Exodus 14

¹Sinabi ng Panginoon kay Moises,

²“Sabihin mo sa mga Israelita na bumalik sila malapit sa Pi-hahirot, sa gitna ng Migdol at Dagat na Pula, at magkampo sila roon sa tabi ng dagat, sa harap ng Baal-zefon.

³Iisipin ng Faraon na nagkaligaw-ligaw kayo at hindi na makalabas ng disyerto.

⁴At patitigasin ko ang kanyang puso at hahabulin niya kayo. Ngunit papatayin ko siya at ang kanyang mga sundalo. Sa pamamagitan nitoʼy mapaparangalan ako, at malalaman ng mga Ehipsiyo na ako ang Panginoon .” Kaya ginawa ito ng mga Israelita.

⁵Nang mabalitaan ng hari ng Ehipto na tumakas ang mga Israelita, nagbago ang isip niya at ang lahat ng opisyal tungkol sa pag-alis ng mga Israelita. Sinabi nila, “Ano ba ang ginawa natin? Bakit natin pinaalis ang mga Israelita? Ngayon, wala na tayong mga alipin.”

⁶Kaya inihanda ng Faraon ang karwahe niya at ang kanyang mga sundalo.

⁷Dinala niya ang 600 na pinakamahuhusay na karwahe ng Ehipto at ang iba pang mga karwahe. Bawat isaʼy pinamamahalaan ng opisyal.

⁸Pinatigas ng Panginoon ang puso ng Faraon na hari ng Ehipto, kaya hinabol niya ang mga Israelita na naglalakbay na buo ang loob.

⁹Ang mga Ehipsiyong sumáma sa paghabol ay ang mga hukbo ng hari, kasama ang lahat ng mga mangangabayo niyang sakay ng mga kabayo at karwahe. Naabutan nila ang mga Israelita sa pinagkakampuhan nila sa tabing-dagat na malapit sa Pi-hahirot, sa harap ng Baal-zefon.

¹⁰Nang papalapit na ang Faraon at ang kanyang mga sundalo, nakita sila ng mga Israelita. Kaya lubha silang natakot at humingi ng tulong sa Panginoon .

¹¹Sinabi nila kay Moises, “Bakit dito mo pa kami dinala sa disyerto upang mamatay? Wala bang libingan doon sa Ehipto? Bakit mo pa kami pinalabas sa Ehipto?

¹²Hindi baʼt sinabi namin sa iyo sa Ehipto na pabayaan mo na lang kaming magpaalipin sa mga Ehipsiyo? Mas mabuti pang nanilbihan na lang kami sa mga Ehipsiyo kaysa sa mamatay dito sa disyerto!”

¹³Sumagot si Moises sa mga tao, “Huwag kayong matakot. Magpakatatag kayo at makikita ninyo ang pagliligtas ng Panginoon sa inyo sa araw na ito. Ang mga Ehipsiyong nakikita ninyo ngayon ay hindi na ninyo makikita pang muli.

¹⁴Ang Panginoon ang makikipaglaban para sa inyo. Hindi nʼyo na kailangang makipaglaban pa.”

¹⁵Pagkatapos, sinabi ng Panginoon kay Moises, “Bakit patuloy ka pa ring humihingi ng tulong sa akin? Sabihin mo sa mga Israelita na magpatuloy sila sa paglalakbay.

¹⁶Pagkatapos, itaas mo ang iyong tungkod sa dagat upang mahati ang tubig at makatawid ang mga Israelita sa tuyong lupa.

¹⁷Patitigasin ko ang puso ng mga Ehipsiyo upang habulin nila kayo. Ngunit lilipulin ko ang Faraon at ang kanyang mga sundalo, mangangabayo at mga karwahe. Sa pamamagitan nito, mapaparangalan ako.

¹⁸At kapag nalipol ko na sila, malalaman ng mga Ehipsiyo na ako ang Panginoon .”

¹⁹Pagkatapos, lumipat sa hulihan ang anghel ng Diyos na nangunguna sa mamamayan ng Israel, ganoon din ang makapal na ulap.

²⁰Tumigil ito sa gitna ng mga Israelita at mga Ehipsiyo. Sa buong gabi, nagbigay ng liwanag ang ulap sa mga Israelita at nagbigay ng kadiliman sa mga Ehipsiyo. Kaya lumipas ang gabi na hindi nakalapit ang mga Ehipsiyo sa mga Israelita.

²¹Pagkatapos, itinaas ni Moises ang kanyang kamay sa dagat, at nahati ang dagat sa pamamagitan ng malakas na hangin na ipinadala ng Panginoon mula sa silangan. Buong gabing umihip ang hangin hanggang ang gitna ng dagat ay naging tuyong lupa.

²²At tumawid ang mga Israelita sa tuyong lupa, na ang tubig ay parang pader sa magkabilang gilid.

²³Hinabol sila ng mga sundalo ng Ehipto kasama ang kanilang mga mangangabayo, mga karwahe at mga kabayo.

²⁴Nang mag-uumaga na, tiningnan ng Panginoon ang mga sundalo ng Ehipto mula sa makapal na ulap at naglalagablab na apoy, at nilito niya sila.

²⁵Tinanggal niya ang mga gulong ng mga karwahe nila upang mahirapan silang patakbuhin ito. Sinabi ng mga Ehipsiyo, “Umatras na lang tayo sa mga Israelita, dahil ang Panginoon ang lumalaban sa atin para sa kanila.”[#14:25 : Sa ibang naunang teksto, Pinabaon.]

²⁶Nang nakatawid na ang mga Israelita, sinabi ng Panginoon kay Moises, “Itaas mo ang iyong kamay sa dagat upang bumalik ang tubig at matabunan ang mga Ehipsiyo at ang karwahe nila at mga mangangabayo.”

²⁷Kaya itinaas ni Moises ang kanyang kamay sa dagat, at nang sumisikat na ang araw, bumalik ang tubig sa dati nitong lugar. Tinangkang tumakas ng mga Ehipsiyo pero ipinaanod sila ng Panginoon sa dagat.

²⁸Tinabunan ng tubig ang lahat ng sundalo ng Faraon na humabol sa mga Israelita pati na ang kanilang mga mangangabayo at karwahe. Wala ni isa mang nakaligtas sa kanila.

²⁹Ngunit ang mga Israelitaʼy dumaan sa tuyong lupa sa gitna ng dagat, na parang pader ang tubig sa magkabilang gilid.

³⁰Sa araw na iyon, iniligtas ng Panginoon ang mga Israelita sa kamay ng mga Ehipsiyo. At nakita ng mga Israelita ang mga bangkay ng mga Ehipsiyo na nakahandusay sa dalampasigan.

³¹Nakita ng mga Israelita ang dakilang kapangyarihan ng Panginoon na ginamit niya laban sa mga Ehipsiyo. At dahil dito, iginalang nila ang Panginoon at siyaʼy pinagtiwalaan nila at ang lingkod niyang si Moises.