1-2-3Isang araw, sinabi ng Moabitang si Ruth kay Naomi, “Gusto ko po sanang pumunta sa bukid at mamulot ng mga nalaglag na uhay mula sa mga tagapag-ani sa bukid na magpapahintulot sa akin.”[#2:1‑3 : Kaugalian ng mga Israelita ang mag-iwan ng mga uhay para pulutin ng mga mahihirap, biyuda, o dayuhan. (Tingnan ang Lev. 19:9‑10; 23:22; Deu. 24:19‑22.)]
Sumagot si Naomi, “O sige, anak.” Kaya umalis si Ruth at namulot ng mga nalaglag na uhay mula sa mga tagapag-ani. Nagkataon na doon siya namulot sa bukid ni Boaz na kamag-anak ni Elimelec. Si Boaz ay mayaman at makapangyarihan.
4Habang nandoon si Ruth ay dumating si Boaz mula sa Bethlehem at binati ang mga tagapag-ani, “Sumainyo nawa ang Panginoon !”
Sumagot ang mga tagapag-ani, “Pagpalain nawa kayo ng Panginoon !”
5Tinanong ni Boaz ang kanyang katiwala na nangangasiwa sa mga tagapag-ani, “Sino ang dalagang iyan?”
6Sumagot ang katiwala, “Isa po siyang Moabita na sumáma kay Naomi na bumalik mula sa Moab.
7Nakiusap siya sa akin na payagan ko siyang mamulot ng mga uhay na nalalaglag mula sa mga tagapag-ani. Mula kaninang umagaʼy tuloy-tuloy ang pagtatrabaho niya hanggang ngayon. Nagpahinga lang siya nang sandali sa kubol.”[#2:7 : O Mula kaninang umaga hanggang ngayon ay wala siyang pahinga kahit sandali lang.]
8Sinabi ni Boaz kay Ruth, “Anak, makinig ka. Huwag ka nang pumunta sa ibang bukid para mamulot ng mga nalaglag. Dito ka na lang mamulot kasama ng mga utusan kong babae.
9Tingnan mo kung saan nag-aani ang mga tauhan ko at sumunod ka sa mga utusan kong babae. Sinabihan ko na ang mga tauhan ko na huwag kang galawin. At kapag nauhaw ka, uminom ka lang sa mga tapayan na inigiban ng mga tauhan ko.”
10Nagpatirapa si Ruth sa harapan ni Boaz at sinabi, “Bakit napakabuti nʼyo po sa akin gayong dayuhan lang ako?”
11Sumagot si Boaz, “May nagkuwento sa akin ng lahat ng ginawa mo para sa biyenan mong babae mula pa noong nabiyuda ka. Iniwan mo raw ang mga magulang mo at ang bayang sinilangan mo para manirahang kasama ng mga taong hindi mo kilala.
12Pagpalain ka nawa ng Panginoon dahil sa iyong ginawa. Malaking gantimpala nawa ang matanggap mo mula sa Panginoon , ang Diyos ng Israel, na siyang pinagkanlungan mo.”
13Sinabi ni Ruth, “Napakabuti po ninyo sa akin. Pinalakas ninyo ang loob ko at sinabihan ng mabuti kahit hindi ako isa sa mga utusan ninyo.”
14Nang oras na para kumain, sinabi ni Boaz kay Ruth, “Halika, kumuha ka ng tinapay at isawsaw mo sa suka.”
Kaya naupo si Ruth kasama ng mga tagapag-ani, at inabután siya ni Boaz ng binusang trigo. Kumain siya hanggang sa nabusog, at may natira pa siya.
15Nang tumayo na si Ruth para mamulot ulit ng mga nalaglag na uhay, nag-utos si Boaz sa mga tauhan niya, “Huwag ninyong hihiyain si Ruth kahit mamulot pa siya malapit sa mga binigkis na uhay.[#2:15 : Pagkatapos kunin ang mga binigkis na mga uhay, puwede nang pulutin ang natirang mga uhay. Pero pinayagan ni Boaz si Ruth na mamulot kahit hindi pa nakuha ang mga binigkis na mga uhay.]
16Kumuha kayo ng mga uhay sa mga binigkis at mag-iwan para sa kanya, at huwag nʼyo siyang sasawayin.”
17Kaya namulot si Ruth ng mga nalaglag na uhay hanggang sa lumubog ang araw. At nang magiik na niya ang naipon niyang sebada ay umabot ito ng mga kalahating sako.[#2:17 : Sa Ingles, “barley.”]
18Dinala niya ito pauwi sa bayan at ipinakita sa kanyang biyenang si Naomi. Pagkatapos kinuha niya ang natira niyang pagkain at ibinigay kay Naomi.
19Nagtanong si Naomi sa kanya, “Saan ka namulot ng mga nalaglag na uhay kanina? Kaninong bukirin? Pagpalain nawa ang taong nagmagandang-loob sa iyo!”
Ikinuwento ni Ruth kay Naomi na doon siya namulot sa bukid ng taong ang pangalan ay Boaz.
20Sinabi ni Naomi kay Ruth, “Pagpalain nawa ng Panginoon si Boaz. Ipinapakita niya ang kanyang kabutihan sa mga taong buháy pa at sa mga patay na.” At sinabi pa niya, “Si Boaz na sinasabi mo ay malapít nating kamag-anak; isa siya sa ating kamag-anak na manunubos.”[#2:20 Ay isang lalaking malapit na kamag-anak na nararapat tumulong sa kanyang kamag-anak na nangangailangan.]
21Sinabi ni Ruth kay Naomi, “Sinabi pa po ni Boaz sa akin na sa mga tauhan lang niya ako sumáma sa pamumulot hanggang matapos ang lahat ng mga aanihin niya.”
22Sinabi naman ni Naomi kay Ruth, “Anak, mabuti nga na sa mga utusan niyang babae ka sumáma, dahil baka kung ano pa ang mangyari sa iyo sa ibang bukid.”
23Kaya sumáma si Ruth sa mga utusang babae ni Boaz sa pamumulot ng mga nalaglag na uhay hanggang sa matapos ang anihan ng sebada at trigo. At patuloy siyang nanirahan kasama ng biyenan niya.