The chat will start when you send the first message.
1Iyon ang simula ng mahabang labanan sa pagitan ng mga matatapat na tauhan ni Saul at ni David. Lumakas nang lumakas ang grupo ni David. Pero ang kay Saul naman ay humina nang humina.
Si Amnon ang panganay, anak niya kay Ahinoam na taga-Jezreel.
3Si Kileab ang pangalawa, anak niya kay Abigail, ang biyuda ni Nabal na taga-Carmel.
Si Absalom ang pangatlo, anak niya kay Maaca na anak ni Haring Talmai ng Gesur.
4Si Adonias ang pang-apat, anak niya kay Haguit.
Si Sefatias ang panglima, anak niya kay Abital.
5Si Itream ang pang-anim, anak niya kay Egla.
6Habang patuloy ang labanan sa pagitan ng mga tauhan ni Saul at ni David, naging makapangyarihang pinuno si Abner sa mga tauhan ni Saul.
7Isang araw, inakusahan ni Isboset si Abner, “Bakit mo sinipingan ang isa sa mga asawa ng ama kong si Saul?” Ang tinutukoy ni Isboset ay si Rizpa na anak ni Aya.
8Nagalit si Abner sa sinabi ni Isboset, kaya sumagot siya, “Iniisip mo bang pinagtaksilan ko ang iyong ama, at kumakampi ako sa Juda? Mula pa noon, matapat na ako sa iyong ama, sa pamilya niya at mga kaibigan, at hindi kita ibinigay kay David. Pero ngayon, inaakusahan mo akong nagkasala dahil sa isang babae!
9Kung ganyan din lang, mabuti pang tulungan ko na lang si David na matupad ang ipinangako ng Panginoon sa kanya, at parusahan sana ako nang matindi ng Diyos kapag hindi ko siya tinulungan.
10Ipinangako ng Panginoon na hindi na niya paghahariin ang sinumang kalahi ni Saul kundi si David ang paghahariin niya sa Israel at Juda, mula Dan hanggang sa Beer-seba.”[#3:10 : Ang ibig sabihin, sa buong Israel.]
11Hindi na nangahas pang magsalita si Isboset dahil natatakot siya kay Abner.
12Pagkatapos, nagsugo si Abner ng mga mensahero kay David na sinasabi, “Kayo ang dapat na maghari sa buong lupain ng Israel. Gumawa po tayo ng kasunduan at tutulungan ko kayong masakop ang buong bayan ng Israel.”
13Sumagot si David, “Sige, pumapayag akong makipagkasundo sa isang kundisyon: Ibalik ninyo sa akin ang asawa kong si Mical na anak ni Saul sa pagpunta ninyo rito.”
14Pagkatapos, nagsugo si David ng mga mensahero kay Isboset para sabihin, “Ibalik mo sa akin ang asawa kong si Mical, dahil ipinagkasundo kaming ipakasal kapalit ng isandaang buhay at balat ng pinagtulian ng mga Filisteo.”
15Kaya ipinag-utos ni Isboset na bawiin si Mical sa asawa nitong si Paltiel na anak ni Lais.
16Umiiyak na sumunod si Paltiel kay Mical hanggang sa Bahurim. Sinabihan siya ni Abner na umuwi na, at umuwi nga ito.
17Nakipag-usap si Abner sa mga tagapamahala ng Israel. Sinabi niya, “Matagal nʼyo nang gustong maging hari si David.
18Ito na ang pagkakataon nʼyo, dahil nangako ang Panginoon sa lingkod niyang si David na sa pamamagitan niya, ililigtas niya ang mga mamamayan niyang Israelita sa kamay ng mga Filisteo at sa lahat ng kalaban nito.”
19Nakipag-usap din si Abner sa lahi ni Benjamin. At pumunta siya sa Hebron para sabihin kay David na sinusuportahan ng mga mamamayan ng Israel at Benjamin ang pagiging hari niya sa kanila.
20Nang dumating si Abner sa Hebron kasama ang dalawampu sa kanyang mga tauhan, nagdaos si David ng pagdiriwang para sa kanila.
21Sinabi ni Abner kay David, “Mahal na Hari, payagan nʼyo po akong umalis para kumbinsihin ang lahat na mamamayan ng Israel na suportahan kayo bilang hari. Sa ganitong paraan, makikipagkasundo sila inyo na tatanggapin nila kayo bilang hari. Pagkatapos, makakapamuno na po kayo sa buong Israel, sa paraang gusto ninyo.” At hinayaan ni David si Abner na umalis ng matiwasay.
