Mateusza 21

Triumfalny wjazd Jezusa do Jerozolimy

¹A gdy zbliżyli się do Jerozolimy i przyszli do Betfage, do Góry Oliwnej, wtedy Jezus posłał dwóch uczniów,[#21:1 , aram. Mk 11:1; Łk 19:29, czyli: . Prawdopodobnie leżało na zboczu Góry Oliwnej lub u jej podnóża, bardziej odległe od Jerozolimy niż Betania. Zarówno Marek, jak i Łukasz mówią o przybyciu Jezusa do „Betfage i Betanii”, tak jakby Betfage było pierwsze. Widocznie była to miejscowość większa od Betanii, a leżała ok. 3 km od Jerozolimy (Mt 21:1).; #Za 14:4; Mt 24:3; 26:30; Mk 14:26; Łk 21:37; 22:39; J 8:1; Dz 1:12; #21:1 Góra Oliwna była właściwie grzbietem górskim wznoszącym się nad Doliną Kidronu, ciągnącym się na długości ok. 3 km, na wschód od Jerozolimy, na wysokości przewyższającej wzgórze świątynne o ok. 30 m. Nazwę zawdzięcza rosnącym tam drzewom oliwnym.]

²mówiąc im: Idźcie do wioski naprzeciw was, a zaraz znajdziecie oślicę uwiązaną i oślę wraz z nią; odwiążcie je i przyprowadźcie mi.

³A gdyby ktoś wam coś powiedział, powiedzcie: Pan ich potrzebuje, zaraz jednak odeśle je.

⁴To zaś stało się, aby wypełniło się to, co zostało powiedziane przez proroka, mówiącego:[#Mt 1:22]

⁵Powiedzcie córce Syjonu:[#Iz 62:11]

Oto twój Król przychodzi do ciebie

łagodny – i siedząc na oślicy

i na oślęciu, źrebięciu jucznego

[zwierzęcia].

⁶Uczniowie zatem poszli i uczynili tak, jak im polecił Jezus.

⁷Przyprowadzili oślicę oraz osiołka, włożyli na nie płaszcze, a On usiadł na nich.

⁸Większość zaś tłumu rozpostarła swoje płaszcze na drodze, inni natomiast obcinali gałązki z drzew i rozkładali na drodze.[#2Krl 9:13; #Kpł 23:40; Obj 7:9]

⁹Tłumy zaś, które Go poprzedzały i które za Nim szły, wołały:

Hosanna Synowi Dawida!

Błogosławiony Ten, który

przychodzi w imieniu Pana.

Hosanna na wysokościach!

¹⁰A gdy przybył do Jerozolimy, poruszyło się całe miasto. [Ludzie] pytali: Kto to jest?

¹¹Tłumy zaś odpowiadały: To jest prorok Jezus, ten z Nazaretu w Galilei.[#Pwt 18:15, 18; Mt 21:46; Łk 7:16; J 6:14; 7:40; 9:17; Dz 3:22-23]

Oczyszczenie świątyni

¹²A Jezus wszedł do świątyni i wyrzucił wszystkich, którzy sprzedawali i kupowali w świątyni, poprzewracał stoły wymieniających pieniądze i stragany handlarzy gołębi.[#Pwt 14:25-26; #Kpł 1:14; 5:7; 12:8]

¹³Mówił im: Napisano:

Dom mój będzie nazwany domem

modlitwy,

a wy zrobiliście z niego jaskinię

zbójców.

¹⁴I podeszli do Niego w świątyni niewidomi i kulawi, a On ich uzdrowił.[#Mt 11:5; 15:30-31]

¹⁵Arcykapłani natomiast i znawcy Prawa, widząc dziwy, które czynił, i dzieci, które wołały w świątyni i mówiły: Hosanna Synowi Dawida, oburzyli się.[#Mt 21:9; 22:42; #21:15 Lub: byli niezadowoleni .]

¹⁶I zapytali Go: Czy słyszysz, co one mówią? A Jezus na to: Tak. Czy nigdy nie czytaliście:[#Mt 12:3]

Z ust niemowląt i ssących

przygotowałeś sobie chwałę?

¹⁷Potem zostawił ich, wyszedł z miasta do Betanii i tam zanocował.[#Mt 26:6; Mk 11:1, 11; Łk 24:50; J 11:1, 18; 12:1]

Bezowocny figowiec i lekcja o życiu w wierze

¹⁸A rano, wracając do miasta, zgłodniał.[#Mt 4:2]

¹⁹I gdy zobaczył przy drodze jednego figowca, podszedł do niego – i nie znalazł na nim nic oprócz liści. I mówi mu: Niech już owoc nie rodzi się z ciebie na wieki. I figowiec natychmiast usechł.[#Iz 34:4; Jr 8:13; Łk 13:6-9; #21:19 Ziemia Izraela jako kraj fig, zob. Lb 13:23; Pwt 8:8; 1Krl 4:25; J 1:48.; #Pwt 23:24-25; #21:19 Mk 11:13 dod.: Na zdrowym drzewie zawiązki fig pojawiają się przed liśćmi (Łk 13:6-9).; #21:19 Zdarzenie to mogło mieć miejsce ok. 8 kwietnia, na tydzień przed Paschą; Mt 21:19.]

