Treny 1

Pieśń żałobna o upadłej Jerozolimie

¹א Ach![#1:1 poprzedzone jest w G słowami: , Kαὶ ἐγένετο μετὰ τὸ αἰχμαλωτισθῆναι τὸν Ισραηλ καὶ Ιερουσαλημ ἐρημωθῆναι ἐκάθισεν Ιερεμιας κλαίων καὶ ἐθρήνησεν τὸν θρῆνον τοῦτον ἐπὶ Ιερουσαλημ καὶ εἶπεν. Autorstwo, zob. Tr 1:1.]

Jakże samotne siedzi – miasto

[niegdyś] pełne ludzi.

Stało się jak wdowa,

[niegdyś] wielkie między narodami,

Księżniczka wśród prowincji stała się

przymusową robotnicą!

²ב Gorzko płacze w nocy,

a na jej policzku łzy.

Nie ma pocieszenia

od żadnego ze swych kochanków.

Wszyscy jej przyjaciele zdradzili ją,

stali się jej wrogami.

³ג Na wygnanie poszedł Juda, na cierpienie[#1:3 Lub: od cierpienia i od ciężkiej niewoli (l. ).; #1:3 : מֵעֹנִי (), , עֳנִי (), w Tr 1:9: .]

i do wielkiej niewoli.

Osiadł między narodami,

nie znalazł wytchnienia;

wszyscy jego prześladowcy dopadli go

w wąskich przejściach.

⁴ד Drogi na Syjon w żałobie,

bo brak zdążających na święto!

Wszystkie jego bramy spustoszone,

jego kapłani jęczą,

jego dziewice zgnębione,

a on – w rozgoryczeniu.

⁵ה Jego nieprzyjaciele byli na przedzie,[#1:5 Idiom: .]

wrogom powiodło się,

bo JHWH utrapił go

z powodu jego licznych przestępstw.

Jego dzieci poszły w niewolę

przed obliczem nieprzyjaciela.

⁶ו I odszedł od córki Syjonu[#1:6 córka Syjonu , בַּת־צִיּוֹן, zob. Tr 2:1, 4, 8, 10, 13, 18; 4:22; chodzi o Jerozolimę, por. , בַּת־יְהוּדָה, Tr 1:15; 2:2, 5; , בַּת יְרוּשָׁלִַם, Tr 2:13, 15; , בַּת־עַמִּי, Tr 3:48.]

cały jej splendor.

Jej książęta stali się jak jelenie:

nie znalazły pastwiska

i uchodzą bez siły

przed tropicielem.

⁷ז Jerozolima wspomniała

dni swego cierpienia i swojej tułaczki,

wszystkie swe kosztowności,

które miała od dawna.

Gdy jej lud wpadł w rękę nieprzyjaciela

i nikt nie przyszedł jej z pomocą,

widzieli ją jej nieprzyjaciele –

śmiali się z jej zagłady.

⁸ח Ciężko zgrzeszyła Jerozolima,

dlatego stała się nieczysta.

Wszyscy jej czciciele pogardzili nią,

bo zobaczyli jej nagość.

Ona również wzdycha

i odwraca się tyłem.

⁹ט Jej nieczystość – na jej spódnicy,[#1:9 , טֻמְאָה (): (1) nieczystość związana z życiem płciowym (Lb 5:19); (2) ohydny bałagan (2Krn 29:16; Ez 24:11); (3) nieczystość rytualna (Kpł 16:16, 19; Ez 22:15; 24:13; 36:25, 29; 39:24; Za 13:2); (4) nieczystość miesięczna (Kpł 15:25, 26, 30; 18:19; Ez 36:17); (5) nieczyste mięso (Sdz 13:7, 14).]

nie pamiętała swojej przyszłości.

Strasznie też się stoczyła,

nie ma pocieszyciela.

Wejrzyj, JHWH , na moją niedolę,

gdyż wróg się wywyższa.

¹⁰י Wróg wyciąga swą rękę

po wszystkie jej kosztowności,

bo widziała narody

wchodzące do jej świątyni,

o których przykazałeś: Nie wejdą

do twego [miejsca] zgromadzenia.

¹¹כ Cały jej lud jęczy,

poszukując chleba,

oddają swe kosztowności za pokarm –

dla zachowania duszy:

Wejrzyj, JHWH , i zobacz,

jak jestem wzgardzona.

¹²ל Nie obchodzi was wszystkich przechodzących drogą?

Spójrzcie i zobaczcie:

Czy jest ból jak mój ból,

który został mi zadany,

który sprowadził na mnie JHWH

w dniu żaru swojego gniewu?

¹³מ Z wysoka posłał ogień

w moje kości i [ten] je pokonał.

Rozciągnął sieć na moje nogi

i obrócił mnie do tyłu.

Zesłał na mnie zniszczenie,

omdlewam cały dzień.

¹⁴נ Zawiązane jest jarzmo moich przestępstw –[#1:14 , נִשְׂקַד עֹל פְּשָׁעַי. Wg Mss G Tg Vg S: , נִשְׁקַד עַל פְּשָׁעַי.]

związane Jego ręką.

Podniesione zostały na moją szyję –

sprawił, że załamała się moja siła.

Pan wydał mnie w ręce

tych, którym nie mogę sprostać.

¹⁵ס Zakpił z mych wszystkich walecznych

Pan w moim obrębie.

Zwołał przeciw mnie zgromadzenie,

aby złamać mego młodzieńca.

Pan podeptał tłocznię

dziewicy, córce judzkiej.

¹⁶ע Z tego powodu ja płaczę,

moje oko, moje oko spływa wodą,

bo daleki ode mnie pocieszyciel,

ktoś, kto pokrzepiłby moją duszę,

zniszczeni zostali moi synowie,

gdyż wróg był potężny.

¹⁷פ Syjon wyciąga swoje ręce –

brak mu pocieszenia,

JHWH przykazał o Jakubie,

by otoczyli go jego wrogowie,

Jerozolima stała się

nieczysta pomiędzy nimi.

¹⁸צ JHWH okazał się sprawiedliwy;

tak, Jego ustom byłem nieposłuszny.

Słuchajcie, wszystkie ludy,

i zobaczcie mój ból:

moje dziewice i moi młodzieńcy

poszli do niewoli.

¹⁹ק Wołałam moich kochanków –

oni mnie zdradzili!

Moi kapłani i moi starsi

pomarli w mieście,

gdyż szukali dla siebie żywności,

aby odzyskać [siły] dla swych dusz.

²⁰ר Wejrzyj, JHWH , gdyż jestem w ucisku!

Moje wnętrze wzburzone,

moje serce przewraca się we mnie,

bo byłam bardzo nieposłuszna.

Na ulicy osieraca miecz,

a dom jest niczym śmierć.

²¹ש Słuchali, że ja jęczę,

brak mi pocieszenia.

Wszyscy moi wrogowie słuchali, cieszyli się

z mego nieszczęścia,

że Ty to uczyniłeś –

sprowadziłeś dzień zapowiedziany.

Niech im się stanie, jak mnie!

²²ת Niech całe ich zło przyjdzie przed Ciebie

i nawiedź ich,

jak nawiedziłeś mnie

za wszystkie moje przestępstwa.

Tak, liczne są moje westchnienia,

a moje serce jest słabe.