszego, do Boga mojego i Boga waszego.[#Mt 12:50; Rz 8:29; Hbr 2:10-12; #J 16:7, 16]

¹⁸Maria Magdalena idzie więc i oznajmia uczniom, że zobaczyła Pana i że jej to powiedział![#Łk 24:22-23]

Przywilej przebaczania grzechów

¹⁹Gdy nastał wieczór tego właśnie dnia, pierwszego po szabacie, i – z obawy przed Żydami – drzwi były zamknięte tam, gdzie przebywali uczniowie, wszedł Jezus, stanął pośrodku i mówi: Pokój wam![#J 7:13; 9:22; 19:38; #J 14:27; 16:33; #20:19 Przebieg tego spotkania uzupełnia Łk 24:36-49; J 20:19.]

²⁰Po tych słowach pokazał im ręce i bok. Uczniowie ucieszyli się, że zobaczyli Pana![#J 19:34; 20:25, 27; #J 16:20, 22; #J 14:19; 16:16, 19]

²¹A Jezus znów im powiedział: Pokój wam! Jak Mnie posłał Ojciec, tak i Ja was posyłam.[#Iz 61:1; #J 17:18]

²²To powiedziawszy, tchnął [na nich] i powiedział im: Przyjmijcie Ducha Świętego.[#Rdz 2:7; Ez 37:5, 9; #20:22 , ἐνεφύσησεν, to samo słowo w Rdz 2:7 w G; J 20:22.; #J 7:39; 14:17, 26; 15:26; 16:7, 13; Dz 2:38; 8:15-17; 19:2; Ga 3:2]

²³Tym, którym odpuścilibyście grzechy, są im odpuszczone, a tym, którym zatrzymywalibyście, są zatrzymane.[#Mt 16:19; 18:18]

Jezus i Tomasz

²⁴Tomasz zaś, jeden z Dwunastu, zwany Bliźniakiem, nie był [obecny] wśród nich, kiedy przyszedł Jezus.[#J 11:16; 14:5; 21:2; #20:24 , Δίδυμος, lub: Dydymos .]

²⁵Powiedzieli mu więc inni uczniowie: Widzieliśmy Pana. A on im odpowiedział: Jeśli nie zobaczę na Jego rękach śladu gwoździ i nie włożę mojego palca w ślad po gwoździach, i nie włożę mojej ręki w Jego bok – nigdy nie uwierzę![#J 21:7; #Mk 16:11]

²⁶Po ośmiu dniach znów Jego uczniowie byli wewnątrz i Tomasz razem z nimi. Wtem, mimo zamkniętych drzwi, zjawił się Jezus, stanął pośród nich i powiedział: Pokój wam![#1Kor 15:5; #J 14:27; 20:19]

²⁷Potem zwrócił się do Tomasza: Zbliż tu swój palec i obejrzyj moje ręce; zbliż też swoją rękę i włóż w mój bok – i nie bądź niewierzący, lecz wierzący.[#Łk 24:40; J 19:34; 20:20; #Mt 14:31; 16:8; 17:17; Mk 4:40; Łk 24:25; #20:27 , καὶ μὴ γίνου ἄπιστος ἀλλὰ πιστός.]

²⁸A Tomasz odpowiedział: Mój Pan i mój Bóg![#Dz 2:36; 10:36; Rz 10:12; 14:9; 1Kor 12:3; 2Kor 4:5; Flp 2:11; #J 1:1; 5:18; 10:33; Rz 9:5; Flp 2:6; 1J 5:20]

²⁹Jezus mu na to: Czy uwierzyłeś dlatego, że Mnie zobaczyłeś? Szczęśliwi, którzy nie zobaczyli, a jednak uwierzyli.[#20:29 Lub: Uwierzyłeś dlatego, że Mnie zobaczyłeś , ὅτι ἑώρακάς με πεπίστευκας.; #Hbr 11:1; 1P 1:8]

Zaproszenie do wiary

³⁰Wielu też innych znaków dokonał Jezus wobec swoich uczniów, które nie są spisane w tym zwoju;[#J 21:25]

³¹te zaś zostały spisane, abyście uwierzyli, że Jezus jest Chrystusem, Synem Boga, i abyście, wierząc, mieli życie w Jego imieniu.[#20:31 , πιστεύσητε, ‎א (IV) A; , πιστεύητε, 𝔓 (200) ‎א*; ; J 20:31.; #Mt 16:16; Łk 2:11; J 1:41; 4:25, 29; 7:41-42; #Łk 1:35; J 1:34, 49; 9:35; 10:36; #20:31 Lub: że Chrystusem, Synem Boga, jest Jezus , gr. ὅτι Ἰησοῦς ἐστιν ὁ χριστὸς ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ, J 20:31.; #J 3:15-16, 36; Rz 1:17; 1J 5:13]