²⁰A gdy uczniowie to zobaczyli, zdziwili się – i mówili: Jak figowiec mógł tak natychmiast uschnąć?![#21:20 Należy zwrócić uwagę, że: (1) postępowanie Jezusa wpisuje się w niepojętość planów Boga (zob. np. Rz 9:10-24), zagadkowość czynności prorockich (zob. np. 2Krl 2:23-24), różny od ludzkiego plan działania Jezusa (J 2:4; 7:2-8), poglądowość Jego sposobu nauczania (Mt 6:26, 28; Mk 9:36; 12:15-17); inny od naszego sposób patrzenia ludzi współczesnych Jezusowi na Jego działania – np. to, co u nich budzi podziw (jak mógł figowiec tak szybko uschnąć?), nas wprawia w zakłopotanie (czy Jezus słusznie doprowadził do uschnięcia drzewa?); (2) Bóg nie wyrządza krzywdy przyrodzie (Łk 13:6-9; Rz 8:19-22); (3) opowiadania ewangeliczne bywają zwięzłe i wybiórcze, tak że nie da się bez dozy domysłu odpowiedzieć na każde pytanie (np. por. Mt 20:29-30 i Łk 18:35). Co do wymowy zdarzenia: (1) Boże „odczuwanie głodu” zawsze w czyimś przypadku oznaczać będzie przybycie „nie w porę” (Mt 24:42); (2) Boża „pora głodu” nie w każdym przypadku wypadnie w „porze na figi”, por. Mk 11:13; (3) kto prawdziwie wierzy, jest w swym działaniu niezależny od ziemskich „pór”.]

²¹Jezus zaś odpowiedział im: Zapewniam was, jeśli macie wiarę i nie zwątpicie, zrobicie nie tylko to, co z figowcem, ale jeśli i tej górze powiecie: Podnieś się i rzuć w morze – [tak] się stanie.[#Mt 17:20; Łk 17:6; #Rz 4:20; Jk 1:6; #21:21 Lub: i nie zawahacie się , μὴ διακριθῆτε.; #1Kor 13:2]

²²I wszystko, o cokolwiek poprosilibyście w modlitwie, wierząc – otrzymacie.[#Mt 7:7-11; 18:19; Mk 11:24; J 14:13-14; 1J 3:22; 5:14-15]

Jezus pełnomocnikiem nieba

²³A gdy przyszedł do świątyni, podeszli do Niego, podczas nauczania, arcykapłani i starsi ludu, pytając: Jakim prawem to czynisz i kto dał Ci to prawo?[#21:23 Od tego miejsca aż do Mt 24:1 Jezus przemawia w świątyni.; #Mt 26:55; #Wj 2:14; Mt 28:18; J 2:18; Dz 4:7; 7:27; #21:23 Lub: władzę , ἐξουσίαν, w obu przyp. w ww. 23 i w 24.]

²⁴Jezus zaś odpowiedział im: Zadam wam i Ja jedno pytanie, na które – jeśli mi odpowiecie – i Ja wam powiem, jakim prawem to czynię:

²⁵Chrzest Jana – skąd był? Z nieba czy od ludzi? Oni zaś rozważali między sobą, mówiąc: Jeśli powiemy: z nieba, zapyta: Dlaczego więc nie uwierzyliście mu?[#J 1:33; 3:27; #21:25 Lub: rozważali to w sobie, myśląc , διελογίζοντο ἐν ἑαυτοῖς λέγοντες.; #Mt 21:32; Łk 7:30]

²⁶Jeśli zaś powiemy: Od ludzi, boimy się tłumu, wszyscy bowiem mają Jana za proroka.[#Mt 11:9; 14:5]

²⁷I odpowiadając Jezusowi, powiedzieli: Nie wiemy. Wówczas i On im powiedział: To i Ja wam nie powiem, jakim prawem to czynię.

