Jana 8

Jezus i kobieta przyłapana na cudzołóstwie

¹Jezus zaś udał się na Górę Oliwną,[#Mt 21:1; Łk 21:37]

²lecz wczesnym rankiem znów zjawił się w świątyni i cały lud zaczął schodzić się do Niego, [On] zaś usiadł i nauczał ich.[#Mt 26:55; Mk 14:49; Łk 22:53; #8:2 Lub: i zaczął ich nauczać .]

³Wtedy znawcy Prawa i faryzeusze przyprowadzili kobietę schwytaną na cudzołóstwie, postawili ją pośrodku

⁴i powiedzieli do Niego: Nauczycielu, tę kobietę schwytano w chwili, gdy cudzołożyła.

⁵Mojżesz w Prawie nakazał nam takie kamienować. A Ty co mówisz?[#Kpł 20:10; Pwt 22:22; Jb 31:10-11]

⁶To zaś mówili, by wystawić Go na próbę i by mieć powód do oskarżenia Go. Jezus zaś pochylił się i zaczął pisać palcem po ziemi.[#8:6 Ptc. celu (J 8:6).; #Mt 12:10; 16:1; 19:3; 22:15, 18, 35]

⁷A gdy tak nalegali z pytaniem Go, wyprostował się i powiedział do nich: Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci w nią kamieniem.[#Pwt 17:7; Ez 16:40; Rz 2:1, 22]

⁸Potem znów pochylił się i pisał po ziemi.

⁹Gdy to usłyszeli, zaczęli wychodzić jeden po drugim, poczynając od starszych, aż został On sam i kobieta stojąca pośrodku.

¹⁰Wtedy Jezus wyprostował się i powiedział do niej: Kobieto, gdzie [oni] są? Nikt cię nie potępił?

¹¹Odpowiedziała: Nikt, Panie! A Jezus: Ja też cię nie potępiam. Idź i odtąd już nie grzesz.[#J 3:17; #J 5:14; #8:11 J 7:35-8:11, tj. ἡ περικοπή τῆς μοιχαλίδος l. , za: D (V); frg. brak: 𝔓 (200) 𝔓 א A B; ; J 8:11.]

Jezus światłem świata

¹²Jezus więc znów skierował do nich słowa: Ja jestem światłem świata; kto idzie za Mną, na pewno nie będzie błądził w ciemności, lecz będzie miał światło życia.[#8:12 Tj. .; #Prz 4:18; Iz 49:6; Mt 5:14; J 9:5; 11:9-10; 12:35-36, 46; #J 1:4]

¹³Wówczas faryzeusze powiedzieli do Niego: Ty sam o sobie świadczysz; Twoje świadectwo nie jest prawdziwe.[#J 5:31]

¹⁴Jezus im odpowiedział: Nawet jeśli Ja świadczę o sobie samym, moje świadectwo jest prawdziwe, gdyż wiem, skąd przybyłem i dokąd zmierzam; wy natomiast nie wiecie, skąd przychodzę i dokąd zmierzam.[#J 13:3; 16:28; #J 7:28; 9:29]

¹⁵Wy sądzicie według ciała, Ja nikogo nie sądzę.[#J 7:24; #J 3:17; 12:47]

¹⁶A nawet jeśli Ja sądzę, mój sąd jest słuszny, gdyż nie jestem sam, lecz [jestem] Ja i Ojciec, który Mnie posłał.[#J 5:30; #J 5:37]

¹⁷W waszym Prawie też napisano, że świadectwo dwóch ludzi jest prawdziwe.[#Pwt 17:6; 19:15; Mt 18:16; 2Kor 13:1; Hbr 10:28]

¹⁸Ja jestem tym, który świadczy o sobie samym, i świadczy o Mnie Ojciec, który Mnie posłał.[#J 5:37; 1J 5:9]

¹⁹Zaczęli Go zatem pytać: Gdzie jest Twój Ojciec? Jezus im odpowiedział: Ani Mnie nie znacie, ani mojego Ojca. Gdybyście Mnie poznali, poznalibyście i mego Ojca.[#J 14:7; 16:3; 1J 2:23]

²⁰Te słowa wypowiedział przy skarbonie, gdy nauczał w świątyni – i nikt Go nie schwytał, gdyż jeszcze nie nadeszła Jego godzina.[#8:20 , ἐν τῷ γαζοφυλακίω, l. ; Mk 12:41.; #Mt 26:55; Mk 12:41; Łk 22:53; #J 7:30; 13:1]

