Jeremias 2

Itinakwil ng Israel ang Panginoon

¹Sinabi sa akin ng Panginoon ,

²“Puntahan mo ang mga taga-Jerusalem at sabihin mo ito sa kanila:

“Ito ang sinasabi ng Panginoon :

‘Natatandaan ko ang katapatan

at pagmamahal ninyo sa akin noon

na katulad ng babaeng bagong kasal.

Sumunod kayo sa akin kahit sa ilang

na lupaing hindi tinamnan.

³Kayong mga Israelita ay ibinukod

para sa akin.

Kayo ang pinakaunang bunga

na ibinigay sa akin.

Pinarusahan ko ang mga nanakit sa inyo,

at napahamak sila,’

wika ng Panginoon .”

⁴Pakinggan ninyo ang mensahe

ng Panginoon ,

kayong mga mamamayan

ng Israel na lahi ni Jacob.

⁵Ito ang sinabi ng Panginoon :

“Anong kasalanan ang nakita

ng mga ninuno ninyo sa akin

na nagtulak sa kanila para lumayo?

Sumusunod sila sa mga walang

kuwentang diyos-diyosan,

kaya sila rin ay nawalan ng kabuluhan.

⁶Hindi sila nagtanong, ‘Nasaan ang Panginoon ,

na naglabas sa amin mula sa Ehipto

at nanguna sa amin sa ilang na walang tanim,

ang lupang tuyo, may mga hukay,

mapanganib

at walang taong tumitira o dumadaan?’

⁷Mula rooʼy dinala ko sila

sa masaganang lupain

upang makinabang sa mayamang ani nito.

Ngunit nang naroon na kayo,

dinungisan nʼyo ang lupain ko

at ginawa itong kasuklam-suklam.

⁸Kahit ang mga pari ay hindi nagtanong,

‘Nasaan ang Panginoon ?’

Ang mga nagtuturo ng kautusan

ay hindi ako kilala.

Ang mga pinuno

ay naghimagsik laban sa akin.

At ang mga propetaʼy nagpropesiya

sa pangalan ni Baal

at sinayang nila ang kanilang panahon

sa mga walang kuwentang diyos-diyosan.

⁹“Kaya susumbatan ko silang muli,

pati ang magiging anak

ng inyong mga anak,” sabi ng Panginoon .

¹⁰“Tumawid kayo sa kanluran,

sa mga isla ng Kitim,

at magsugo kayo ng magmamasid

nang mabuti sa silangan,

sa lupain ng Kedar,

at tingnan kung may nangyaring katulad nito:

¹¹May bansa bang nagpalit ng kanilang diyos,

kahit na hindi ito mga tunay na diyos?

Ngunit ako, ang dakilang Diyos,

ay ipinagpalit ng aking mga mamamayan

sa mga diyos na walang kabuluhan.

¹²Nangilabot ang buong kalawakan

sa ginawa nila;

at nayanig ito sa matinding pagkasindak,”

wika ng Panginoon .

¹³“Gumawa ang mga mamamayan ko

ng dalawang kasalanan:

Itinakwil nila ako,

ang bukal na nagbibigay-buhay,

at sumamba sila sa ibang mga diyos,

na para bang naghukay sila ng mga balon,

mga wasak na tipunan

na hindi nakakaipon ng tubig.

¹⁴Ang Israel ay hindi ipinanganak na alipin.

Bakit binibiktima siya ng mga kaaway?

¹⁵Ang mga kaaway niya

ay parang mga leon na umuungal sa kanya.

Sinira nila ang kanyang lupain,

sinunog ang mga bayan

at pinabayaang nakatiwangwang.

¹⁶Ang mga taga-Memfis at mga taga-Tapanhes

ang nagwasak sa kanya.

¹⁷Kayong na ring mga Israelita ang nagdala

ng kapahamakang ito sa inyong mga sarili.

Sapagkat itinakwil ninyo ako,

ang Panginoon na inyong Diyos,

akong pumatnubay sa paglalakbay ninyo.

¹⁸Ngayon, ano ang napala ninyo

sa inyong paglapit sa Ehipto at Asiria?

Bakit kayo pumupunta sa Ilog ng Nilo

at umiinom ng tubig mula

sa Ilog ng Eufrates?

¹⁹Parurusahan ko kayo

dahil sa kasamaan

at pagtakwil nʼyo sa akin.

Isipin nʼyo kung gaano kasama

at kapait ang ginawa nʼyong pagtakwil

at paglapastangan

sa Panginoon na inyong Diyos,”

wika ng Makapangyarihang Panginoon .

²⁰“Noong inalipin kayo,

para kayong nakapamatok,

o mga aliping nakakadena.

Ngunit nang mapalaya ko na kayo,

ayaw naman ninyong

maglingkod sa akin.

