List do Filippian 4

¹Wobec tego, moi umiłowani i upragnieni bracia, moja radości oraz zwycięski wieńcu tak trwajcie w Panu, umiłowani.

²Zachęcam Ewodię i proszę Syntychę, aby to samo myśleć w Panu.

³Także proszę i ciebie, prawy towarzyszu, pomagaj im, bo razem ze mną się trudziły przy Ewangelii wraz z Klemensem oraz pozostałymi moimi współpracownikami, których imiona są w Księdze Życia.

⁴Cieszcie się zawsze w Panu. Jeszcze raz powiem: Cieszcie się.

⁵Wasza uczciwość niech się da poznać wszystkim ludziom. Pan jest blisko.

⁶Ani jeden niech się nie troszczy, ale w każdej modlitwie i prośbie z dziękczynieniem, niechaj wasze żądania będą poznane w obecności Boga.

⁷A pokój Boga, który przewyższa każdy sposób myślenia, będzie stał na straży waszych serc oraz waszych zamiarów w Jezusie Chrystusie.

⁸Ponadto, bracia, cokolwiek jest prawdziwe, cokolwiek przestrzega Praw, cokolwiek jest sprawiedliwe, cokolwiek czyste, cokolwiek drogie, cokolwiek łagodne; jeśli coś jest zaletą i jeśli coś uznaniem to niech jest rozważane.

⁹Czego się nauczyliście, przyjęliście, usłyszeliście oraz zobaczyliście przy mnie to czyńcie; a Bóg pokoju będzie z wami.

¹⁰Ucieszyłem się bardzo w Panu, gdyż już kiedyś, ponownie staliście się zazielenieni, aby być skłonni wobec mego. Nad czym też myśleliście, lecz nie mieliście sposobności.

¹¹Nie mówię, że podczas niedostatku, gdyż ja nauczyłem się być samowystarczalnym w tym, w czym żyję.

¹²Umiem się uczynić skromnym oraz mieć za dużo. W każdym przypadku i we wszystkich okolicznościach jestem nauczony i być najedzony, i łaknąć, i mieć za dużo, i cierpieć biedę.

¹³We wszystkim jestem silny w Chrystusie, który mnie wzmacnia.

¹⁴Jednak uczyniliście słusznie, kiedy się staliście współuczestnikami mojego utrapienia.

¹⁵Ale wiedzcie też wy, Filippianie, że na początku głoszenia Ewangelii, kiedy wyszedłem z Macedonii, na słowo o dawaniu i braniu żaden zbór się nie dzielił, tylko wy sami.

¹⁶Gdyż także w Tesalonikach, raz i drugi, posłaliście mi na tą sprawę.

¹⁷Nie, żebym poszukiwał daru, ale szukam owocu, co obfituje na waszym rachunku.

¹⁸A otrzymuję wszystko i mam za dużo; jestem nasycony, bowiem wziąłem od Epafrodyta te środki od was, woń aromatu, ofiarę mile widzianą, bardzo podobającą się Bogu.

¹⁹A mój Bóg wypełni każdą waszą potrzebę w czasie chwały, według Jego bogactwa w Chrystusie Jezusie.

²⁰Zaś Bogu oraz naszemu Ojcu chwała na wieki wieków. Amen.

²¹Pozdrówcie każdego świętego w Chrystusie Jezusie. Pozdrawiają was bracia, którzy są razem ze mną.

²²Pozdrawiają was wszyscy święci; ale najbardziej ci z domu cezara.

²³Łaska naszego Pana, Jezusa Chrystusa, z wami wszystkimi. Amen.