The chat will start when you send the first message.
1Przechodząc, zobaczył człowieka niewidomego od urodzenia.
2Wtedy Jego uczniowie zapytali Go: Rabbi, kto zgrzeszył, on czy jego rodzice, że urodził się niewidomy?[#Wj 20:5; Jb 21:19; Ez 18:20; Łk 13:2-4; Dz 28:4]
3Jezus odpowiedział: Ani on nie zgrzeszył, ani jego rodzice, ale [stało się to po to], aby objawiły się na nim dzieła Boga.[#J 11:4]
4Trzeba nam wykonywać dzieła Tego, który Mnie posłał, dopóki jest dzień; nadchodzi noc, gdy nikt nie będzie mógł działać.[#J 5:17; #J 11:9; 12:35]
5Póki jestem na świecie, jestem światłem świata.[#Iz 42:6; Łk 2:32; J 1:4; 8:12; 11:9-10; 12:35-36, 46]
6Po tych słowach splunął na ziemię, ze śliny uczynił błoto i posmarował mu tym błotem oczy.[#Mk 7:33; 8:23]
7Następnie powiedział do niego: Idź, obmyj się w sadzawce Siloe (co znaczy: Posłany). Odszedł więc, obmył się i wrócił, widząc.[#Ne 3:15; Iz 8:6; Łk 13:4; #2Krl 5:10; Iz 35:5; J 11:37]
8Wówczas sąsiedzi oraz ci, którzy go przedtem widywali jako żebraka, mówili: Czy to nie ten, który siadywał i żebrał?[#Dz 3:2, 10]
9Jedni mówili, że to jest ten, inni twierdzili, że nie, ale że jest do niego podobny. Natomiast on potwierdzał: To ja jestem.
10Pytali go zatem: Jak więc otworzyły ci się oczy?[#9:10 Strona bierna użyta tu została dla uwypuklenia samego odzyskania wzroku (J 9:10).]
11Wówczas odpowiedział: Człowiek, którego zwą Jezus, zrobił błoto, posmarował mi oczy i powiedział mi: Idź do Siloe i obmyj się. Poszedłem więc i gdy obmyłem się, odzyskałem wzrok.
12Zapytali go: Gdzie On jest? Odpowiedział: Nie wiem.
13Zaprowadzili go zatem – wcześniej niewidomego – do faryzeuszów.
14A właśnie tego dnia, kiedy Jezus zrobił błoto i otworzył jego oczy, był szabat.[#Mt 12:1-14; Łk 13:14; J 5:9]
15Wtedy z kolei faryzeusze pytali go, w jaki sposób odzyskał wzrok. On zaś powiedział im: Nałożył mi błoto na oczy, obmyłem się i widzę.[#J 9:10]
16Niektórzy z faryzeuszów zaczęli zatem twierdzić: Ten człowiek nie jest od Boga, bo nie zachowuje szabatu. Inni natomiast byli zdania: Jak może grzeszny człowiek czynić takie znaki? I doszło między nimi do rozłamu.[#Mt 12:2; J 5:10, 16; #J 3:2; #J 2:11; 4:54; #J 6:52; 7:12, 43; 10:19]
17Ponownie więc zwrócili się do niewidomego: Co ty sądzisz o Nim, jako że otworzył ci oczy? A on odpowiedział: Jest prorokiem.[#Mt 21:11; Łk 7:16; J 4:19; 6:14; 7:40]
18Żydzi jednak nie uwierzyli, że był on niewidomy i odzyskał wzrok, dopóki nie przywołali rodziców tego, który mógł już widzieć.
19I zapytali ich: Czy to jest wasz syn, o którym mówicie, że urodził się niewidomy? Jak więc [to się stało], że teraz widzi?
20Rodzice więc odpowiedzieli: Wiemy, że to jest nasz syn i że urodził się niewidomy;
21lecz jak [to się stało], że teraz widzi – nie wiemy; nie wiemy też, kto otworzył mu oczy. Zapytajcie jego, ma swoje lata, niech powie sam za siebie.
