The chat will start when you send the first message.
1Ten, który przemówił do mnie, powiedział: Synu człowieczy! Stań na nogi, chcę do ciebie przemówić!
2A gdy do mnie przemówił, wstąpił we mnie Duch, postawił mnie na nogi i usłyszałem, jak zwrócił się do mnie.[#2:2 Lub: gdy ze mną rozmawiał .; #2:2 , hbr. רוּחַ (), lub: duch . W hbr. brak rodzajnika (הָרוּחַ, zob. 1:12) lub powiązania z osobą Boga, jak np. w Ez 11:5, 24; 31:1. Może zatem chodzić o ducha w sensie ożywienia lub pobudzenia. Warto pamiętać, że to samo słowo oznacza wiatr .]
3Synu człowieczy! — powiedział. — Posyłam cię do synów Izraela, do zbuntowanego narodu! Zarówno oni, jak i ich ojcowie zbuntowali się przeciwko Mnie, odstąpili ode Mnie i trwają w swym uporze aż po dziś dzień![#2:3 Izraela G.]
4Posyłam cię do potomków o hardej twarzy i upartym sercu — do takich właśnie Ja cię posyłam, a ty mów: Tak mówi Wszechmocny PAN !
5A oni, czy zechcą słuchać, czy nie — ponieważ to zbuntowany ród — poznają, że prorok był pośród nich.
6Co do ciebie, synu człowieczy, to nie bój się ich ani ich słów, chociaż otoczony jesteś cierniami i ostami i przebywasz wśród skorpionów. Nie bój się ich docinków i nie drżyj na ich widok, ponieważ to zbuntowany dom![#2:6 , hbr. סָרָבִים (), hl w ST, zap. z aram., może oznaczać: ludzi o sprzecznych opiniach, przewrotnych, niechętnych, gadułów lub krętaczy . Poza ST w Syr 41:2.; #2:6 , hbr. סַלּוֹנִים (), hl, może oznaczać ludzi uszczypliwych, opornych, pogardliwych .; #2:6 Lub: nie bój się spojrzeń, jakie ci rzucają .]
7Przekazuj im moje słowa — czy zechcą słuchać, czy nie — ponieważ są zbuntowani.
8Ty więc, synu człowieczy, słuchaj, co Ja ci oznajmiam. Nie buntuj się jak dom buntu. Otwórz swoje usta i zjedz to, co ci podaję!
9A gdy spojrzałem, zauważyłem wyciągniętą ku mnie rękę, a w niej zwój księgi.
10Rozwinął go przede mną. Był on zapisany z obu stron. Były na nim wypisane skargi, słowa żalu i groźby.