1“Makinig kayo sa akin,
kayong mga nagsusumikap
na maging matuwid at sumunod sa akin.
Isipin ninyo ang bato
kung saan kayo pinutol,
ang minahang pinaghukayan sa inyo.
2Alalahanin ninyo sina Abraham
na inyong ama,
at si Sara na nagsilang sa inyo
Noong tinawag ko si Abraham, nag-iisa siya,
ngunit pinagpala ko siya
at pinarami ang kanyang lahi.
3Aaliwin ko ang Jerusalem
at kahahabagan ko
ang pagkawasak nito.
Ang mga disyerto nito ay gagawin kong
parang halamanan ng Eden.
Maghahari sa Jerusalem
ang kagalakan, pasasalamat
at pag-aawitan.
4“Mga mamamayan ko,
makinig kayo sa akin.
O aking bayan,
akoʼy inyong dinggin:
Ibibigay ko ang aking kautusan
at magsisilbi itong ilaw sa mga bansa.
5Malapit ko na kayong bigyan ng tagumpay.
Hindi magtatagal at ililigtas ko na kayo.
Ako ang mamamahala sa mga bansa.
Ang mga nasa malalayong lugar
ay maghihintay sa akin
at maghahangad ng
aking kapangyarihan.
6Tumingin kayo sa langit;
pagmasdan ninyo ang lupa.
Mawawala ang langit na parang usok,
masisira ang lupa na parang damit,
at mamamatay ang mga mamamayan nito
na parang mga kulisap.
Ngunit ang kaligtasan koʼy
mananatili magpakailanman.
Ang katarungan koʼy walang hanggan.
7“Makinig kayo sa akin,
kayong mga nakakaalam
kung ano ang tama
at sumusunod sa aking kautusan!
Huwag kayong matatakot
sa mga panghihiya
at pangungutya ng mga tao
sa inyo.
8Sapagkat matutulad sila
sa damit na nginatngat
ng mga kulisap.
Ngunit ang aking katuwiran
ay mananatili magpakailanman.
Ang kaligtasan koʼy magpapatuloy
sa mga salinlahi.”
9Sige na, Panginoon ,
tulungan nʼyo na po kami.
Gamitin nʼyo na ang inyong
kapangyarihan sa pagliligtas sa amin.
Tulungan nʼyo kami
katulad ng ginawa nʼyo noon.
Hindi baʼt kayo ang tumadtad
sa dragon na si Rahab?
10Hindi baʼt kayo po ang nagpatuyo ng dagat,
ang tubig na mula pa sa kailaliman
gumawa ng daan sa gitna nito
upang makatawid ang inyong
mga mamamayang iniligtas ninyo
mula sa Ehipto?
11Ang mga tinubos ng Panginoon
ay babalik sa Zion na nag-aawitan
at may kagalakan magpawalang hanggan.
Mapapawi na ang kanilang
mga kalungkutan,
at mag-uumapaw ang kanilang kaligayahan.
12“Ako ang nagpapalakas
at nagpapaligaya sa inyo.
Kaya bakit kayo matatakot
sa mga taong katulad ninyo
na mamamatay din lang
na parang damo?
13Ngunit kinalimutan ninyo ang Panginoon ,
ang inyong Manlilikha.
Siya ang naglatag langit
at naglagay ng pundasyon ng mundo.
Bakit nabubuhay kayong natatakot
sa galit ng mga umaapi
at gustong lumipol sa inyo?
Ang kanilang galit
ay hindi makakapinsala sa inyo.
14Hindi magtatagal
at ang mga bihag ay palalayain.
Hindi sila mamamatay sa kanilang piitan
at hindi rin sila mawawalan ng pagkain.
15Sapagkat ako ang Panginoon
na inyong Diyos.
Kapag kinalawkaw ko ang dagat
ay umuugong ang mga alon.
Panginoon ng mga Hukbo
ang aking pangalan.
16Itinuro ko sa inyo ang ipinasasabi ko,
at ipinagtatanggol ko kayo
sa pamamagitan ng aking kapangyarihan.
Ako ang naglagay ng langit
at ng pundasyon ng mundo,
at ako ang nagsabi sa Zion,
‘Ikaw ang aking mamamayan.’ ”
17Jerusalem, bumangon ka!
Ang galit ng Panginoon
ay parang alak na ininom mong lahat
hanggang sa ikaw ay magpasuray-suray
sa kalasingan.
18Wala ni isa man sa iyong mga tauhan
ang aalalay sa iyo;
wala ni isa man sa kanila
ang tutulong sa iyo.
19Dalawang sakuna ang nangyari sa iyo:
Nawasak ka dahil sa digmaan,
at nagtiis ng gutom
ang iyong mga mamamayan.
Walang naiwan sa mga mamamayan mo,
na lilingap at aaliw sa iyo.
20Nanlulupaypay sila
at nakahandusay sa mga lansangan.
Para silang mga usa
na nahuli sa bitag.
Dumanas sila ng matinding galit
ng Panginoon ;
sinaway sila ng iyong Diyos.
21Kaya pakinggan ninyo ito,
kayong mga nasa matinding hirap
at nalasing ng hindi dahil sa alak.
22Ito ang sinasabi
ng Makapangyarihang Panginoon
na kumakalinga sa inyo:
“Makinig kayo! Inalis ko na
ang aking galit
na parang alak na
nakapagpalasing sa inyo.
Hindi ko na kayo paiinuming
muli nito.
23Ibibigay ko ito
sa mga nagpahirap sa inyo,
sa mga nag-utos sa inyo
na dumapa
para tapakan nila kayo.
Tinapakan nila ang inyong mga likod na
para bang dumadaan sila
sa lansangan.”