Ozeasza 10

Ozeasza 10

Zapowiedź kresu kultu, władzy i stolicy

¹Izrael to płodna winorośl,[#10:1 , hbr. בּוֹקֵק (), od arab. baqaqa , por. G: ἄμπελος εὐκληματοῦσα Ισραηλ: wyrażenie wieloznaczne i może jako takie właśnie wybrane przez Ozeasza. Może znaczyć również nawodniona , hbr. בוֹקַק (), od בוק, lub jałowa , hbr. בּוֹקֵק, od בָּקַק.]

owoc przynosi stosowny!

Im więcej tego owocu,

tym więcej stawiali ołtarzy,

im lepiej powiodło się ziemi,

tym piękniej zdobili święte słupy.

²Nieszczere było ich serce —

wkrótce poniosą karę.

On sam złamie kark ich ołtarzom,

rozbije ich święte słupy.

³Tak, wkrótce powiedzą: Nie mamy króla,

gdyż nie baliśmy się PANA ,

a król — jak on może nam pomóc?

⁴Rzucają puste słowa, przysięgają daremnie,

zawierają przymierza

i prawo zarasta bruzdy na polach

niczym trujący chwast.

⁵Mieszkańcy Samarii drżą

o cielca Bet-Awen.

Tak, smuci się nad nim jej lud

i lamentują jego gorliwcy,

płaczą nad jego chwałą, że im

została odjęta.

⁶Zaprowadzą go też do Asyrii

w daninie dla wielkiego króla.

Efraim okryje się hańbą,

będzie się wstydził Izrael

za swego bożka z drewna.

⁷Samaria legnie w gruzach!

A jej król? Będzie jak drzazga

miotana po powierzchni wody.

⁸Zniszczą wyżyny Winy —[#10:8 W hbr., w nazwie Bet-Awen () świadomie (?) opuszczono składnik dom , בֵּית, na rzecz wyżyn , בָּמוֹת, dla utworzenia gry słów: Bet-Awen () — bamot Awen ().]

ten grzech Izraela;

cierń i oset porośnie ich ołtarze.

Wówczas powiedzą do gór: Przykryjcie nas!

A do pagórków: Padnijcie na nas!

Zapowiedź rozprawy wojennej

⁹Od dni Gibei grzeszyłeś, Izraelu.

Tam zbuntowaliście się!

Czy w Gibei nie dosięgnie ich wojna

przeciwko synom bezprawia?

¹⁰Z mojej woli ukarzę ich,[#10:10 , hbr. בְּאַוָּתִי (): być może: Przyjdę , hbr. בָּאתִי (), por. G.]

zbiorą się przeciwko nim ludy

i zakują za dwie ich winy.

¹¹Efraim jest wyćwiczoną jałówką —

lubi młócić!

Więc Ja sam mu założę

porządne jarzmo na kark.

Zaprzęgnę Efraima!

Juda będzie orał,

a Jakub mu bronował.

¹²Siejcie sobie sprawiedliwość,

żnijcie owoc wierności,

uprawiajcie sobie nowy ugór,

bo czas szukać PANA ,

aż przyjdzie i zrosi was deszczem

tego, co prawe.

¹³Wy tymczasem oraliście bezbożność,

żęliście niegodziwość,

jedliście owoc kłamstwa.

To dlatego, że zaufaliście

swoim rydwanom

i mnóstwu swego wojska.

¹⁴Dlatego rozlegnie się wrzawa wojenna

przeciw twojemu ludowi,

wszystkie wasze umocnienia

zostaną zburzone!

I będzie jak w dniu walki, gdy Szalman

burzył Bet-Arbel

i gdy matki rozcinano na trupach ich dzieci.

¹⁵Tak uczynię wam, Betel, za wasze

straszne zepsucie.

Wraz z przyjściem poranka

odejdzie król Izraela.