Tragedia zaprzepaszczonej możliwości

²¹Ponownie zatem powiedział do nich: Ja odchodzę; będziecie Mnie szukać i poumieracie w swoim grzechu – dokąd Ja odchodzę, wy nie zdołacie przyjść.[#J 16:10; #J 7:34, 36; 13:33; #Ez 3:18; J 8:24]

²²Żydzi zaczęli więc zastanawiać się: Czyżby chciał odebrać sobie życie, że mówi: Dokąd Ja odchodzę, wy nie zdołacie przyjść?[#J 7:35]

²³A On ciągnął dalej: Wy jesteście z niskości, Ja jestem z wysoka; wy jesteście z tego świata, a Ja nie jestem z tego świata.[#J 3:31; #1J 4:5; #J 17:14, 16]

²⁴Powiedziałem wam więc, że poumieracie w swoich grzechach. Jeśli bowiem nie uwierzycie, że to Ja jestem, umrzecie w swoich grzechach.[#Wj 3:14; J 16:9]

²⁵Pytali Go zatem: Kim Ty jesteś? Jezus im na to: Przede wszystkim tym, za kogo się podaję.[#Mt 11:3-6; J 6:35; 7:29]

²⁶Wiele mam o was do powiedzenia i do sądzenia, lecz Ten, który Mnie posłał, jest prawdomówny, a Ja to, co usłyszałem od Niego, mówię wobec świata.[#J 7:28; #J 3:32; 12:49; 15:15]

²⁷Nie zrozumieli [jednak], że mówił im o Ojcu.

²⁸Wówczas Jezus powiedział do nich: Gdy wywyższycie Syna Człowieczego, wtedy poznacie, że to Ja jestem i że sam z siebie nic nie czynię, lecz mówię tak, jak Mnie nauczył Ojciec.[#J 3:14; 12:32; #Wj 3:14; Mt 27:54; J 8:58; #J 5:19; #J 7:16]

²⁹A Ten, który Mnie posłał, jest ze Mną; nie zostawił Mnie samego, gdyż Ja zawsze czynię to, co się Jemu podoba.[#Mt 27:46; J 16:32; #Iz 50:5; J 4:34; 5:30; 6:38]

Droga do prawdziwej wolności

³⁰Gdy to mówił, wielu w Niego uwierzyło.[#J 2:23; 7:31; 10:42; 11:45; 12:11, 42]

³¹Jezus zatem powiedział do Żydów, którzy w Niego uwierzyli: Jeśli wy wytrwacie w moim Słowie, to prawdziwie jesteście moimi uczniami –[#J 15:7; 2J 9]

³²i poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli.[#J 1:14, 17; 14:6; #Rz 8:2; 2Kor 3:17; Ga 5:1, 13]

³³Odpowiedzieli Mu: Jesteśmy nasieniem Abrahama i nigdy nie byliśmy niczyimi niewolnikami. Jak możesz mówić: Staniecie się wolni?[#Mt 3:9; Łk 3:8; #Ne 9:36]

³⁴Jezus im odpowiedział: Ręczę i zapewniam was, każdy, kto czyni grzech, jest niewolnikiem grzechu.[#Rz 6:16, 20; 2P 2:19]

³⁵A niewolnik nie zostaje w domu na zawsze – to syn zostaje na zawsze.[#8:35 Lub: na wieki, εἰς τὸν αἰῶνα, zob. w. 51.; #Wj 21:2; Pwt 15:12; Ga 4:30]

³⁶Jeśli więc Syn was wyzwoli, będziecie naprawdę wolni.[#Rz 6:18, 22]

³⁷Wiem, że jesteście nasieniem Abrahama, lecz usiłujecie Mnie zabić, gdyż nie ma w was miejsca dla mojego Słowa.[#J 5:18; 7:1]

³⁸Mówię to, co Ja widziałem u Ojca – i wy też czynicie to, co słyszeliście od ojca.[#J 5:19, 30; 12:49; 14:10, 24; #1J 3:10]

³⁹Odpowiedzieli Mu: Naszym ojcem jest Abraham. Jezus na to: Gdybyście byli dziećmi Abrahama, postępowalibyście tak, jak Abraham.[#Mt 3:9; Rz 9:7; #8:39 , τὰ ἔργα τοῦ Ἀβραὰμ ἐποιεῖτε, ; pod. konstrukcja w J 8:41.]

