The chat will start when you send the first message.
1A gdy nastał wczesny ranek, wszyscy arcykapłani i starsi ludu powzięli plan przeciw Jezusowi, taki, żeby Go zabić.[#Ps 2:2; Mt 12:14; 26:4; Łk 22:66]
2Związali Go więc, odprowadzili i przekazali namiestnikowi Piłatowi.[#Łk 13:1; Dz 3:13]
3Wtedy Judasz, który Go wydał, widząc, że został skazany, pogrążony w żalu zwrócił trzydzieści srebrników arcykapłanom oraz starszym,[#Mt 26:14-16]
4mówiąc: Zgrzeszyłem, gdyż wydałem krew niewinną. Oni zaś odparli: Co nam do tego? Ty [sam tego] dopatrz.[#Mt 23:35; #Mt 27:24; #27:4 , σὺ ὄψῃ.]
5Wówczas rzucił srebrniki do przybytku i oddalił się, po czym poszedł i powiesił się.[#2Sm 17:23; Dz 1:18]
6Arcykapłani zaś wzięli srebrniki i powiedzieli: Nie wolno wrzucać ich do skarbca świątynnego, gdyż są wyceną krwi.[#Pwt 23:19; Mk 12:41, 43; J 8:20]
7Po odbyciu narady kupili za nie zatem pole garncarza na cmentarz dla obcych [przybyszów].[#27:7 ἐξ αὐτῶν co w innymi kont. mogłoby zn.: za część z nich.]
8Dlatego pole to zwane jest Polem Krwi aż do dnia dzisiejszego.[#Dz 1:19; #27:8 , ἕως τῆς σήμερον, עַד הַיּוֹם הַזֶּה formuła wskazująca na odległość czasową między zdarzeniem a jego opisem; Mt 27:8.]
9Wtedy wypełniło się to, co zostało powiedziane przez proroka Jeremiasza, mówiącego: I wzięli trzydzieści srebrników, wycenę oszacowanego, który został oszacowany przez synów Izraela .[#Jr 18:18; 32:6; #27:9 א (IV); arm (V) 22 (XII); brak imienia: Φ (VI), ; Mt 27:9.; #Za 11:12-13; #27:9 W Jr 18:18 mowa o wizycie w domu garncarza, w Jr 32:6-8 o nabyciu pola. Trzydzieści srebrników tylko w Za 11:13.]
10I dali je za pole garncarza, jak mi zlecił Pan .
11Jezus zaś został postawiony przed namiestnikiem. Namiestnik zapytał Go: Czy Ty jesteś królem Żydów? Jezus odpowiedział: Ty [sam to] mówisz.[#Mt 2:2; 27:29, 37; #Mt 26:25]
12A gdy arcykapłani i starsi oskarżali Go, nic nie odpowiedział.[#Iz 53:7; Mt 26:63; 27:14; Łk 23:9; J 19:9]
13Wówczas Piłat mówi Mu: Czy nie słyszysz, jak wiele przeciw Tobie świadczą?[#Mt 26:62]
14On jednak nie odpowiedział mu na ani jedno słowo, tak że namiestnik bardzo się dziwił.[#Mt 27:12]
15Na święta zaś namiestnik miał zwyczaj zwalniać ludowi jednego więźnia, tego, którego chcieli.
16A mieli wówczas znacznego więźnia, imieniem [Jezus] Barabasz.[#27:16 , Or (III) Θ (IX); brak w א (IV), ; Mt 27:16.]
17Gdy więc oni zebrali się, Piłat zapytał ich: Którego chcecie, abym wam zwolnił, [Jezusa] Barabasza czy Jezusa zwanego Chrystusem?[#27:17 , Or (III) B (IV) Θ (IX); brak w א (IV), ; Mt 27:17.; #Mt 1:16]
18Był bowiem świadom, że wydali Go z zawiści.[#J 11:47-48; 12:19]
19A gdy on siedział na krześle sędziowskim, jego żona przesłała mu taką [wiadomość]: Nic tobie i temu sprawiedliwemu, bo dzisiaj we śnie wiele przez Niego wycierpiałam.[#27:19 Krzesło sędziowskie , βῆμα: było to podium ze schodami, na którym stawiano krzesło. Urzędnicy korzystali z tej konstrukcji, gdy – szczególnie w sprawach sądowych – zwracali się do ludzi (Mt 27:19).; #27:19 Wg trad. Prokla (Mt 27:19).; #Mt 27:24; Łk 23:47; #27:19 , μηδὲν σοὶ καὶ τῷ ἐκείνῳ, idiom: .; #Rdz 20:6; Lb 12:6; 1Krl 3:5; Jb 33:14-16; Mt 1:20; 2:12-13, 19, 22]
20Arcykapłani zaś i starsi przekonali tłumy, aby prosiły o Barabasza, a Jezusa zgubiły.[#Dz 3:14]
21Gdy więc namiestnik zapytał: Którego z tych dwóch chcecie, abym wam zwolnił? – oni odpowiedzieli: Barabasza.
