Pieśni nad pieśniami 4

Pieśń czwarta: Miłość oczarowana

¹O, jakże jesteś piękna,

moja przyjaciółko!

O, jakże piękna!

Twoje oczy – gołębie

spoza twojej zasłony!

Twoje włosy – jak stado kóz

spływających z góry Gilead.

²Twoje zęby – jak stado owiec

ostrzyżonych,

które wyszły z kąpieli –

u wszystkich bliźniacza,

żadnej nie brak młodych.

³Twoje wargi są jak wstążka

karmazynu –

twoje usta są przepiękne.

Twoja skroń jak plaster granatu

spoza twojej zasłony.

⁴Twoja szyja jest jak wieża Dawida,

zbudowana na zbrojownię!

Tysiąc tarcz jest na niej

zawieszonych,

a to wszystko oręż walecznych!

⁵Dwoje twoich piersi jest jak

dwoje sarniąt,

bliźniąt gazeli,

pasących się między liliami.

⁶Zanim odetchnie dzień

i uciekną cienie,

pójdę na górę mirry

i na wzgórze kadzidła.

⁷Cała jesteś piękna, moja

przyjaciółko,

i nie ma w tobie [najmniejszej]

skazy.

⁸Zstąp wraz ze mną z Libanu,

panno młoda,

zstąp wraz ze mną z Libanu!

Zejdź ze szczytu Amana,

ze szczytu Seniru i Hermonu,

od [strony] lwich legowisk,

z gór panter!

⁹Oczarowałaś mnie, moja siostro,[#4:9 , לִבַּבְתִּנִי (), odrzeczownikowy od hbr. לֵבָב (, serce. Może oznaczać zarówno , tzn. dodanie odwagi, otuchy, jak również , tzn. oczarowanie, Pnp 4:4.; #4:9 , pod. Pnp 4:9, 10, 12; 5:1 (Pnp 4:9).]

panno młoda,

oczarowałaś mnie jednym

[błyskiem] swoich oczu,

jednym łańcuszkiem ze swej szyi!

¹⁰Jak cudowne są twe pieszczoty,

moja siostro, panno młoda,

jak dobre są twe pieszczoty –

lepsze od wina!

A zapach twych olejków

jest lepszy od wszelkich balsamów.

¹¹Patoką opływają twoje wargi,

panno młoda,

miód i mleko są pod twoim

językiem,

a zapach twoich szat

jest jak zapach Libanu.

¹²Ogrodem zaryglowanym jest

moja siostra, panna młoda,

zdrojem zaryglowanym,

opieczętowanym źródłem.

¹³Twe gałęzie to sad drzew[#4:13 : שְׁלָחַיִךְ. (): metaf. o niepewnym zn. (? ?), być może שְׁנֵי לְחָיָיִךְ. (), twoje dwa policzki.; #4:13 , פַּרְדֵּס (), παράδεισος, od staroperskiego , ozn. zamknięty park, miejsce zabaw królów i dostojników perskich z okresu Achemenidów. W SP w Ne 2:8; Kzn 2:5; Pnp 4:13; Pnp 4:13.]

granatowych

z dorodnymi owocami,

gronami henny i nardu.

¹⁴Nard i szafran!

Trzcina, cynamon –

z wszelkimi wonnymi krzewami!

Mirra i aloes –

ze wszystkimi najlepszymi

balsamami!

¹⁵[Jesteś] źródłem ogrodów, studnią[#4:15 Tzn. źródło, z którego wypływają strumienie wody nawadniające ogrody.]

żywej wody –

i [to takiej, jaka] spływa z Libanu!

¹⁶Powstań, wietrze z północy!

Przyjdź, wietrze południa!

Przewiej mój ogród, niech

rozniesie się jego balsam!

Niech przybędzie mój ukochany

do swojego ogrodu

i niech spożywa jego dorodne

owoce!