Przypowieść o wypełnianiu woli Ojca

²⁸Jak wam się wydaje? Pewien człowiek miał dwóch synów. Podszedł do pierwszego i powiedział: Synu, idź dziś, pracuj w winnicy.[#Mt 20:1; 21:33]

²⁹On zaś odpowiedział: Nie chcę. Potem jednak pożałował – i poszedł.[#21:29 : μεταμέλομαι ozn. żal po fakcie. Należy je odróżnić od μετανοέω (34 razy w NP), i od μετάνοια (24 razy w NP). μεταμέλομαι pojawia się w NP 5 razy (Mt 21:29, 32; 27:3; 2Kor 7:8; Hbr 7:21 za Ps 109:4). Paweł odróżnia smutek i żal od opamiętania (2Kor 7:9). W przypadku Judasza (Mt 27:3) był żal. W tym przypadku żal do opamiętania.]

³⁰Podszedł też do drugiego i powiedział to samo. A on odpowiedział: Tak, Panie – i nie poszedł.

³¹Który z tych dwóch spełnił wolę ojca? Mówią: Pierwszy. A Jezus na to: Zapewniam was, celnicy i nierządnice wyprzedzają was do Królestwa Bożego.[#Łk 3:12; 7:29; #Łk 7:37, 50; J 4:17-18; #Mt 12:28]

³²Gdyż przyszedł do was Jan drogą sprawiedliwości i nie uwierzyliście mu, a celnicy i nierządnice uwierzyli mu; a wy, chociaż zobaczyliście, nie pożałowaliście potem, aby mu uwierzyć.[#Prz 8:20; Mt 3:1-12; 2P 2:21; #Mt 21:25; Łk 7:30; #Łk 3:12-13]

Przypowieść o dzierżawcach winnicy

³³Posłuchajcie innej przypowieści: Był pewien człowiek, gospodarz, który zasadził winnicę, ogrodził ją płotem, wykuł w niej tłocznię, zbudował wieżę, wydzierżawił ją rolnikom i odjechał.[#Iz 5:1; Jr 2:21; Mt 21:28; #Ps 80:13; #21:33 Dla ochrony przed dziką zwierzyną.; #Iz 5:2; #21:33 Tłocznie wykuwano w skale; Mt 21:33.; #21:33 Dla pracowników i stróżów (2Krn 26:10; Iz 1:8). Zob. Jb 27:18; Iz 24:20.; #21:33 Istniały trzy sposoby dzierżawy: (1) pieniężna, (2) udział w plonach, (3) określony plon niezależnie od roku (Mt 21:34).; #Mt 25:14]

³⁴Gdy zaś zbliżył się czas zbiorów, posłał do rolników swoje sługi, aby odebrali jego owoce.[#2Krn 24:19; 36:15]

³⁵A rolnicy wzięli jego sługi i tego ubiczowali, tego zabili, tamtego zaś ukamienowali.[#2Krn 24:21; Ne 9:26; Jr 37:15; Mt 22:6; 23:37; J 10:31-33; Dz 7:59; 1Ts 2:15; Hbr 11:36-37]

³⁶Znów posłał inne sługi, liczniejszych od pierwszych – i postąpili z nimi podobnie.

³⁷W końcu posłał do nich swego syna, mówiąc: Uszanują mego syna.[#J 3:17; 1J 4:14]

³⁸Rolnicy zaś zobaczyli syna i powiedzieli sobie: To jest dziedzic! Dalej, zabijmy go, a posiądziemy jego dziedzictwo.[#Ps 2:8; Hbr 1:2; #Mt 12:14; 26:3-4; 27:1; J 11:53]

³⁹I wzięli go, wyrzucili poza winnicę i zabili.[#Hbr 13:12; #Dz 2:23; 3:15]

⁴⁰Gdy więc przyjdzie pan winnicy, co uczyni tym rolnikom?

⁴¹Mówią Mu: Marnie wygubi łotrów, a winnicę wydzierżawi innym rolnikom, którzy we właściwym czasie będą oddawać mu owoce.[#Mt 22:7; #Mt 21:43]

⁴²A Jezus na to: Czy nigdy nie czytaliście w Pismach:[#Mt 12:3]

Kamień, który odrzucili budujący,

ten stał się głowicą węgła.

Pan to sprawił i to jest cudowne

w naszych oczach?

⁴³Dlatego mówię wam, że Królestwo Boże zostanie wam zabrane i dane narodowi wydającemu jego owoce.[#Mt 12:28; #Mt 21:41; Dz 13:45-48]

⁴⁴A ten, kto upadnie na ten kamień, rozbije się, na kogo zaś on upadnie, tego zmiażdży.[#Iz 8:14-15; Rz 9:33; 1P 2:8; #Dn 2:34-35, 44-45]

⁴⁵A gdy arcykapłani i faryzeusze wysłuchali Jego przypowieści, zrozumieli, że mówi o nich.

⁴⁶I usiłowali Go schwytać, ale bali się tłumu, gdyż miał Go za proroka.[#J 7:30, 44; #Mt 21:11; Łk 7:16; J 6:14]