The chat will start when you send the first message.
1A wczesnym rankiem wszyscy arcykapłani i starsi ludu powzięli uchwałę przeciwko Jezusowi, że trzeba go zabić.
2Związali go więc, odprowadzili i przekazali namiestnikowi Piłatowi.
3Wtedy Judasz, który go zdradził, widząc, że został skazany, żałował tego, zwrócił trzydzieści srebrników arcykapłanom oraz starszym[#Mat. 26,15]
4I rzekł: Zgrzeszyłem, gdyż wydałem krew niewinną. A oni rzekli: Cóż nam do tego? Ty patrz swego.
5Wtedy rzucił srebrniki do świątyni, oddalił się, poszedł i powiesił się.[#Dz. 1,18; II Sam. 17,23]
6A arcykapłani wzięli srebrniki i rzekli: Nie wolno kłaść ich do skarbca, gdyż jest to zapłata za krew.[#Mar. 12,41]
7Po naradzie więc nabyli za nie pole garncarza na cmentarz dla cudzoziemców.
8Dlatego owo pole nazywa się do dnia dzisiejszego Polem Krwi.[#Dz. 1,19]
9Wtedy się wypełniło, co było powiedziane przez proroka Jeremiasza w słowach: I wzięli trzydzieści srebrników, cenę wyznaczoną za sprzedanego człowieka, jak go oszacowano w Izraelu.[#Zach. 11,12—13; Jer. 32,6—9]
10I dali je za pole garncarza, jak mi nakazał Pan.
11I stawiono Jezusa przed namiestnika, i zapytał go namiestnik: Czy Ty jesteś król żydowski? Jezus odpowiedział: Ty sam to mówisz.
12A gdy go oskarżali arcykapłani i starsi, nic nie odpowiedział.[#Mat. 26,63; Izaj. 53,7]
13Wtedy rzekł mu Piłat: Czy nie słyszysz, jak wiele świadczą przeciwko tobie?
14Lecz On nie odpowiedział mu na żadne słowo, tak iż namiestnik bardzo się dziwił.[#Jan 19,9]
15A na święto zwykł był namiestnik wypuszczać ludowi jednego więźnia, którego chcieli.
16I mieli wówczas osławionego więźnia, zwanego Barabasz.
17Gdy się więc zebrali, rzekł do nich Piłat: Którego chcecie, abym wam wypuścił, Barabasza czy Jezusa, którego zowią Chrystusem?
18Wiedział bowiem, że z zawiści go wydali.[#Jan 11,47—48; 12,19]
19A gdy on siedział na krześle sędziowskim, posłała do niego żona jego i kazała mu powiedzieć: Nie wdawaj się z tym sprawiedliwym, bo dzisiaj we śnie przez niego wiele wycierpiałam.
20Ale arcykapłani i starsi nakłonili lud, aby prosili o Barabasza, a Jezusa aby stracono.
21A namiestnik, odpowiadając, rzekł im: Jak chcecie, którego z tych dwóch mam wam wypuścić? A oni odrzekli: Barabasza.
22Rzecze im Piłat: Cóż więc mam uczynić z Jezusem, którego zowią Chrystusem? Na to wszyscy: Niech będzie ukrzyżowany!
23Ten zaś rzekł: Cóż więc złego uczynił? Ale oni jeszcze głośniej wołali: Niech będzie ukrzyżowany!
24A Piłat, ujrzawszy, że to nic nie pomaga, przeciwnie, że zgiełk się wzmaga, wziął wodę, umył ręce przed ludem i rzekł: Nie jestem winien krwi tego sprawiedliwego, wasza to rzecz.[#V Mojż. 21,6]
25A cały lud, odpowiadając, rzekł: Krew jego na nas i na dzieci nasze.[#Dz. 5,28]
26Wtedy wypuścił im Barabasza, a Jezusa po ubiczowaniu wydał na ukrzyżowanie.
27Wówczas żołnierze namiestnika zabrali Jezusa na zamek i zgromadzili wokół niego cały oddział.
28I zdjęli z niego szaty, i przyodziali go w płaszcz szkarłatny.
29I uplecioną z ciernia koronę włożyli na głowę jego, a trzcinę dali w prawą rękę jego, i upadając przed nim na kolana, wyśmiewali się z niego i mówili: Bądź pozdrowiony, królu żydowski!
30I plując na niego, wzięli trzcinę i bili go po głowie.[#Izaj. 50,6]
31A gdy go wyśmiali, zdjęli z niego płaszcz i oblekli go w szaty jego, i odprowadzili go na ukrzyżowanie.
32A wychodząc, spotkali człowieka, Cyrenejczyka, imieniem Szymon; tego przymusili, aby niósł krzyż jego.
