List św. Jakuba 1

Wiara i pokora

1Jakub, sługa Boga i Pana Jezusa Chrystusa, pozdrawia dwanaście pokoleń, które żyją w rozproszeniu.[#I Piotra 1,1; Dz. 15,23]

2Poczytujcie to sobie za najwyższą radość, bracia moi, gdy rozmaite próby przechodzicie,[#Rzym. 5,3—5; I Piotra 1,6]

3Wiedząc, że doświadczenie wiary waszej sprawia wytrwałość,[#I Piotra 1,7]

4Wytrwałość zaś niech prowadzi do dzieła doskonałego, abyście byli doskonali i nienaganni, nie mający żadnych braków.

5A jeśli komu z was brak mądrości, niech prosi Boga, który wszystkich obdarza chętnie i bez wypominania, a będzie mu dana.[#Przyp. 2,3—6]

6Ale niech prosi z wiarą, bez powątpiewania; kto bowiem wątpi, podobny jest do fali morskiej, przez wiatr tu i tam miotanej.[#Mar. 11,24]

7Przeto niechaj nie mniema taki człowiek, że coś od Pana otrzyma,

8Człowiek o rozdwojonej duszy, chwiejny w całym swoim postępowaniu.

9A niech brat ubogi chlubi się z wywyższenia swego,[#Jak. 2,5]

10Bogaty zaś z poniżenia swego, gdyż przeminie jak kwiat trawy.[#I Piotra 1,24]

11Albowiem słońce wzeszło z żarem swoim i wysuszyło trawę, i kwiat jej opadł, i uległo zniszczeniu piękno jego wyglądu; tak zmarnieje i bogacz na drogach swoich.[#Izaj. 40,6—7]

Wytrwałość wobec pokus

12Błogosławiony mąż, który wytrwa w próbie, bo gdy wytrzyma próbę, weźmie wieniec żywota, obiecany przez Boga tym, którzy go miłują.[#Dan. 12,12; II Tym. 4,8; I Piotra 5,4; I Kor. 9,25; Obj. 2,10]

13Niechaj nikt, gdy wystawiony jest na pokusę, nie mówi: Przez Boga jestem kuszony; Bóg bowiem nie jest podatny na pokusy do złego ani sam nikogo nie kusi.

14Lecz każdy bywa kuszony przez własne pożądliwości, które go pociągają i nęcą;[#Rzym. 7,7—10]

15Potem, gdy pożądliwość pocznie, rodzi grzech, a gdy grzech dojrzeje, rodzi śmierć.

16Nie błądźcie, umiłowani bracia moi.

17Wszelki datek dobry i wszelki dar doskonały zstępuje z góry od Ojca światłości; u niego nie ma żadnej odmiany ani nawet chwilowego zaćmienia.[#I Jana 1,5; Mat. 7,11]

18Gdy zechciał, zrodził nas przez Słowo prawdy, abyśmy byli niejako pierwszym zarodkiem jego stworzeń.[#Jan 1,13; I Piotra 1,23]

Prawdziwa pobożność

19Wiedzcie to, umiłowani bracia moi. A niech każdy człowiek będzie skory do słuchania, nieskory do mówienia, nieskory do gniewu.[#Kazn. 7,9]

20Bo gniew człowieka nie czyni tego, co jest sprawiedliwe u Boga.[#Efez. 4,26]

21Przeto odrzućcie wszelki brud i nadmiar złości i przyjmijcie z łagodnością wszczepione w was Słowo, które może zbawić dusze wasze.[#Kol. 3,8; I Piotra 2,1]

22A bądźcie wykonawcami Słowa, a nie tylko słuchaczami, oszukującymi samych siebie.[#Mat. 7,26; Rzym. 2,13]

23Bo jeśli ktoś jest słuchaczem Słowa, a nie wykonawcą, to podobny jest do człowieka, który w zwierciadle przygląda się swemu naturalnemu obliczu;

24Bo przypatrzył się sobie i odszedł, i zaraz zapomniał, jakim jest.

25Ale kto wejrzał w doskonały zakon wolności i trwa w nim, nie jest słuchaczem, który zapomina, lecz wykonawcą; ten będzie błogosławiony w swoim działaniu.[#Jak. 2,12; Rzym. 8,2; Jan 13,17]

26Jeśli ktoś sądzi, że jest pobożny, a nie powściąga języka swego, lecz oszukuje serce swoje, tego pobożność jest bezużyteczna.[#Ps. 34,13]

27Czystą i nieskalaną pobożnością przed Bogiem i Ojcem jest to: nieść pomoc sierotom i wdowom w ich niedoli i zachowywać siebie nie splamionym przez świat.

© 1975 - 2020 Towarzystwo Biblijne w Polsce (Warszawa), Bible Society in Poland (Warsaw)
Published by: Bible Society in Poland