Ezekiel 31

¹Noong unang araw ng ikatlong buwan, nang ikalabing-isang taon ng aming pagkabihag, sinabi sa akin ng Panginoon ,

²“Anak ng tao, ito ang sabihin mo sa Faraon na hari ng Ehipto at sa mga mamamayan niya:

‘Kanino ko kaya maihahalintulad

ang iyong kapangyarihan?

³Ah, maihahalintulad kita sa Asiria,

ang bansa na parang puno ng sedro

sa Lebanon.

Ang punong itoʼy may magaganda

at malalagong sanga na nagbibigay-lilim

sa ibang mga puno

at naging mataas na halos kapantay

ng mga ulap.

⁴Sagana ito sa tubig

mula sa malalim na bukal

na nagpapalago sa kanya,

at umaagos sa lahat ng puno

sa buong kagubatan.

⁵Kaya ang punong itoʼy mas mataas

kaysa sa lahat ng puno sa kagubatan.

Ang mga sanga ay mahahaba

at ang mga dahon ay mayayabong

dahil sagana sa tubig.

⁶Ang lahat ng klase ng ibon

ay nagpugad sa kanyang mga sanga,

ang lahat ng hayop sa gubat

ay nanganak sa ilalim ng kanyang puno,

at ang lahat ng tanyag na bansa

ay sumilong sa kanyang lilim.

⁷Napakaganda ng punong ito.

Mahahaba ang sanga

at mayayabong ang dahon,

sapagkat ang mga ugat ay malalalim

at umaabot sa maraming tubig.

⁸Ang mga puno ng sedro

sa halamanan ng Diyos

ay hindi makakapantay sa kanya.

Kahit ang mga puno ng abeto

at puno ng platano

ay hindi maihahambing sa kagandahan

ng kanyang mga sanga.

Hindi maihahalintulad sa anumang puno

sa halamanan ng Diyos

ang kagandahan ng punong ito.

⁹Pinaganda ng Diyos ang punong ito

sa pamamagitan ng maraming sanga.

Kaya nainggit sa kanya

ang lahat ng puno sa Eden,

ang halamanan ng Diyos.

¹⁰“ ‘Kaya sinabi ng Makapangyarihang Panginoon : Dahil naging mapagmataas ang punong ito at higit na mataas kaysa ibang punongkahoy, at ipinagmamalaki niya ang kanyang sarili,

¹¹kaya ibibigay ko siya sa pinuno ng mga makapangyarihang bansa. At tiyak na paparusahan siya ayon sa kasamaan niya. Oo, itatakwil ko siya;

¹²puputulin siya ng mga malulupit na dayuhan at pagkatapos ay pababayaan. Mangangalat ang mga putol na sanga niya sa mga bundok, lambak at mga ilog. At iiwan siya ng mga bansang sumilong sa kanya.

¹³Ang mga ibon sa himpapawid ay dadapo sa naputol na puno at ang mga hayop sa gubat ay magpapahinga sa mga sanga niyang nagkalat sa lupa.

¹⁴Kaya simula ngayon wala nang punong tataas pa sa ibang malagong mga punongkahoy, kahit sagana pa ito sa tubig. Sapagkat ang lahat ng puno ay mamamatay katulad ng tao, at pupunta sa ilalim ng lupa.

¹⁵“ ‘Sinabi pa ng Makapangyarihang Panginoon : Kapag dumating na ang araw na ang punong itoʼy pupunta na sa lugar ng mga patay, patitigilin ko ang pag-agos ng mga bukal sa ilalim. Tanda ito ng pagluluksa. Kaya hindi na aagos ang mga ilog, at mawawala ang maraming tubig. Dahil dito, magdidilim sa Lebanon at malalanta ang mga punongkahoy.[#31:15 : Sa Hebreo, Sheol.]

¹⁶Manginginig sa takot ang mga bansa kapag narinig nila ang pagbagsak ng punong ito sa oras na dalhin ko na ito sa lugar ng mga patay, upang makasama niya ang mga namatay na. Sa gayon, ang lahat ng puno sa Eden at ang lahat ng magaganda at piling puno ng Lebanon na natutubigang mabuti ay matutuwa roon sa ilalim ng lupa.

¹⁷Ang mga bansang sumisilong at kumakampi sa kanya ay sasáma rin sa kanya roon sa lugar ng mga patay kasama ng mga namatay sa digmaan.

¹⁸“ ‘Sa anong puno sa Eden maihahambing ang kagandahan mo at kapangyarihan, Faraon? Ngunit ihuhulog ka rin sa ilalim ng lupa kasama ng mga puno ng Eden. Doon ay magkakasama kayo ng mga taong hindi tuli na namatay sa digmaan.

“ ‘Iyan ang mangyayari sa Faraon at sa mga tauhan niya. Ako, ang Makapangyarihang Panginoon , ang nagsasabi nito.’ ”