The chat will start when you send the first message.
1Puszczaj swój chleb po powierzchni wody,
minie wiele dni, lecz odnajdziesz go.
2Rozdziel dział między siedmiu,[#11:2 , hbr. חֵלֶק (), lub: udział ( np. w łupach, żywności ), zysk, pożytek, nagroda (Kzn 2:10, 21; 3:22; 5:17-18; 9:9).]
a nawet między ośmiu,
bo nie wiesz, jakie nieszczęście
przydarzy się na ziemi.
3Gdy chmury są pełne,
na ziemię spada deszcz,
a drzewo tam leży, gdzie padło —
na północ lub południe.
4Kto zważa na wiatr, nie będzie siał,
kto śledzi bieg chmur, nie będzie żął.
5Jak nie znasz drogi ducha[#11:5 Lub: jaka jest droga wiatru ; hbr. רוּחַ () jest wieloznaczne.]
do płodu w łonie
brzemiennej,
tak nie poznasz dzieła Boga,
który czyni wszystko.
6Siej swoje ziarno z rana,
nie daj rękom odpocząć do wieczora,
bo nie wiesz, co się powiedzie:
to czy tamto,
czy też w obu przypadkach
uda się tak samo.
7Słodkie jest światło[#11:7 : idiom odnoszący się do życia (Jb 3:20; 33:30).]
i dobrze oczom widzieć słońce!
8Jeśli zatem człowiek żyje wiele lat,
niech się w nich wszystkich cieszy,
lecz niech pamięta: dni mrocznych
będzie wiele —
a to, co niesie przyszłość,
jest marnością.
9Ciesz się, młody człowieku,
w czasie swej młodości,
korzystaj z radości serca,
póki ona trwa.
Idź, dokąd wzywa cię serce
lub dokąd wiodą oczy,
wiedz jednak, że za to wszystko
Bóg cię zawezwie na sąd.
10Nie skupiaj uwagi na troskach,
pokonuj słabości ciała,
bo młodość też w swym rozkwicie
jest marnością.