Sofoniasza 3

Sofoniasza 3

Sąd nad Jerozolimą

¹Biada miastu ucisku,

krnąbrnemu, nieczystemu!

²Nie słuchało głosu,

nie przyjmowało przestrogi,

nie ufało PANU ,

nie zbliżało się do

swego Boga.

³Jego książęta są

jak lwy ryczące!

Jego sędziowie jak wilki wieczorem —

nic z ich uczty nie zostaje do rana.

⁴Jego prorocy to ludzie lekkomyślni,

pełni wiarołomstwa.

Jego kapłani bezczeszczą świętość,

za nic mają Prawo.

⁵PAN jednak jest w nim sprawiedliwy,

nikogo nie krzywdzi.

Każdego poranka objawia swoje prawa,

niczego w nich nie brak.

Za to niegodziwi nie wiedzą, co to wstyd!

⁶Wytępiłem narody,

spustoszone ich baszty!

Wysuszyłem ulice,

nie ma w nich przechodnia!

Odłogiem leżą miasta,

ponieważ brak w nich ludzi,

ponieważ brak im mieszkańca!

⁷Powiedziałem:

Na pewno odczujesz respekt

przede Mną,

przyjmiesz przestrogę,

i choć cię chciałem ukarać,

postanowiłem nie odbierać

ci twojej siedziby.

Lecz wy tym śpieszniej pobiegliście

popełniać swoje niecne czyny!

⁸Dlatego poczekajcie na Mnie —

oświadcza PAN —

na dzień, w którym powstanę, by łupić.

Postanowiłem bowiem zgromadzić narody,

zebrać królestwa

i wylać na nie me wzburzenie,

cały żar mojego gniewu!

Tak! Ogień mojej żarliwości

pochłonie całą ziemię!

Wizja ostatecznej odnowy

⁹Potem natomiast zamienię

wargi ludów na czyste,

aby wszystkie one wzywały imienia PANA ,

aby służyły Mu razem, ramię w ramię.

¹⁰Spoza rzek Kusz przybędą moi wyznawcy,

ci, których rozproszyłem,

przyniosą Mi ofiary.

¹¹W tym dniu nie doznasz już wstydu

z powodu wszystkich swych czynów,

którymi grzeszyłaś przeciwko Mnie.

Gdyż wówczas usunę spośród ciebie

zarozumiałych pyszałków

i nie będziesz już wyniosła

na mojej świętej górze.

¹²I pozostawię u ciebie lud

pokorny i ubogi,

oni uciekać się będą

do imienia PANA .

¹³Reszta Izraela

nie splami się bezprawiem,

nie będzie mówić kłamstw,

w ich ustach nie znajdą oszustwa.

Owszem, będą się paśli i odpoczywali

i nikt nie będzie ich straszył.

¹⁴Wiwatuj, córko Syjonu!

Podnieś głos, Izraelu!

Raduj się, córko Jerozolimy,

i z serca tryumfuj!

¹⁵PAN umorzył twój wyrok,

usunął twoich wrogów,

Królem Izraela jest PAN pośród ciebie,

już więcej nie przestraszy cię zło!

¹⁶W tym dniu powiedzą do Jerozolimy:

Nie bój się, Syjonie!

Nie opuszczaj swoich rąk!

¹⁷PAN , twój Bóg, przebywa u ciebie,

Waleczny, On wybawi!

Uniesie się nad tobą radością,

uciszy cię w swojej miłości,

rozraduje się nad tobą przy pieśni,

¹⁸przygarnie zasmuconych świętem.[#3:18 , hbr. מִמּוֹעֵד (); w G wyrażenie to należy do w. 17, tj. i będzie zadowolony z powodu ciebie radością jak w dniu święta .]

Zbiorę ich, bo spośród ciebie byli,

a pogarda była im ciężarem.

¹⁹Oto zajmę się w tym czasie

wszystkimi, którzy cię upokorzyli.

Uratuję utykających,

zgromadzę rozproszonych,

przywrócę im sławę i dobre imię

na ziemiach ich zawstydzenia.

²⁰W tym czasie sprowadzę was,

w tym czasie was zgromadzę —

tak, dam wam imię i sławę

wśród wszystkich ludów ziemi

przez to, że na waszych oczach

przywrócę wam powodzenie —

mówi PAN .