The chat will start when you send the first message.
1W tym czasie tetrarcha Herod usłyszał wieść o Jezusie.[#Mk 8:15; Łk 3:1, 19; 13:31; 23:7-8; Dz 4:27; 12:1; 13:1; #14:1 Chodzi o Heroda Antypasa (22 r. p. Chr.-39 r. po Chr.), syna Heroda Wielkiego i brata Heroda Archelaosa, tetrarchę Galilei i Perei (od 4 r. p. Chr.), tj. władcę części królestwa Heroda Wielkiego.]
2I powiedział do swoich dworzan: To jest Jan Chrzciciel; to on został wzbudzony z martwych i stąd te przejawy mocy dokonują się przez niego.[#Mt 3:1; 16:14; J 1:6]
3Herod bowiem schwytał Jana, związał go i osadził w więzieniu z powodu Herodiady, żony swego brata Filipa.[#Mt 4:12; 11:2; Łk 3:20; J 3:24; #14:3 Herodiada (15 r. p. Chr.-39 r. po Chr.), wnuczka Heroda Wielkiego. Najpierw poślubiła Heroda II, potem rozwiodła się z nim, by poślubić Antypasa, gdy ten rozwiódł się z córką Aretasa, króla Arabii. Jej pierwszy mąż jeszcze żył, a małżeństwo ze szwagierką było dla Żydów zakazane (Kpł 18:16). Z powodu tej kobiety Herod wtrącił Jana do więzienia w Machaerus. Mowa o tym w Mt 4:12; Mt 14:3.; #Łk 3:19]
4Jan bowiem powtarzał mu: Nie wolno ci jej mieć.[#Kpł 18:16; 20:21]
5I chociaż chciał go zabić, bał się tłumu, gdyż mieli go za proroka.[#Mt 11:9; 21:26; Łk 1:76; 20:6]
6Lecz w czasie urodzin Heroda córka Herodiady zatańczyła na środku i urzekła Heroda,[#14:6 Tj. Salome, córka Herodiady z pierwszego małżeństwa.]
7stąd przyrzekł pod przysięgą, że da jej, o cokolwiek poprosi.
8Ona zaś, nakłoniona przez matkę: Daj mi tu na półmisku – mówi – głowę Jana Chrzciciela.
9A zasmucony król, ze względu na przysięgę i spoczywających wraz z nim przy stole, polecił, aby [jej] dano.
10Posłał zatem i ściął Jana w więzieniu.[#Mt 17:12]
11I przyniesiono jego głowę na półmisku, i dano dziewczynce, a ona zaniosła swej matce.
12I przyszli jego uczniowie, zabrali ciało, pogrzebali je i poszli donieść o tym Jezusowi.[#Mt 9:14; 11:2]
13Po usłyszeniu tej wieści Jezus usunął się stamtąd w łodzi na pustynne miejsce, samotnie. Tłumy jednak usłyszały o tym i pieszo poszły za Nim z miast.
14A gdy wyszedł [z łodzi], zobaczył wielki tłum – i zlitował się nad nimi, i uzdrowił ich słabowitych.[#Mt 9:36; 15:32; #Mt 4:23]
15A gdy zbliżał się wieczór, podeszli do Niego uczniowie, mówiąc: Pustynne jest to miejsce i godzina już późna; rozpuść tłumy, niech odejdą do wiosek i nakupią sobie żywności.[#14:15 Nie chodzi o wieczór o 18:00 po zachodzie (Mt 8:16; 14:23), lecz porę przedwieczorną zaczynającą się ok. 15:00.; #14:15 Lub: odludne , ἔρημον τόπον.]
16A Jezus im powiedział: Nie mają potrzeby odchodzić, wy dajcie im jeść.[#2Krl 4:42-44]
17A oni na to: Nie mamy tu nic prócz pięciu chlebów i dwu ryb.
18On zaś powiedział: Przynieście mi je tutaj.
19I gdy wezwał tłumy, by spoczęły na trawie, wziął te pięć chlebów i te dwie ryby, spojrzał w niebo, pobłogosławił, po czym łamał i podawał chleby uczniom, a uczniowie tłumom.[#Mt 16:9; #Mk 7:34; J 11:41; 17:1; #Mt 26:26; Mk 8:7; #Mt 15:36; 26:26; Dz 2:42; 20:7, 11; 27:35; 1Kor 10:16]
20I zjedli wszyscy, i zostali nasyceni; zebrali też dwanaście pełnych koszów pozostałych kawałków.[#2Krl 4:44; Mt 15:37]
21Tych zaś, którzy jedli, było około pięciu tysięcy mężczyzn oprócz kobiet i dzieci.
22I zaraz ponaglił uczniów, aby wsiedli do łodzi i popłynęli przed Nim na drugą stronę, zanim rozpuści tłumy.[#14:22 Łódź mogła mierzyć 8,1 m długości, 2,3 m szerokości i 1,4 m wysokości.; #14:22 Lub: podczas gdy On rozpuści tłumy .]
23Po rozpuszczeniu tłumów wstąpił na górę, samotnie, aby się pomodlić. A z nastaniem wieczoru był tam sam.[#Mk 1:35; Łk 3:21; 5:16; 6:12; 9:18, 28]
24Łódź tymczasem była już wiele stadiów od brzegu, miotana przez fale, ponieważ wiatr był przeciwny.[#14:24 Stadion : 185 m.]
25A o czwartej straży nocnej przyszedł do nich, idąc po morzu.[#14:25 Tj. między 3:00 a 6:00 rano.; #Jb 9:8]
26Uczniowie zaś, gdy zobaczyli Go idącego po morzu, przestraszyli się i mówili sobie, że to jest zjawa, i ze strachu wykrzyknęli.[#Łk 24:37]
27Jezus zaś zaraz przemówił do nich: Odwagi, [to] Ja jestem, nie bójcie się![#Mt 9:2; J 16:33; Dz 23:11; #Iz 41:13; 43:1-2; Dn 10:12; Mt 17:7; 28:10; Łk 1:13, 30; 2:10; Dz 18:9; Obj 1:17]
28Wtedy odezwał się do Niego Piotr: Panie, jeśli to Ty jesteś, każ mi przyjść do siebie po wodzie.
29On zaś powiedział: Przyjdź. I Piotr wyszedł z łodzi, szedł po wodzie i przyszedł do Jezusa.[#J 21:7]
30Widząc zaś potężny wiatr, zląkł się i gdy zaczął tonąć, zawołał: Panie, ratuj mnie![#Mt 8:25]
31Jezus zaś zaraz wyciągnął rękę, uchwycił go i mówi mu: O małowierny, dlaczego zwątpiłeś?[#Mt 6:30; 8:26; 16:8; #Jk 1:6]
32A gdy weszli do łodzi, wiatr ustał.
33Ci zaś, którzy byli w łodzi, pokłonili Mu się, mówiąc: Naprawdę, jesteś Synem Boga.[#Mt 8:2; 15:25; #Ps 2:7; Mt 3:17; 16:16; 17:5; 26:63; 27:54; J 1:49]
34Po przeprawieniu się dotarli do ziemi w pobliżu Genezaret.[#Łk 5:1; #14:34 Genezaret było żyzną równiną na od Kafarnaum (Mk 6:53).]
35Ludzie z tego miejsca rozpoznali Go i rozesłali wiadomość po całej tej okolicy, tak że przyprowadzili do Niego wszystkich, którzy mieli się źle,
36i prosili Go, aby mogli dotknąć choćby rąbka Jego szaty – a tylu, ilu dotknęło, zostało ocalonych.[#Mt 9:20-22; Łk 6:19]