Filipian 1

Powitanie

¹Paweł i Tymoteusz, słudzy Chrystusa Jezusa, do wszystkich świętych w Chrystusie Jezusie zamieszkałych w Filippi, wraz z przełożonymi i opiekunami:

²Niech łaska i pokój, których źródłem jest Bóg, nasz Ojciec, oraz Pan, Jezus Chrystus, będą waszym udziałem.

Modlitwa o kościół

³Dziękuję mojemu Bogu za każdym razem, kiedy was wspominam,

⁴zawsze, gdy się z radością o was wszystkich modlę.

⁵Dziękuję Mu za wasz udział w głoszeniu dobrej nowiny od pierwszego dnia aż do obecnej chwili.

⁶Jestem przekonany, że Ten, który zapoczątkował w was dobre dzieło, będzie je też doskonalił aż do dnia powrotu Chrystusa Jezusa.

⁷Nie bez powodu tak o was wszystkich myślę, bo nosicie mnie w swoich sercach, wraz ze mną uczestniczycie w łasce, zarówno wtedy, gdy dźwigam kajdany, jak i wtedy, gdy bronię dobrej nowiny i potwierdzam jej prawdziwość.[#1:7 Lub: bo noszę was w swoim sercu . Oba znaczenia są gramatycznie uzasadnione.]

⁸Bóg mi świadkiem, jak bardzo za wami wszystkimi tęsknię Chrystusową serdecznością.

⁹Modlę się też, aby wasza miłość coraz bardziej wzbogacała się w poznanie i doświadczenie,

¹⁰byście rozpoznawali to, co słuszne, byli szczerzy i nienaganni w dniu przyjścia Chrystusa,[#1:10 Lub: sprawy szczególnej wagi .]

¹¹pełni owocu sprawiedliwości dzięki Jezusowi Chrystusowi, dla chwały i uwielbienia Boga.

Tryumfy więzienne

¹²Chcę, bracia, abyście wiedzieli, że to, co mnie spotkało, pomogło dobrej nowinie dotrzeć jeszcze dalej.

¹³O moim uwięzieniu dla sprawy Chrystusa dowiedział się cały dwór oraz wszyscy inni.[#1:13 : wyrażenie to może się odnosić do gwardii królewskiej (zob. Mt 27:27; Mk 15:16; J 18:28, 33; 19:9; Dz 23:35).]

¹⁴Przez to coraz więcej braci w Panu, przekonanych dzięki moim kajdanom, nabiera śmiałości do głoszenia Słowa.

¹⁵Co prawda niektórzy głoszą Chrystusa z zazdrości, bo chcą zyskać uznanie, inni jednak czynią to z dobrych pobudek;

¹⁶głoszą oni z miłości, wiedząc, że wyznaczono mnie do obrony dobrej nowiny.

¹⁷Tamci natomiast głoszą Chrystusa z powodu złej ambicji, nieszczerze, sądząc, że w ten sposób pogorszą moje położenie.

¹⁸I co z tego? Cieszę się, że mimo wszystko, w ten czy inny sposób, obłudnie czy szczerze, Chrystus jest głoszony.

Przede mną natomiast jeszcze jedna radość:

¹⁹Wiem, że wasza modlitwa przy wsparciu Ducha Jezusa Chrystusa, przyniesie mi ratunek.

²⁰Na to czekam. Mam też nadzieję, że nie dam się zawstydzić, lecz przemówię z odwagą — jak zawsze, tak i tym razem — i Chrystus będzie wywyższony w moim ciele, czy zostanę przy życiu, czy skażą mnie na śmierć.

Chrystus życiem, śmierć — zyskiem

²¹Bo dla mnie życie to Chrystus, a śmierć — to zysk.

²²Jeśli już żyć w ciele, to dla owocnej pracy. Co bym wolał? — Nie wiem.

²³Pociąga mnie jedno i drugie. Chciałbym stąd odejść i być z Chrystusem, bo to o wiele lepsze.

²⁴Jednak pozostać w ciele — to dla was korzystniejsze.

²⁵Tak. Wiem, że pozostanę. Będę przy was wszystkich, byście robili postępy i czerpali radość z wiary.

²⁶Chciałbym, aby z mojego powodu, dzięki mojemu kolejnemu przybyciu do was, tym bardziej wzrosła wasza chluba w Chrystusie Jezusie.

Żyć godnie

²⁷Tylko postępujcie jak ludzie wolni, w sposób godny dobrej nowiny o Chrystusie, tak abym niezależnie od tego, czy przyjdę i was zobaczę, czy jako nieobecny tylko o was usłyszę, wiedział, że stoicie w jednym duchu, jednomyślnie — ramię w ramię — walczycie w wierze podanej w dobrej nowinie

²⁸i w niczym nie dajecie się zastraszyć przeciwnikom. Taka postawa jest dla nich zapowiedzią zguby, dla was zaś zbawienia przez samego Boga.

²⁹Macie bowiem przywilej, ze względu na Chrystusa, nie tylko w Niego wierzyć, lecz i dla Niego cierpieć,

³⁰tocząc tę samą walkę, którą wcześniej u mnie widzieliście, a o której teraz słyszycie.