The chat will start when you send the first message.
1Widzenie Abdiasza.[#1:1 , hbr. עֹבַדְיָה (), czyli: sługa .]
Tak mówi Wszechmocny PAN o Edomie:
Usłyszeliśmy wieść od PANA
i do narodów wyruszył już goniec:
Wstańcie! Wyruszmy przeciwko
niemu na wojnę!
2Oto uczynię cię małym wśród narodów —
będziesz bardzo wzgardzony.
3Zwiodła cię pycha twego serca,
ty, mieszkańcu szczelin skalnych!
Siedzibę masz wysoko,
więc mówisz w swoim sercu:
Kto mnie sprowadzi na ziemię?
4Otóż choćbyś wzbił się wysoko jak orzeł,
choćbyś pośród gwiazd uwił sobie gniazdo,
i stamtąd cię sprowadzę — oświadcza PAN .
5Gdyby złodzieje przyszli do ciebie,
gdyby nocni rabusie —
o, jakże będziesz zniszczony! —
czy nie ukradliby tylko tego, po co przyszli?
Gdyby zbierający winogrona
przybyli do ciebie,
czy nie zostawiliby za sobą
pojedynczych gron?
6Ezaw zostanie dokładnie przeszukany,[#1:6 , hbr. עֵשָׂו, czyli: człowiek czynu (?).]
przetrząśnięte będą jego tajne skarbce!
7Aż po granicę cię przegnają!
Oszukają cię wszyscy twoi sprzymierzeńcy,
pokonają twoi sojusznicy;
ci, którzy jedzą twój chleb,
zastawią na ciebie sidła —
a ty dasz się zaskoczyć.
8Tak, w tym dniu — oświadcza PAN —
wytępię mędrców z Edomu
i roztropnych — z góry Ezawa.
9Wtedy przerażą się twoi waleczni,
Temanie,
tak że będzie wycięty każdy
z góry Ezawa —
z powodu zbrodni.
10Ze względu na gwałt na twoim bracie Jakubie,
okryje cię wstyd i będziesz wycięty na wieki.
11W czasie, kiedy stałeś na uboczu,
kiedy obcy rabowali jego dobra,
cudzoziemcy wkroczyli do jego bram
i o Jerozolimę rzucali los —
ty też byłeś jak jeden z nich!
12Nie przyglądaj się bratu
w dniu jego nieszczęścia!
Nie ciesz się, że zagłada
spotkała synów Judy.
Nie przechwalaj się
w dniu niedoli!
13Nie wkraczaj do bramy
mego ludu
w dniu jego klęski!
Nie przyglądaj się i ty
jego nieszczęściu
w dniu jego klęski!
Nie sięgaj po jego mienie
w dniu jego klęski!
14Nie stawaj na rozstaju dróg,
by wycinać jego uchodźców!
I nie wydawaj jego zbiegów
w dniu niedoli!
15Gdyż bliski jest dzień PANA
dla wszystkich narodów!
Jak ty postępowałeś,
tak postąpią z tobą.
Zapłata za twoje czyny
wróci na twoją głowę.
16Bo jak piliście na mojej świętej górze,
tak pić będą stale wszystkie narody;
będą pić, będą chłeptać —
i pamięć po nich zaginie!
17Lecz na górze Syjon będzie
wybawienie
i będzie ona święta,
a dom Jakuba przejmie
ich posiadłości.
18I stanie się dom Jakuba ogniem,
dom Józefa płomieniem,
a dom Ezawa — słomą:
podpalą go i strawią!
I z domu Ezawa nikt nie ocaleje —
gdyż PAN tak rozstrzygnął.
19Ci z Negeb posiądą górę Ezawa, a ci z Szefeli — Filistynów. Posiądą też pola Efraima i pola Samarii, a Beniamin zajmie Gilead.[#1:19 Lub: Ci z południa .; #1:19 Lub: na nizinie .]
20Wygnańcy zaś tej twierdzy synów Izraela, posiądą ziemię Kananejczyków aż po Sareptę, i wygnańcy z Jerozolimy, którzy mieszkają w Sefarad, posiądą miasta Negebu.[#1:20 Lub: (1) Wygnańcy zaś tego wojska (l. zastępu ); (2) Wygnańcy Halah, tego [które przypadło] synom Izraela .; #1:20 Miasto fenickie, 18 km na południe od Sydonu.; #1:20 Hiszpania? Sparta? Sardes, stolica Lidii w Azji Mniejszej?]
21I wstąpią ocaleni na górę Syjon,[#1:21 , hbr. מוּשָעִים () G α’ θ’ S; wg MT: wybawiciele , hbr. מוֹשִׁעִים ().]
aby sądzić górę Ezawa —
a panowanie będzie należeć do PANA .