The chat will start when you send the first message.
1I przemówił JHWH do Mojżesza tymi słowy:
2Powiedz do Eleazara, syna Aarona, kapłana, niech pozbiera z pogorzeliska kadzielnice, a [pozostały w nich] ogień niech rozrzuci dalej, gdyż były [one] poświęcone.
3Kadzielnice tych grzesznych kosztem własnych dusz, [weźcie] i uczyńcie [z nich] blachy pokrycia [metalowej] powłoki ołtarza, ponieważ ofiarowano je przed obliczem JHWH i są poświęcone – i niech będą znakiem dla synów Izraela.[#17:3 , בְּנַפְשֹׁתָם, lub: kosztem własnego życia .; #17:3 , רִקּוּעַ (), hl. Lub: gdyż były poświęcone kadzielnice tych grzesznych kosztem własnych dusz, i uczyńcie [z nich] blachy…]
4Kapłan Eleazar wziął więc miedziane kadzielnice, które przynieśli ci, którzy spłonęli [w ogniu], i przekuli je na powłokę ołtarza.[#17:4 PS i G dodają: .]
5Jest to przypomnieniem dla synów Izraela, po to, by nikt obcy, kto nie jest z potomstwa Aarona, nie przystępował do składania kadzidła przed obliczem JHWH i nie stał się jak Korach i jak jego zgromadzenie – przed czym przestrzegł go JHWH za pośrednictwem Mojżesza.
6Nazajutrz jednak całe zgromadzenie synów Izraela [znów] zaczęło szemrać przeciw Mojżeszowi i przeciw Aaronowi. Mówili: [To] wy spowodowaliście śmierć ludu JHWH .[#17:6 : brak w G.]
7A gdy zgromadzenie przeciw Mojżeszowi i przeciw Aaronowi zaczęło się powiększać i skierowali się ku namiotowi spotkania, oto okrył go obłok i ukazała się chwała JHWH .[#17:7 Lub: A gdy zaczęło się zbierać zgromadzenie przeciw Mojżeszowi i przeciw Aaronowi, skierowali się ku namiotowi spotkania, a oto okrył go obłok i ukazała się chwała .]
8Gdy Mojżesz z Aaronem przyszedł przed namiot spotkania,
9JHWH przemówił do Mojżesza tymi słowy:[#17:9 G dod.: .]
10Oddalcie się od tego zgromadzenia, a zniszczę ich w [jednej] chwili. [Oni] jednak padli na swoje twarze,
11po czym Mojżesz powiedział do Aarona: Weź kadzielnicę, włóż na nią ogień z ołtarza, nałóż kadzidła, idź szybko do zgromadzenia i przebłagaj za nich, gdyż wyszedł gniew sprzed oblicza JHWH i wybuchła plaga.[#17:11 , נֶגֶף (), lub: uderzenie , zob. Lb 14:37; 25:8-9.]
12Aaron wziął więc [kadzielnicę], jak mu powiedział Mojżesz, i pobiegł w sam środek zebrania – a oto wśród ludu zaczęła już [szaleć] plaga – nałożył [na ogień] kadzidła i przebłagał za lud,
13stanął pomiędzy martwymi i żywymi i plaga została powstrzymana.
14Jednak zmarłych na skutek tej plagi było [już] czternaście tysięcy siedemset [osób], oprócz tych, którzy zmarli w związku ze sprawą Koracha.
15Potem Aaron powrócił do Mojżesza przed wejście do namiotu spotkania; plaga była już powstrzymana.
16Wtedy JHWH przemówił do Mojżesza tymi słowy:
17Przemów do synów Izraela i weź od nich po lasce na dom ojca, po [lasce] od wszystkich ich książąt w domu ich ojców, [razem] dwanaście lasek. Każdemu jego imię wypisz na jego lasce.
18A imię Aarona wypisz na lasce Lewiego, gdyż na naczelnika domu ich ojców ma przypadać [także] jedna laska.
19Złóż je potem w namiocie spotkania przed [skrzynią] Świadectwa, tam, gdzie spotykam się z wami.[#17:19 W PS , .]
20I stanie się, że ten, którego wybiorę, tego laska zakwitnie, i uśmierzę przed sobą szemranie synów Izraela, w którym utyskują oni na was.
21A gdy Mojżesz przemówił do synów Izraela, dali mu laskę wszyscy ich książęta, po jednej lasce od jednego księcia domu ich ojców, [razem] dwanaście lasek. A laska Aarona była między ich laskami.
22Mojżesz złożył te laski przed obliczem JHWH w namiocie spotkania.
23Nazajutrz, gdy Mojżesz wszedł do namiotu Świadectwa, oto laska Aarona z domu Lewiego kwitła, wypuściła pączki, wydała kwiat i dojrzałe migdały.[#17:23 G dod.: .; #Hbr 9:4]
24Wówczas Mojżesz wyniósł wszystkie laski sprzed oblicza JHWH do wszystkich synów Izraela. [Ci] obejrzeli je i każdy wziął swoją laskę.
25Wtedy JHWH powiedział do Mojżesza: Odnieś laskę Aarona przed [skrzynię] Świadectwa, niech pozostaje tam jako znak dla buntowników, aby ustało ich szemranie przeciw Mnie i aby nie pomarli.[#17:25 , בְנֵי־מֶרִי (), idiom: , zob. np. 2Sm 3:34; 7:10; 12:6; Prz 31:5; Iz 30:9; Ez 2:5; 3:9; 12:2; 17:12; 24:3.]
26I Mojżesz uczynił tak, jak mu przykazał JHWH – [dokładnie] tak uczynił.
27Wtedy powiedzieli synowie Izraela do Mojżesza: Oto skonamy! Zginiemy! Wszyscy zginiemy![#17:27 Tj. , pf. profetyczne.]
28Każdy zginie! Umrze każdy, kto zbliży się do przybytku JHWH . Czy mamy pomrzeć doszczętnie?