Joela 4

Joela 4

Zapowiedź sądu nad narodami

¹Bo właśnie w tych dniach[#4:1 w tym dniu MurXII.]

i w tym czasie,

gdy odmienię los Judy i Jerozolimy,

²zgromadzę wszystkie narody

i sprowadzę je do Doliny Jehoszafata.

Tam będę się z nimi sądził

z powodu mego ludu

i mego dziedzictwa, Izraela,

które rozproszyli między narodami,

a moją ziemię podzielili.

³Również o mój lud rzucali losy:

sprzedawali chłopca za nierządnicę,

a dziewczynę za wino — i pili.

⁴A wy, czy macie coś do Mnie, Tyrze

i Sydonie,

i wszystkie okręgi filistyńskie?

Czy chcecie Mi za coś odpłacić?

A jeśli chcecie Mi za coś odpłacić,

to bardzo szybko zwrócę tę odpłatę

na waszą własną głowę!

⁵Gdyż zabraliście moje srebro i złoto,

moje cenne klejnoty wnieśliście

do swoich świątyń.

⁶A niewolników z Judy i z Jerozolimy

sprzedaliście Grekom,

by ich oddalić od ojczyzny.

⁷Lecz Ja obudzę ich w miejscach,

do których ich sprzedaliście,

a waszą zapłatę zwrócę na waszą głowę!

⁸Waszych synów i córki sprzedam

synom judzkim,

a oni sprzedadzą ich Sabejczykom,

ludowi dalekiemu —

gdyż tak Ja, PAN , nakazałem.

⁹Ogłoście wśród narodów:

Poświęćcie się na wojnę!

Pobudźcie walecznych!

Niech ruszą do walki wszyscy

wojownicy!

¹⁰Przekujcie swe lemiesze na miecze,

a swoje sierpy na dzidy!

Kto słaby, niech powie:

Jestem mocny!

¹¹Śpieszcie też z pomocą,

okoliczne narody!

Zbierzcie się tam!

PANIE ! Sprowadź swych

walecznych!

¹²Niech powstaną i wyruszą narody

do Doliny Jehoszafata,

gdyż tam zasiądę, by sądzić

wszystkie okoliczne narody.

¹³Zapuśćcie sierp!

Dojrzało żniwo!

Chodźcie, depczcie!

Tłocznia pełna!

Przelewają się kadzie —

o, wielka jest ich niegodziwość!

¹⁴Tłumy, wielkie tłumy[#4:14 Lub: Mnóstwo, [wielkie] mnóstwo .]

w Dolinie Rozstrzygnięcia!

Tak! Bliski jest dzień PANA

w Dolinie Rozstrzygnięcia!

¹⁵Słońce i księżyc pociemnieją,

a gwiazdy utracą swój blask!

¹⁶I PAN zagrzmi z Syjonu,

z Jerozolimy wyda swój głos!

I zadrżą niebiosa i ziemia!

A PAN będzie schronieniem

dla swego ludu

i twierdzą dla synów Izraela.

Wizja odnowionej Jerozolimy

¹⁷Wówczas przekonacie się, że Ja,

PAN , wasz Bóg,

mieszkam na Syjonie, na mojej

świętej górze!

A Jerozolima stanie się święta —

i obcy już nie będą przez nią

przechodzić.

¹⁸Gdy przyjdzie ten dzień,

góry opływać będą w moszcz,

pagórki spłyną mlekiem,

a wszystkie potoki judzkie wodą.

Również z domu PANA wypłynie strumień,

który nawodni Dolinę Akacji.

¹⁹Egipt zaś zamieni się w pustkowie,

a Edom w opustoszały step,

z powodu gwałtu zadanego synom judzkim,

bo przelewali w ich ziemi krew niewinną.

²⁰Juda natomiast będzie zamieszkana na wieki,

Jerozolima również — po wszystkie pokolenia.

²¹Pomszczę przelaną krew ich mieszkańców,

której wcześniej nie pomściłem —

i tak PAN zamieszka na Syjonie.