Sa halip, sumamba kayo sa mga diyos-diyosan

sa bawat matataas na burol

at sa ilalim ng mga malalagong punongkahoy.

Katulad kayo ng babaeng bayaran.

²¹Para kayong isang piling klase

ng ubas na aking itinanim,

na mula sa pinakamainam puno.

Ngunit bakit lumabas kayong bulok

at walang kabuluhang ubas?

²²Maligo man kayo

at magsabon nang magsabon,

makikita ko pa rin ang dumi

ng mga kasalanan ninyo,”

wika ng Makapangyarihang Panginoon .

²³“Paano nʼyo nasasabing hindi kayo nadumihan

at hindi kayo sumamba kay Baal?

Tingnan nʼyo kung anong kasalanan

ang ginawa nʼyo

sa lambak ng Hinom.

Isipin nʼyo

ang ginawa nʼyong kasalanan.

Para kayong babaeng kamelyo na hindi mapalagay

dahil naghahanap ng lalaki.

²⁴Para rin kayong babaeng asnong-gubat

na masidhi ang pagnanasa na magpakasta,

sa tindi ng kanyang pagnanasa

ay walang makakapigil sa kanya.

Ang lalaking asno ay hindi na

mahihirapang maghanap sa kanya.

Madali siyang hanapin

sa panahon ng pagpapakasta.

²⁵Mga taga-Israel,

napudpod na ang inyong mga sandalyas

at natuyo na ang inyong mga lalamunan

sa pagsunod sa ibang mga diyos.

Ngunit sinasabi nʼyo,

‘Hindi namin maaaring itakwil

ang ibang mga diyos.

Mahal namin sila

at susunod kami sa kanila.’

²⁶“Tulad ng isang magnanakaw

na napapahiya kapag nahuli,

mapapahiya rin kayong mga taga-Israel.

Talagang mapapahiya kayo,

pati ang inyong mga hari, pinuno,

pari, at mga propeta ninyo.

²⁷Sinasabi ninyo sa imaheng kahoy,

‘Ikaw ang aking ama,’

at ang sa inukit na bato,

‘Ikaw ang aking ina.’

Itinakwil ninyo ako,

pero kapag naghihirap kayo,

humihingi kayo ng tulong sa akin.

²⁸Bakit?

Nasaan na ang mga diyos

na ginawa ninyo para sa inyong sarili?

Tawagin ninyo sila

kung kaya nila kayong iligtas

sa paghihirap ninyo.

Sapagkat napakarami ninyong diyos,

kasindami ng mga bayan sa Juda.

²⁹“Bakit kayo nagrereklamo sa akin?

Hindi baʼt kayo ang naghimagsik sa akin?”

wika ng Panginoon .

³⁰“Pinarusahan ko ang inyong mga anak,

pero hindi sila nagbago.

Ayaw nilang magpaturo.

Kayo na rin ang pumatay

sa inyong mga propeta

gaya ng pagpatay ng mabangis

at gutom na leon sa kanyang biktima.

³¹“Kayong mga mamamayan ng henerasyong ito, pakinggan ninyo ang sinasabi ng Panginoon :

Ako baʼy parang isang ilang

para sa inyong mga taga-Israel,

o kayaʼy parang isang lugar

na napakadilim?

Bakit ninyo sinasabing,

‘Bahala na kami sa gusto naming gawin.

Ayaw na naming lumapit sa Diyos.’

³²Makakalimutan ba ng isang dalaga

ang kanyang mga alahas

o ang damit niyang pangkasal?

Ngunit kayong mga hinirang ko,

matagal na ninyo akong kinalimutan.

³³Magaling kayong humabol

sa minamahal ninyong mga diyos-diyosan.

Kahit ang mga babaeng bayaran

ay matututo pa sa inyo.

³⁴Ang inyong mga damit

ay may mga bahid ng dugo

ng mga taong walang kasalanan

at mga dukha,

kahit na hindi ninyo sila nahuling

nagnakaw sa inyong mga bahay.

Ngunit sa kabila ng lahat ng ito,

³⁵sinabi nʼyo pa rin,

‘Wala akong kasalanan.

Hindi galit sa akin ang Panginoon !’

Ngunit talagang parurusahan ko kayo

dahil sinabi ninyo, ‘Hindi ako nagkasala.’

³⁶Pangkaraniwan lang sa inyo

ang magpapalit-palit

ng mga bansang kakampihan.

Ngunit ipapahiya kayo ng Ehipto na inyong kakampi,

gaya ng ginawa sa inyo ng Asiria.

³⁷Aalis kayo sa Ehipto

na nakatakip ang inyong kamay sa mukha

dahil sa kahihiyan at pagdadalamhati.

Sapagkat itinakwil na ng Panginoon

ang mga bansang pinagkatiwalaan ninyo.

Hindi na kayo matutulungan

ng mga bansang iyon.”