Mga Awit 48

Zion, ang Bayan ng Diyos

¹Dakila si Yahweh, dapat papurihan, sa lunsod ng Diyos, bundok niyang banal.

²Ang Bundok ng Zion, tahanan ng Diyos ay dakong mataas na nakalulugod;[#Mt. 5:35.]

bundok sa hilaga na galak ang dulot, sa lahat ng bansa nitong sansinukob.

³Sa piling ng Diyos ligtas ang sinuman,

sa loob ng muog ng banal na bayan.

⁴Itong mga hari ay nagtipun-tipon,

upang sumalakay sa Bundok ng Zion.

⁵Sila ay nagulat nang ito'y mamasdan,

pawang nagsitakas at nahintakutan.

⁶Ang nakakatulad ng pangamba nila

ay pagluluwal ng butihing ina.

⁷Tulad ng malaking barkong naglalayag, sa hanging silangan dagling nawawasak.

Ang naglalakihang barkong naglalayag.

⁸Sa banal na lunsod ay aming namasid

ang kanyang ginawa na aming narinig;

ang Diyos na si Yahweh, Makapangyarihan,

siyang mag-iingat sa lunsod na banal, iingatan niya magpakailanman. (Selah)

⁹Sa loob ng iyong templo, aming Diyos,

nagunita namin pag-ibig mong lubos.

¹⁰Ika'y pinupuri ng lahat saanman,

sa buong daigdig ang dakila'y ikaw,

at kung mamahala ay makatarungan.

¹¹Kayong taga-Zion, dapat na magalak!

At ang buong Juda'y magdiwang na lahat,

dahilan kay Yahweh sa hatol niyang tumpak.

¹²Ang buong palibot ng Zion, lakarin, ang lahat ng tore doon ay bilangin;

¹³ang nakapaligid na pader pansinin, mga muog nito'y inyong siyasatin;

upang sa susunod na lahi'y isaysay,

¹⁴na ang Diyos, ay Diyos natin kailanman,

sa buong panahon siya ang patnubay.