33A gdy przyszli na miejsce, zwane Golgota, co znaczy Miejsce Trupiej Czaszki,
34Dali mu do picia wino zmieszane z żółcią; i skosztował je, ale nie chciał pić.[#Ps. 69,21]
35A gdy go przybili do krzyża, rozdzielili szaty jego, rzucając o nie losy,[#Ps. 22,18]
36Po czym usiedli i pilnowali go tam.
37I umieścili nad jego głową napis z podaniem jego winy: Ten jest Jezus, król żydowski.
38Wraz z nim ukrzyżowali wówczas dwóch złoczyńców, jednego po prawicy, a drugiego po lewicy.[#Izaj. 53,12]
39A ci, którzy przechodzili mimo, bluźnili mu, kiwali głowami swymi,[#Ps. 22,7; 109,25]
40I mówili: Ty, który rozwalasz świątynię i w trzy dni ją odbudowujesz, ratuj siebie samego, jeśli jesteś Synem Bożym, i zstąp z krzyża.[#Mat. 26,61; Jan 2,19]
41Podobnie i arcykapłani wraz z uczonymi w Piśmie i starszymi wyśmiewali się z niego i mówili:
42Innych ratował, a siebie samego ratować nie może; jest królem izraelskim, niech teraz zstąpi z krzyża; a uwierzymy w niego.
43Zaufał Bogu; niech On teraz go wybawi, jeśli ma w nim upodobanie, wszak powiedział: Jestem Synem Bożym.[#Ps. 22,8]
44Tak samo urągali mu złoczyńcy, którzy z nim razem byli ukrzyżowani.
45A od szóstej godziny do godziny dziewiątej ciemność zaległa całą ziemię.
46A około dziewiątej godziny zawołał Jezus donośnym głosem: Eli, Eli, lama sabachtani! Co znaczy: Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił?[#Ps. 22,1]
47Niektórzy zaś z tych, co tam stali, usłyszawszy to, mówili: Ten Eliasza woła.
48I zaraz pobiegł jeden z nich, wziął gąbkę, napełnił octem, włożył na trzcinę i dał mu pić.[#Ps. 69,31]
49A inni mówili: Poczekaj, zobaczymy, czy Eliasz przyjdzie, aby go wyratować.
50Ale Jezus znowu zawołał donośnym głosem i oddał ducha.
51I oto zasłona świątyni rozdarła się na dwoje, od góry do dołu, i ziemia się zatrzęsła, i skały popękały,[#II Mojż. 26,31; Hebr. 10,19—20]
52I groby się otworzyły, i wiele ciał świętych, którzy zasnęli, zostało wzbudzonych;
53I wyszli z grobów po jego zmartwychwstaniu, i weszli do świętego miasta, i ukazali się wielu.[#Dz. 26,23; Dan. 12,2]
54A setnik i ci, którzy z nim byli i strzegli Jezusa, ujrzawszy trzęsienie ziemi i to, co się działo, przerazili się bardzo i rzekli: Zaiste, ten był Synem Bożym.
55A było tam wiele niewiast, które z daleka się przypatrywały; przyszły one za Jezusem od Galilei i posługiwały mu.[#Łuk. 8,2—3]
56Wśród nich była Maria Magdalena i Maria, matka Jakuba i Józefa, i matka synów Zebedeuszowych.[#Mat. 20,20]
57A gdy nastał wieczór, przyszedł człowiek bogaty z Arymatei, imieniem Józef, który też był uczniem Jezusa.[#II Mojż. 34,25]
58Ten przyszedł do Piłata i prosił o ciało Jezusa. Wtedy Piłat kazał je wydać.
59A Józef wziął ciało i owinął je w czyste prześcieradło,
60I złożył je w swoim nowym grobie, który wykuł w skale, i zatoczył przed wejście do grobu wielki kamień, i odszedł.[#Izaj. 53,9]
61A była tam Maria Magdalena i druga Maria; siedziały one naprzeciw grobu.
62Nazajutrz, czyli w dzień po święcie Przygotowania, zebrali się u Piłata przedniejsi arcykapłani i faryzeusze,
63Mówiąc: Panie, przypomnieliśmy sobie, że ten zwodziciel jeszcze za życia powiedział: Po trzech dniach zmartwychwstanę.[#Mat. 27,40; 12,40]
64Rozkaż więc zabezpieczyć grób aż do trzeciego dnia, żeby czasem uczniowie jego nie przyszli, nie ukradli go i nie powiedzieli ludowi: Powstał z martwych. I będzie ostatnie oszustwo gorsze niż pierwsze.
65Rzekł im Piłat: Macie straż, idźcie, zabezpieczcie, jak umiecie.
66Poszli więc i zabezpieczyli grób, pieczętując kamień i zaciągając straż.[#Dan. 6,17]