Ozeasza 11

Niewola i odnowa

¹Gdy Izrael był chłopcem,

pokochałem go –

i wezwałem mojego syna z Egiptu.

²[Ale] im bardziej ich wzywałem,[#11:2 , כְּקָרְאִי () za G S, być może: כְּדֵי קָרְאִי BHS. Odstąpienie od MT uzasadnia podejmujący כֵּן. Wg MT: , ‎ קָרְאוּ (), czyli: , קָרְאוּ לָהֶם כֵּן הָלְכוּ מִפְּנֵיהֶם. G καθὼς μετεκάλεσα αὐτούς οὕτως ἀπῴχοντο ἐκ προσώπου μου αὐτοὶ τοῖς Βααλιμ ἔθυον καὶ τοῖς γλυπτοῖς ἐθυμίων.]

tym bardziej ode Mnie odchodzili.

Składali ofiary baalom

i spalali kadzidła bożyszczom.

³A Ja uczyłem Efraima chodzić,[#11:3 […], תִרְגַּלְתִּי (). Forma tifil (właściwie tafel) występuje w hbr. biblijnym 3 razy: Oz 11:3; Jr 12:5; 22:15 i raz w aram. biblijnym: Ezd 4:7; Oz 11:3.]

brałem go na moje ramiona,

a oni nie wiedzieli,

że [to Ja] ich leczyłem.

⁴Ciągnąłem ich więzami ludzkimi,

powrozami miłości,

i byłem dla nich jak podnoszący

jarzmo w górę do szczęk,

i sięgałem ku niemu,

[by] nakarmić.

⁵Nie zawróci do ziemi egipskiej?[#11:5 , לֹא (): może chodzi o לוֹ (), czyli: , , który mógłby kończyć w. 4: וָאֵט אליו וָאוכיל לוֹ BHS, wg G: , καὶ ἐπιβλέψομαι πρὸς αὐτόν δυνήσομαι αὐτω. Bez tego przeniesienia zdanie mogłoby być oznajmujące.]

A Aszur? On jego królem,

gdyż nie chcieli zawrócić.

⁶I zawiruje miecz w jego miastach,

i skończy jego zasuwy,

i pożre ich z powodu ich rad.

⁷A mój lud? Zawieszeni ku odwracaniu się ode Mnie,[#11:7 , וְעַמִּי תְלוּאִים לִמְשׁוּבָתִי: (1) תָּלָא w wyr.: תְלוּאִים, odnosi się do rzeczy wiszących (np. Ps 137:2; Pnp 4:4; Iz 22:24; Ez 15:3; 27:10) lub nabitych na coś, jak ciało skazańca na pal (Rdz 40:19, 22; 41:13; Pwt 21:22, 23; Joz 8:29; 10:26; 2Sm 21:12; Est 2:23; 5:14; 6:4; 7:9, 10; 8:7; 9:13, 14, 25); zatem: . (2) : oparte na zmianie wokal.: תִלָּאוּם od לאו l. לאי, czyli: być mocnym l. solidnym, zamiast: תְלוּאִים w MT. (3) Wg G: , καὶ ὁ λαὸς αὐτοῦ ἐπικρεμάμενος ἐκ τῆς κατοικίας αὐτοῦ καὶ ὁ θεὸς ἐπὶ τὰ τίμια αὐτοῦ θυμωθήσεται καὶ οὐ μὴ ὑψώσῃ αὐτόν, em.: (4) , וְעַמִּי נִלְאָה מִמְּשׁוּבָתוֹ, zatem: (l. ) .]

i w górę wołają do niego razem,

[lecz] nie podniesie [ich]!

⁸Jak mam cię zostawić, Efraimie,

wydać cię, Izraelu?

Jak mam cię zostawić? Jak Admę?

Uczynić ci jak Seboim?

Przewraca się we Mnie serce,

całkowicie zmiękczona moja

litość.

⁹Nie uczynię [według] wzburzenia

mego gniewu,

nie wrócę zniszczyć Efraima,

bo Ja jestem Bogiem,

a nie człowiekiem,

Świętym pośród ciebie

i nie przyjdę płonąć [gniewem].

¹⁰Pójdą za JHWH –

jak lew zaryczy!

Tak, On zaryczy

i przyjdą z drżeniem synowie

od morza.

¹¹Przylecą z drżeniem jak ptak

z Egiptu

i jak gołąb z ziemi asyryjskiej;

i osiedlę ich w ich domostwach –

[oto] Słowo JHWH .