22Piłat na to: Co więc mam uczynić z Jezusem zwanym Chrystusem? A wszyscy: Niech będzie ukrzyżowany!
23On zaś zapytał: Co więc złego uczynił? Lecz oni tym bardziej zaczęli krzyczeć: Niech będzie ukrzyżowany![#Łk 23:41; Dz 3:13; 13:28]
24Piłat więc, gdy zobaczył, że nic nie zyskuje, przeciwnie, poruszenie staje się większe, wziął wodę, umył ręce wobec tłumu i powiedział: Nie jestem winny tej krwi, wy tego dopatrzcie.[#Mt 26:5; #Pwt 21:6-8; 2Sm 3:28-29; Ps 26:6; 73:13; Dz 18:6; #Mt 27:4; #27:24 Por. z odpowiedzią daną Judaszowi (Mt 27:4).]
25A cały lud odpowiedział: Krew Jego na nas i na nasze dzieci.[#Joz 2:19; Jr 26:15; Mt 23:35-36; Dz 5:28]
26Wtedy zwolnił im Barabasza, a Jezusa ubiczował i wydał, aby został ukrzyżowany.[#27:26 Tak traktowano niewolników po ogłoszeniu wyroku śmierci (Mt 27:26).; #Iz 53:5; Mt 20:19; J 19:1; 1P 2:24]
27Wówczas żołnierze namiestnika zabrali Jezusa do pretorium, a [tam] zgromadzili wokół Niego cały oddział.[#J 18:28, 33; 19:9; Dz 23:35; #27:27 W Rzymie pretorium było miejscem stacjonowania gwardii pretoriańskiej (zob. Flp 1:13); na prowincji był to zwykle pałac namiestnika (Mt 27:27).; #27:27 , σπεῖρα, rzymska jednostka taktyczna, 0,1 legionu. W skład legionu wchodziło dziesięć kohort, z których pierwsza podzielona była na pięć podwójnych centurii i razem wzięta składała się z 800 ludzi, natomiast pozostałe oddziały podzielone były na sześć centurii i liczyły po 480 ludzi.]
28Rozebrali Go i narzucili [na Niego] szkarłatny płaszcz.[#27:28 Lub: szkarłatną pelerynę . Chodzi o krótką pelerynę noszoną przez żołnierzy, oficerów, urzędników, królów i władców (2Mch 12:35), stanowiła wojskowe (chustę). Szkarłat był kolorem uzyskiwanym z samiczek owadów gromadzących się na gałązkach dębów ostrolistnych, rosnących na ziemach Izraela. Źródłem barwnika były suche „kiście” tych owadów, przypominające jagody; por. Mk 15:17; Mt 27:28.]
29Upletli też wieniec z cierni i włożyli Mu na głowę, a do prawej ręki — trzcinę. I klękając przed Nim, wyśmiewali Go, mówiąc: Witaj, królu Żydów![#Iz 53:3; Mt 20:19; Łk 23:11; #Mt 2:2]
30A plując na Niego, wzięli trzcinę i bili Go po głowie.[#Iz 50:6; Mt 26:67]
31A gdy Go wyśmiali, zdjęli z Niego [szkarłatny] płaszcz, ubrali Go w Jego szaty i odprowadzili Go na ukrzyżowanie.[#Iz 53:7]
32Wychodząc, spotkali pewnego człowieka, Cyrenejczyka imieniem Szymon; tego przymusili, aby poniósł Jego krzyż.[#Dz 2:10; 6:9; 11:20; 13:1; #27:32 Miasto w Libii.]
33A gdy przyszli na miejsce zwane Golgotą, to jest zwane Miejscem Czaszki,[#27:33 Golgota , Γολγοθᾶ, chald. גֻּלְגָלְתָא, aram. גֻּלְגָתָא, hbr. גֻּלְגֹּלֶת, od גָּלַל, ; miejsce na , tuż za murami Jerozolimy.]
34dali Mu do picia wino zmieszane z żółcią; i skosztował je, ale nie chciał pić.[#Ps 69:22]
35A gdy Go ukrzyżowali, rozdzielili Jego szaty, rzucając o nie los ,[#Ps 22:19]
36następnie usiedli i pilnowali Go tam.[#Mt 27:54]
37Umieścili też nad Jego głową wypisaną przyczynę Jego [śmierci]:
To jest Jezus, król Żydów.
38Wraz z Nim ukrzyżowali wówczas dwóch zbójców, jednego po prawej, a drugiego po lewej stronie.[#Iz 53:12]
39A ci, którzy przechodzili, ubliżali Mu, kiwali swoimi głowami[#Ps 22:8; 109:25; Tr 2:15]
40i mówili: Ty, który rozwalasz świątynię i w trzy dni ją budujesz, ratuj samego siebie, jeśli jesteś Synem Bożym, i zstąp z krzyża.[#Mt 26:61; J 2:19; #Mt 26:63]
41Podobnie arcykapłani wraz ze znawcami Prawa i starszymi drwili i mówili:
42Innych ratował, a siebie samego uratować nie jest w stanie; jest królem Izraela, niech teraz zstąpi z krzyża, a uwierzymy w Niego.[#J 1:49; 12:13; #27:42 Lub: Jeśli teraz zstąpi z krzyża, uwierzymy w Niego , Mt 27:42.]
