Salmo 139

Salmo 139

¹Panginoon , akoʼy inyong siniyasat

at kilalang-kilala.

²Alam ninyo lahat, maging ang pag-upo at pagtayo ko;

Malayo man kayoʼy batid ninyo

ang aking iniisip.

³Akoʼy inyong nakikita

nagtatrabaho man ako o nagpapahinga.

Alam ninyo ang lahat ng aking ginagawa.

⁴Panginoon , hindi pa man ako nagsasalita

ay alam na ninyo

ang aking sasabihin.

⁵Lagi ko kayong kasama,

akoʼy inyong iniingatan at kinakalinga.

⁶Ang pagkakilala ninyo sa akin

ay tunay na kahanga-hanga;

hindi maarok ng aking pang-unawa.

⁷Paano ba ako makakaiwas

sa inyong Espiritu?

Saan ba ako makakapunta na wala kayo?

⁸Kung pupunta ako sa langit

ay naroon kayo;

kung pupunta ako sa lugar

ng mga patay,

naroon din kayo.

⁹At kung pumunta man ako sa silangan

o tumira sa pinakamalayong lugar

sa kanluran,

¹⁰kayo ay naroon din

upang akoʼy patnubayan at tulungan.

¹¹Maaaring mapakiusapan ko

ang dilim na itago ako,

o maging gabi ang liwanag sa paligid ko;

¹²subalit, kahit ang kadiliman

ay hindi madilim sa inyo, Panginoon ,

at ang gabi ay parang araw.

Dahil para sa inyo,

pareho lang ang dilim at ang liwanag.

¹³Kilala ninyo ako, dahil kayo

ang lumalang sa akin.

Kayo ang humubog sa akin

sa sinapupunan ng aking ina.

¹⁴Pinupuri ko kayo

sa kahanga-hangang pagkalikha ninyo sa akin.

Alam na alam kong ang inyong mga gawa

ay tunay na kahanga-hanga.

¹⁵Nakita ninyo ang aking mga buto

nang akoʼy lihim na hubugin

sa sinapupunan ng aking ina.

¹⁶Nakita na ninyo ako,

hindi pa man ako isinisilang.

Ang itinakdang mga araw

na akoʼy mabubuhay

ay nakasulat na sa aklat ninyo

bago pa man ito mangyari.

¹⁷O Diyos, hindi ko lubos maunawaan

ang mga iniisip ninyo;

itoʼy sadyang napakarami.

¹⁸Kung itoʼy aking bibilangin,

mas marami pa kaysa sa buhangin.

Sa aking paggising, akoʼy nasa inyo pa rin.

¹⁹O Diyos, patayin ninyo sana

ang masasamâ!

Lumayo sana sa akin

ang mga mamamatay-tao!

²⁰Nagsasalita sila ng masama

laban sa inyo.

Binabanggit nila ang inyong pangalan

sa walang kabuluhan.

²¹Panginoon , kinamumuhian ko

ang mga namumuhi sa inyo.

Kinasusuklaman ko

ang mga kumakalaban sa inyo.

²²Labis ko silang kinamumuhian;

itinuturing ko silang mga kaaway.

²³O Diyos, siyasatin ninyo ako,

upang malaman ninyo ang nasa puso ko.

Subukin ninyo ako, at alamin

ang aking mga iniisip.

²⁴Tingnan ninyo kung ako

ay may masamang pag-uugali,

at patnubayan ninyo ako

sa daang dapat kong tahakin

magpakailanman.