III Księga Mojżesza 16

¹A po śmierci dwóch synów Ahrona, którzy przystępując przed oblicze WIEKUISTEGO pomarli, WIEKUISTY przemówił do Mojżesza.

²WIEKUISTY powiedział do Mojżesza: Powiesz twojemu bratu Ahronowi, by nie wchodził o każdej porze do świętego miejsca, poza zasłonę, przed wieko, które jest na arce; aby nie umarł, gdy w obłoku będę się objawiał nad wiekiem.

³Oto z czym będzie wchodził Ahron do świętego miejsca: Z cielcem na ofiarę zagrzeszną oraz z baranem na całopalenie.

⁴Ubierze się w świętą, spodnią szatę lnianą, na jego ciele będą też lniane spodnie, opasze się lnianym pasem oraz obwinie się lnianym zawojem; to są święte szaty. Włoży je, kiedy wykąpie swoje ciało w wodzie.

⁵Zaś od synów Israela weźmie dwa kozły na ofiarę zagrzeszną i jednego barana na całopalenie.

⁶I Ahron przyprowadzi swojego zagrzesznego cielca oraz rozgrzeszy siebie, i swój dom.

⁷Potem weźmie owe dwa kozły i postawi je przed obliczem WIEKUISTEGO, u wejścia do Przybytku Zboru.

⁸I Ahron położy losy na oba kozły; jeden los dla WIEKUISTEGO, a drugi dla Azazela.

⁹I Ahron przyprowadzi kozła, na którego padł los dla WIEKUISTEGO oraz spełni nim zagrzeszną ofiarę.

¹⁰Zaś kozła, na którego padł los dla Azazela, postawi żywego przed WIEKUISTYM, aby nad nim uzyskać przebłaganie, i puści go do Azazela, na pustynię.

¹¹Ahron przyprowadzi także swojego zagrzesznego cielca oraz rozgrzeszy siebie i swój dom, zarzynając zagrzesznego cielca.

¹²Nadto weźmie z ołtarza, który jest przed obliczem WIEKUISTEGO, pełną kadzielnicę rozpalonego węgla oraz pełne swoje garście wonnego kadzidła i wniesie poza zasłonę.

¹³Potem włoży kadzidło na ogień przed WIEKUISTYM, aby wieko na Arce Świadectwa okrył obłok kadzidła i by nie umarł.

¹⁴Weźmie też nieco krwi cielca i pokropi swym palcem ku wschodowi, w stronę wieka, oraz z tej samej krwi pokropi swoim palcem siedem razy przed wiekiem.

¹⁵Nadto zarżnie zagrzesznego kozła ludu, wniesie jego krew za zasłonę oraz uczyni z jego krwią tak, jak uczynił z krwią cielca pokropi nią ku wieku i przed wiekiem.

¹⁶I oczyści święte miejsce z nieczystości synów Israela oraz z ich wykroczeń we wszystkich ich grzechach. Tak też uczyni z Przybytkiem Zboru, który znajduje się razem z nimi, pośród ich nieczystości.

¹⁷Ale w Przybytku Zboru niech nie znajduje się żaden człowiek, kiedy arcykapłan będzie wchodził w celu oczyszczenia tego, co święte dopóki nie wyjdzie; tak rozgrzeszy on siebie, swój dom oraz całe zgromadzenie Israela.

¹⁸Potem wyjdzie do ołtarza, który jest przed obliczem WIEKUISTEGO i go oczyści; weźmie nieco krwi cielca oraz nieco krwi kozła i nałoży wokoło na narożniki ołtarza.

¹⁹Nadto swym palcem pokropi go tą krwią siedem razy; więc go oczyści i go uświęci od nieczystości synów Israela.

²⁰A gdy spełni uświęcenie tego, co święte, Przybytku Zboru i ołtarza przyprowadzi żywego kozła.

²¹Potem Ahron położy obie swoje ręce na głowie żywego kozła i będzie nad nim wyznawał wszystkie winy synów Israela oraz wszystkie ich wykroczenia we wszelkich ich grzechach, i złoży je na głowie kozła, po czym odeśle go przez umyślnego człowieka na pustynię.

²²Tak ten kozioł poniesie na sobie wszystkie ich winy na pustą ziemię; zatem puści on kozła na pustyni.

²³A Ahron wejdzie do Przybytku Zboru, złoży lniane szaty, w które się ubrał wchodząc do świętego miejsca, oraz tam je zostawi.

²⁴Nadto, na miejscu Świętym, obmyje wodą swoje ciało, włoży swe szaty, wyjdzie i spełni swoje całopalenie oraz całopalenie ludu, rozgrzeszając siebie i lud.

²⁵Puści z dymem na ofiarnicy łój zagrzesznej ofiary.

²⁶Zaś ten, który zaprowadził kozła do Azazela, wypierze swoje szaty, wykąpie swoje ciało w wodzie, po czym może wejść do obozu.

²⁷A zagrzesznego cielca i zagrzesznego kozła, których krew była wniesiona w celu oczyszczenia świętego miejsca wyniosą poza obóz, po czym spalą w ogniu ich skóry, ich mięso oraz ich nieczystość.

²⁸A ten, kto je będzie palił wypierze swoje szaty, wykąpie w wodzie swoje ciało, po czym może wejść do obozu.

²⁹Niech to będzie dla was ustawą wieczną: Siódmego miesiąca, dziesiątego dnia tego miesiąca będziecie dręczyć wasze dusze i nie będziecie wykonywali żadnej pracy; tak krajowiec, jak i cudzoziemiec, który pośród was osiadł.

³⁰Bowiem w ten dzień was rozgrzeszy, by was uczynić czystymi; macie być czystymi przed obliczem WIEKUISTEGO od wszystkich waszych grzechów.

³¹To jest dla was szabat szabatu, więc będziecie dręczyć wasze dusze; to jest ustawa wieczna.

³²Zaś kapłan, który zostanie namaszczony i którego ręce zostaną upełnomocnione, aby pełnił kapłaństwo zamiast swojego ojca ten będzie rozgrzeszał. Zatem włoży on lniane szaty, szaty święte,

³³i oczyści Miejsce Przenajświętsze oraz Przybytek Zboru; oczyści ofiarnicę, kapłanów i rozgrzeszy cały lud zgromadzenia.

³⁴I niech to będzie dla was ustawa wieczna raz do roku rozgrzeszenie synów Israela ze wszystkich ich grzechów. Więc uczynił on tak, jak WIEKUISTY rozkazał Mojżeszowi.