⁴⁰Teraz zaś usiłujecie Mnie zabić – człowieka, który powiedział wam prawdę usłyszaną od Boga; tego Abraham nie czynił.[#Mt 12:14; J 7:1; #J 17:17]

⁴¹Wy postępujecie tak, jak wasz ojciec. Powiedzieli Mu więc: My nie zostaliśmy zrodzeni z nierządu; mamy jednego Ojca – Boga.[#Pwt 32:6; Iz 63:16; 64:8]

⁴²Jezus powiedział im: Gdyby Bóg był waszym Ojcem, kochalibyście Mnie, gdyż Ja wyszedłem od Boga i oto jestem. Nie przyszedłem bowiem od siebie samego, ale On Mnie posłał.[#J 13:3; 16:28; 17:8; #J 7:28-29; 1J 5:1]

⁴³Dlaczego nie rozumiecie mojej mowy? Dlatego, że nie jesteście w stanie słuchać mojego Słowa.[#Rz 3:11; 1Kor 2:14]

⁴⁴Waszym ojcem jest diabeł – i chcecie zaspokajać żądze waszego ojca. On od początku był mordercą i nie wytrwał w prawdzie, gdyż w nim nie ma prawdy. Gdy wypowiada kłamstwo, przemawia we własnym [języku], gdyż jest kłamcą, a nawet jego ojcem.[#1J 3:8-10; #8:44 Lub: ludobójcą , ἀνθρωποκτόνος, zob. 1J 3:15.; #Rdz 3:4; 4:9; 2Krn 18:21; Ps 12:3; Mt 12:34; #1J 2:4]

⁴⁵Co do Mnie natomiast, ponieważ mówię prawdę, nie wierzycie Mi.[#J 18:37]

⁴⁶Kto z was może dowieść Mi grzechu? Jeśli mówię prawdę, dlaczego wy Mi nie wierzycie?[#2Kor 5:21; Hbr 4:15; 1P 2:22; 1J 3:5]

⁴⁷Kto jest z Boga, słucha słów Bożych; wy dlatego nie słuchacie, że nie jesteście z Boga.[#1J 4:6]

⁴⁸Żydzi odpowiedzieli Mu: Czy my nie mamy racji, że jesteś Samarytaninem i masz demona?[#Mt 10:5; Łk 10:33; J 4:9; #Mk 3:22; J 7:20; 10:20; #8:48 , ὅτι Σαμαρίτης εἶ, idiom (?): . Może chodzić o dwóch Samarytan, Szymona (Dz 8:14-24) i Dozyteusza, którzy podawali się za synów Bożych, a mogli być opętani; J 8:48.]

⁴⁹Jezus na to: Ja nie mam demona, ale czczę mojego Ojca, a wy mnie znieważacie.[#J 5:23]

⁵⁰Ja jednak nie szukam własnej chwały. Jest Ten, który jej szuka – i sądzi.[#J 7:18]

⁵¹Ręczę i zapewniam was, jeśli ktoś zachowa moje Słowo, śmierci nie ujrzy na wieki.[#J 14:23; #J 5:24; 6:40; 11:25]

⁵²Wówczas Żydzi powiedzieli Mu: Teraz jesteśmy pewni, że masz demona. Abraham umarł i prorocy, a Ty mówisz: Jeśli ktoś zachowa moje Słowo, nie zazna śmierci na wieki.[#J 7:20; 10:20]

⁵³Czy Ty jesteś większy od naszego ojca, Abrahama, który umarł? Także prorocy umarli. Kogo z siebie czynisz?

⁵⁴Jezus odpowiedział: Jeśli Ja sam siebie otaczam chwałą, moja chwała jest niczym. To mój Ojciec otacza Mnie chwałą, [Ten], o którym mówicie: Jest naszym Bogiem.[#J 7:18; #J 13:32; 17:1, 5; #Iz 63:16]

⁵⁵Nie poznaliście Go też, Ja natomiast Go znam; a gdybym powiedział, że Go nie znam, byłbym podobnym do was kłamcą – ale znam Go i zachowuję Jego Słowo.[#J 7:28; #Mt 11:27; J 7:29; #J 15:10]

⁵⁶Abraham, wasz ojciec, był szczęśliwy, że zobaczy mój dzień; zobaczył też – i ucieszył się.[#Rdz 18:18]

⁵⁷Żydzi więc powiedzieli do Niego: Nie masz jeszcze pięćdziesięciu lat, a widziałeś Abrahama?

⁵⁸Wówczas Jezus odpowiedział: Ręczę i zapewniam was, zanim powstał Abraham, Ja jestem.[#J 17:5, 24; Kol 1:17; #Wj 3:14]

⁵⁹Wtedy podnieśli kamienie, aby rzucić w Niego, Jezus jednak ukrył się i wyszedł ze świątyni.[#J 10:31; 11:8]