22Tak powiedzieli jego rodzice, gdyż bali się Żydów; Żydzi bowiem już wcześniej podjęli decyzję między sobą, że jeśli ktoś uzna Go za Chrystusa, zostanie wyłączony z synagogi.[#J 7:13; 19:38; 20:19; #Łk 6:22; J 12:42; 16:2]
23Dlatego jego rodzice powiedzieli: Ma swoje lata, jego zapytajcie.
24Ponownie więc przywołali człowieka, który był niewidomy, i powiedzieli do niego: Oddaj chwałę Bogu; my wiemy, że ten człowiek jest grzesznikiem.[#Joz 7:19; #J 9:16]
25A on odpowiedział: Czy jest grzesznikiem – nie wiem; wiem jedno: Byłem niewidomy, a teraz widzę.
26Zapytali go więc: Co ci uczynił? Jak otworzył ci oczy?
27Odpowiedział im: Już wam powiedziałem, lecz nie usłuchaliście. Co jeszcze chcecie słyszeć? Czy i wy chcecie zostać Jego uczniami?[#J 9:15]
28Wtedy go znieważyli: Ty jesteś Jego uczniem, my jesteśmy uczniami Mojżesza.[#J 5:45]
29My wiemy, że Bóg przemówił do Mojżesza, Ten natomiast – nie wiemy, skąd jest.[#Wj 3:6; 19:19; #J 7:27; 8:14]
30W odpowiedzi człowiek powiedział im: A to dziwne, że wy nie wiecie, skąd On jest, a [On] otworzył mi oczy.
31Wiemy, że Bóg grzeszników nie wysłuchuje, ale jeśli ktoś jest bogobojny i pełni Jego wolę – tego wysłuchuje.[#Rdz 18:23-32; Ps 34:16-18; 66:18-19; 145:19-20; Prz 15:29; Iz 1:15; 59:1-2; Mi 3:4; J 15:7; Dz 10:35; Jk 5:16-18; 1J 5:14-15]
32Od wieków nie słyszano, aby ktoś otworzył oczy niewidomemu od urodzenia.
33Gdyby ten nie był od Boga, nie mógłby nic zrobić.[#J 3:2; 5:36]
34Wtedy odpowiedzieli mu: Urodziłeś się cały w grzechach – i ty nas pouczasz? I wyrzucili go.[#9:34 U Jana , ἁμαρτία, to czyn sprzeczny z Bożym porządkiem, syn. ἀδικία i ἀνομία, i jako taki niezgodny z wolą Bożą (J 9:44).]
35Jezus usłyszał, że go wyrzucili, i gdy go znalazł, zapytał: Czy ty wierzysz w Syna Człowieczego?[#J 3:15; #Mt 8:20]
36On zaś na to: Kto to jest, Panie, abym mógł w Niego uwierzyć?[#Rz 10:13-14]
37Jezus powiedział mu: Jest nim Ten, którego już widziałeś, a który z tobą rozmawia.[#J 4:26]
38A on: Wierzę, Panie! I złożył mu pokłon.[#Mt 8:2; 28:9; Łk 17:15-16]
39Wtedy Jezus powiedział: Przyszedłem na ten świat na sąd, aby niewidomi przejrzeli, a ci, którzy widzą, stali się niewidomi.[#J 3:17, 19; 5:22, 27, 30; 8:15-16; 12:47; #Mt 11:5; Łk 4:18; #Mt 13:13-15]
40Gdy to usłyszeli obecni przy Nim faryzeusze, zapytali: Czy i my jesteśmy niewidomi?[#Mt 15:14; 23:26; Rz 2:19; Obj 3:17]
41Jezus im odpowiedział: Gdybyście byli niewidomi, nie mielibyście grzechu. Teraz jednak mówicie: Widzimy – dlatego grzech wasz trwa.[#J 15:22, 24]