22Dumating si Joab at ang ibang tauhan ni David sa Hebron mula sa pagsalakay, at marami silang dalang samsam mula sa labanan. Pero wala na roon si Abner dahil pinaalis na siya ni David ng matiwasay.
23Nang mabalitaan ni Joab na pumunta si Abner, na anak ni Ner, sa hari at pinaalis ng matiwasay,
24pumunta si Joab sa hari at sinabi, “Ano po ang ginawa nʼyo? Pumunta na sa inyo si Abner, bakit pinaalis pa ninyo? Ngayon, wala na siya!
25Kilala nʼyo naman si Abner na anak ni Ner, pumunta siya rito upang linlangin kayo at obserbahan ang bawat kilos ninyo.”
26Iniwan agad ni Joab si David, at nag-utos siyang habulin si Abner. Inabutan siya ng mga mensaherong humabol sa kanya sa may balon ng Sira at dinala pabalik sa Hebron. Pero hindi ito alam ni David.
27Nang naroon na si Abner sa Hebron, dinala siya ni Joab sa may pintuan ng lungsod at kunwariʼy kakausapin niya ito nang silang dalawa lang. At doon sinaksak ni Joab si Abner sa tiyan bilang paghihiganti sa pagpatay ni Abner sa kapatid niyang si Asahel. At namatay si Abner.
28Nang mabalitaan ito ni David, sinabi niya, “Alam ng Panginoon na inosente ako at ang mga tauhan ko sa pagkamatay ni Abner na anak ni Ner.
29Si Joab at ang pamilya niya ang may pananagutan dito. Sumpain nawa ang pamilya niya at hindi mawalan ng may sakit na tulo, malubhang sakit sa balat, pilay, mapapatay sa labanan, at namamalimos.”[#3:29 : Sa ibang salin ng Biblia, ketong. Ang Hebreong salita nito ay ginamit sa ibaʼt ibang klase ng sakit sa balat na itinuturing na marumi ayon sa Lev. 13.]
30Kaya pinatay ni Joab at ng kapatid niyang si Abisai si Abner dahil pinatay nito ang kapatid nilang si Asahel sa labanan doon sa Gibeon.
31Pagkatapos, sinabi ni David kay Joab at sa lahat ng kasama niya, “Punitin ninyo ang inyong mga damit at magsuot kayo ng sako. Magluksa kayo habang naglalakad sa unahan ng bangkay ni Abner sa paglilibing sa kanya.” Nakipaglibing din si Haring David na sumusunod sa bangkay.
32Inilibing si Abner sa Hebron, at labis ang pag-iyak ni Haring David doon sa pinaglibingan. Ganoon din ang lahat ng tao na nakipaglibing.
33Inawit ni Haring David ang awit ng pagluluksa para kay Abner:
“Dapat bang mamatay si Abner
tulad ng isang kriminal?
34Hindi nga iginapos ang mga kamay niya
o ikinadena ang mga paa niya,
subalit siyaʼy pinaslang,
tulad ng pagpaslang
ng masasamang tao.”
At muling iniyakan ng mga tao si Abner.
35Nang araw na iyon, hindi kumain si David, kaya pinilit siya ng mga tao na kumain. Ngunit nanumpa si David, “Parusahan sana ako nang matindi ng Diyos kapag kumain ako ng anuman bago lumubog ang araw.”
36Natuwa ang mga tao sa mga sinabi ng hari. Pati na rin ang lahat ng ginagawa niya ay kanilang ikinatuwa.
37Kaya nalaman ng lahat ng mamamayan ng Israel na walang kinalaman si Haring David sa pagkamatay ni Abner.
38Pagkatapos, sinabi ng hari sa mga tauhan niya, “Hindi nʼyo ba naiisip na napatay ang isang makapangyarihang pinuno ng Israel sa araw na ito?
39At kahit ako ang piniling hari ngayon, hindi ko kaya sina Joab at Abisai na mga anak ni Zeruias. Mas malakas sila sa akin. Kaya ang Panginoon na lang ang maghihiganti sa masasamang taong ito dahil sa kasamaang ginawa nila.”