43Zaufał Bogu; niech Go teraz wybawi, jeśli Go pragnie , powiedział przecież: Jestem Synem Boga.[#Ps 22:9; #27:43 Ps 21; 22:8; słowo może znaczyć , jak w G (Ps 18:20; 41:12) lub .; #J 5:18; 10:36; 19:7]
44Tak samo lżyli Go ukrzyżowani wraz z Nim zbójcy.
45Od godziny zaś szóstej ciemność stała się na całej ziemi aż do godziny dziewiątej.[#27:45 Tj. od 12:00 do 15:00 wg naszej rachuby czasu.]
46A około godziny dziewiątej Jezus zawołał donośnym głosem:
Eli, Eli, lema sabachtani!
Co znaczy: Boże mój, Boże mój, dlaczego Mnie opuściłeś ?
47Niektórzy zaś z tych, którzy tam stali, gdy to usłyszeli, mówili: Ten woła Eliasza.
48I zaraz pobiegł jeden z nich, wziął gąbkę, napełnił winnym octem, osadził na trzcinie i dawał Mu pić.[#Ps 69:22; #27:48 Winny ocet lub było tanim napojem alkoholowym, mocno rozrabianym z wodą, zwanym po łacinie . Był to napój niewolników i żołnierzy i prawdopodobnie mieli go ze sobą żołnierze na własny użytek (Mt 27:48).]
49Pozostali zaś mówili: Przestań, zobaczymy, czy Eliasz przyjdzie Go uratować.
50Jezus zaś znów zawołał donośnym głosem i oddał ducha.
51I oto zasłona przybytku została rozdarta na dwoje, od góry do dołu, i ziemią zatrzęsło, i skały popękały,[#Wj 26:31-35; 2Krn 3:14; Hbr 9:3; 10:20]
52i grobowce zostały otwarte, i wiele ciał świętych, którzy zasnęli, zostało wzbudzonych;[#1Kor 15:6, 20; 1Ts 4:13-15; 2P 3:4; #27:52 Idiom: .]
53i wyszli oni z grobowców po Jego wzbudzeniu, weszli do świętego miasta i ukazali się wielu.[#Mt 4:5; Obj 11:2; 22:19]
54Setnik zaś i ci, którzy wraz z nim strzegli Jezusa, gdy zobaczyli trzęsienie i to, co się działo, bardzo się przestraszyli, mówiąc: Naprawdę, Ten był Synem Boga.[#27:54 Wg tradycji Petroniusz (Mt 27:54).; #Mt 4:3; 16:16; 17:5]
55Było tam zaś wiele kobiet przyglądających się z oddali; przyszły one za Jezusem z Galilei i posługiwały Mu.[#Mk 15:40; Łk 8:2-3; 23:48-49; J 19:25, 27]
56Wśród nich była Maria Magdalena, Maria, matka Jakuba i Józefa, i matka synów Zebedeusza.[#Łk 8:2; J 19:25; 20:1, 18; #Mt 20:20]
57Wraz z nastaniem wieczoru przyszedł pewien bogaty człowiek z Arymatei, imieniem Józef, który też sam został uczniem Jezusa.[#27:57 Był to Dzień Przygotowania Paschy, dzień przed szabatem (Mk 15:42; Łk 23:54; J 19:42).]
58Ten udał się do Piłata i poprosił o ciało Jezusa. Wtedy Piłat polecił je wydać.[#Pwt 21:22-23]
59A Józef wziął ciało, owinął je w czyste płótno
60i złożył je w swoim nowym grobowcu, który wykuł w skale; i zatoczył na wejście do grobowca wielki kamień – i odszedł.[#Iz 53:9; Dz 13:29; #Mt 28:2; Mk 16:4]
61Była tam zaś Maria Magdalena i druga Maria; siedziały one naprzeciw grobu.[#Mt 28:1]
62Nazajutrz, czyli po dniu Przygotowania, zebrali się u Piłata arcykapłani i faryzeusze,
63mówiąc: Panie, przypomnieliśmy sobie, że ten oszust powiedział jeszcze za życia: Po trzech dniach zostanę wzbudzony.[#J 7:12; #Mt 12:40; 16:21; 17:23; 20:19; 27:40]
64Każ więc zabezpieczyć grób aż do trzeciego dnia, by czasem nie przyszli Jego uczniowie, nie ukradli Go i nie powiedzieli ludowi: Powstał z martwych. I będzie ostatnie oszustwo gorsze niż pierwsze.[#Mt 28:13]
65Piłat powiedział im: Macie straż, idźcie, zabezpieczcie, jak umiecie.[#Mt 28:11]
66Oni więc poszli i zabezpieczyli grób – opieczętowali kamień i [postawili] straż.