Ezekiel 44

Ang Prinsipe, mga Levita at mga Pari

¹Muli akong dinala ng tao sa pintuang palabas ng Templo sa gawing silangan, pero nakasarado ito.

²Sinabi ng Panginoon sa akin, “Ang pintuang ito ay kinakailangang palaging nakasara at hindi dapat buksan upang walang makadaan, dahil ako, ang Panginoong Diyos ng Israel ay dumaan dito.

³Ang pinuno lang ng Israel ang makakaupo rito sa daanan upang kumain ng inihandog sa Panginoon , pero roon siya dadaan sa balkonahe ng daanan at doon din siya lalabas.”

⁴Pagkatapos, dinala ako ng tao sa harap ng Templo. Doon kami dumaan sa daanan sa gawing hilaga. Nakita ko roon ang dakilang presensya ng Panginoon na nakapalibot sa Templo niya, at nagpatirapa ako.

⁵Sinabi sa akin ng Panginoon , “Anak ng tao, pakinggan mong mabuti ang sasabihin ko sa iyo tungkol sa lahat ng tuntunin sa aking Templo. Alamin mong mabuti kung sinu-sino ang maaaring pumasok at ang hindi.

⁶Sabihin mo sa mga rebeldeng mamamayan ng Israel na ako, ang Makapangyarihang Panginoon , ay nagsasabi: Mga mamamayan ng Israel, tigilan na ninyo ang mga kasuklam-suklam ninyong ginagawa.

⁷Pinapapasok ninyo sa aking Templo ang mga dayuhang hindi tuli na matitigas ang puso at ulo. Sa ganitong paraan, dinudungisan ninyo ang Templo ko kahit na naghahandog pa kayo ng mga pagkain, taba, at dugo. Maliban sa kasuklam-suklam ninyong ginagawa, nilalabag pa ninyo ang kasunduan ko.

⁸Sa halip na kayo ang mamamahala sa mga banal na bagay sa Templo, ipinauubaya ninyo ito sa ibang tao.

⁹Kaya ako, ang Makapangyarihang Panginoon ay nagsasabing, walang dayuhan na hindi tuli at matitigas ang puso ang papayagang pumasok sa Templo ko, kahit na ang mga dayuhang nakatira kasama ng mga Israelita.

¹⁰“Tungkol naman sa mga Levita na tumalikod sa akin at sumáma sa ibang Israelita na sumamba sa mga diyos-diyosan, pagdurusahan nila ang kasalanan nila.

¹¹Maaari silang maglingkod sa akin bilang mga tagapagbantay sa pintuan at tagakatay ng mga handog na sinusunog at ng iba panghandog ng mga tao. Maaari rin silang maglingkod sa mga tao sa Templo.

¹²Ngunit dahil sumamba sila sa mga diyos-diyosan habang naglilingkod sa mga tao, at dahil din dooʼy nagkasala ang mga mamamayan ng Israel, isinusumpa kong pagdurusahan nila ang kasalanan nila, sabi ng Makapangyarihang Panginoon .

¹³Mula ngayon, hindi na sila papayagang lumapit at maglingkod sa akin bilang pari. Hindi rin sila papayagang lumapit sa alinman sa mga banal na bagay o sa mga napakabanal na handog sa akin. Dapat nilang pagtiisan ang kahihiyan dahil sa kasuklam-suklam nilang ginawa.

¹⁴Gagawin ko na lang silang mga katulong sa lahat ng gawain sa Templo.

¹⁵“Ngunit ang mga paring Levita na mula sa angkan ni Sadoc na naging tapat sa paglilingkod sa akin sa Templo nang tumalikod ang mga Israelita ay patuloy na makapaglilingkod sa akin. Sila ang maghahandog sa akin ng taba at dugo, sabi ng Makapangyarihang Panginoon .

¹⁶Sila lang ang maaaring pumasok sa Templo ko at makalalapit sa aking altar upang maglingkod sa akin. At sila lang din ang puwedeng mamamahala sa pagsamba sa Templo.

¹⁷Kapag pumasok sila sa daanan patungo sa bakuran sa loob ng Templo, kinakailangang magbihis sila ng damit na gawa sa lino. Hindi sila dapat magsuot ng anumang damit na gawa sa lana habang naglilingkod sa bakuran sa loob o sa loob ng Templo.

¹⁸Kinakailangang magsuot din sila ng turban na gawa sa lino at magsuot ng pang-ilalim na damit na gawa rin sa lino. Hindi sila dapat magsuot ng anumang makapagpapapawis sa kanila.

¹⁹At kapag lumabas na sila sa bulwagan sa labas na kinaroroonan ng mga tao, kinakailangang hubarin muna nila ang mga damit na ginamit nila sa paglilingkod at ilagay doon sa banal na silid, at saka sila magsuot ng pangkaraniwang damit upang hindi mapinsala ang mga tao sa kabanalan nito.

²⁰“Hindi rin sila dapat magpakalbo o magpahaba ng buhok, dapat lagi silang magpagupit.

²¹Hindi rin dapat uminom ng alak ang pari kung pupunta sa loob na bakuran ng Templo.

²²Hindi sila dapat mag-asawa ng biyuda o ng hiwalay sa asawa. Ang kunin nilang asawa ay kapwa Israelita o biyuda ng kapwa nila pari.

²³Tuturuan nila ang mga mamamayan ko kung alin ang banal at pangkaraniwan, kung alin ang malinis at marumi.

²⁴Kapag may alitan, ang mga pari ang hahatol batay sa mga kautusan ko. Kinakailangang sundin nila ang mga utos ko at mga tuntunin tungkol sa mga pistang itinakda kong sundin, at dapat nilang ituring na banal ang Araw ng Pamamahinga.

²⁵Huwag nilang dudungisan ang sarili nila sa pamamagitan ng paghipo sa bangkay, maliban lang kung ang namatay ay kanyang ama o ina, anak o kapatid na wala pang asawa.

²⁶Kapag nakahipo siya ng bangkay, kailangan niya ang paglilinis at maghintay ng pitong araw,[#44:26 : Ang ibig sabihin, susundin niya ang seremonya sa paglilinis ng sarili.]

²⁷bago siya makapasok sa bakuran sa loob ng Templo at mag-alay ng handog para sa kasalanan para sa kanyang sarili, sabi ng Makapangyarihang Panginoon .

²⁸“Walang mamanahing lupa ang mga pari ng Israel, dahil ako ang magbibigay ng mga pangangailangan nila.

²⁹Ang pagkain nila ay magmumula sa mga handog na pagkaing butil, handog para sa kasalanan, at handog na pambayad ng kasalanan. Ang lahat ng bagay sa Israel na itinalaga para sa akin ay para sa kanila.

³⁰Ang pinakamagandang unang ani ninyo at mga natatanging handog para sa akin ay para sa mga pari. Bigyan din ninyo ng inyong pinakamagandang klase ng harina ang mga pari, upang pagpalain ang sambahayan ninyo.

³¹Ang mga pari ay hindi dapat kumain ng anumang ibon o hayop na basta na lang namatay o pinatay ng ibang hayop.”