Pieśni nad pieśniami 7

Pieśni nad pieśniami 7

Pieśń siódma: Miłość spełniona

¹Wiruj, wiruj, Szulamitko![#7:1 Lub: (1) Zawróć ; (2) Pląsaj .; #7:1 Lub: Doskonała!]

Wiruj! Chcemy cię oglądać!

Co chcecie zobaczyć w naszej

Szulamitce,

krążącej niczym w tańcu obozów?!

²Jak piękne są twoje stopy

w sandałach,

księżniczko!

Wypukłości twoich bioder

są jak klejnoty —

dzieło rąk mistrza.

³Twoje łono jest krągłe jak czasza,

oby w niej nigdy nie zabrakło wina!

Twoja talia jest jak snopek pszenicy,

okolony wianuszkiem lilii.

⁴Twoje piersi są jak

dwa sarniątka,

bliźnięta gazeli.

⁵Twoja szyja jest jak baszta

z kości słoniowej,

a twoje oczy jak stawy

w Cheszbonie,

zaraz przy bramie Bat-Rabim.

Twój nos jest jak wieża Libanu,

skierowana w stronę Damaszku.

⁶Twoja głowa jak Karmel,

a pukle włosów jak purpura —

król zaplątał się w nie

bez pamięci!

⁷Jakże jesteś piękna,

jak zachwycająca,

miłości słodka, przerozkoszna!

⁸Jesteś smukła jak palma,

twe piersi są jak daktyle.

⁹Pragnę wspiąć się

i posiąść ich kiście.

O, niech twe piersi będą mi

jak grona —

twój oddech tchnie

wonią moreli.

¹⁰Niech twe pocałunki spływają

na me wargi

jak wyborne wino

i zwilżają je powoli, do uśpienia.

¹¹Cała należę do mojego najmilszego

i ku mnie kieruje się jego pożądanie.

¹²Chodź, ukochany,

wyjdźmy na pola,

spędźmy noc pośród kwiatów

henny!

¹³Rankiem udamy się razem

do winnic,

zobaczymy, czy kwitnie winorośl,

czy otworzyły się już na niej pąki

i czy granaty zatonęły już w kwiatach —

tam obsypię cię pieszczotami!

¹⁴Mandragory roztaczają swą woń,

a nad naszym wejściem

ułożyłam najróżniejsze

smakołyki,

świeże i wystałe —

gromadziłam je, najmilszy,

dla ciebie.