The chat will start when you send the first message.
1Wówczas PAN powiedział do Mojżesza: Zauważ, że uczyniłem cię Bogiem dla faraona. Aaron, twój brat, będzie twoim prorokiem.
2Ty będziesz przekazywał wszystko, co Ja ci rozkażę, Aaronowi, a twój brat Aaron będzie przemawiał do faraona, aby wypuścił synów Izraela ze swojego kraju.[#7:2 Lub: tak że wypuści synów Izraela ze swojego kraju .]
3Lecz Ja zatwardzę serce faraona i choć pomnożę moje znaki i cuda w ziemi egipskiej,[#7:3 Lub: (1) zaćmię umysł ; (2) wzbudzę upór .]
4faraon was nie posłucha. Wtedy położę moją rękę na Egipt i wyprowadzę moje zastępy, mój lud, synów Izraela, z ziemi egipskiej za sprawą wielkich sądów.
5I przekonają się Egipcjanie, że Ja jestem PAN , gdy uniosę moją rękę nad Egiptem i wyprowadzę synów Izraela z tego kraju.
6Mojżesz i Aaron uczynili dokładnie tak, jak PAN im rozkazał.
7W tym czasie, gdy przemawiali do faraona, Mojżesz miał osiemdziesiąt lat, a Aaron osiemdziesiąt trzy.
8Następnie PAN pouczył Mojżesza i Aarona:
9Gdy faraon powie do was: Wykażcie się jakimś cudem, powiesz Aaronowi: Weź swoją laskę i rzuć ją przed faraonem. Wówczas jego laska zamieni się w węża.[#7:9 , hbr. תַּנִּין (), zob. w. 10 i 12; lub: bestię ; por. z נָחָשׁ () w Wj 4:3.]
10Gdy Mojżesz i Aaron przyszli do faraona, uczynili tak, jak im rozkazał PAN . Aaron rzucił swoją laskę przed faraonem oraz jego sługami i ona rzeczywiście zamieniła się w węża.
11Wtedy faraon wezwał swoich mędrców i czarowników — i również oni, wróżbici Egiptu, dokonali tego samego za pomocą swoich tajemnych zaklęć.
12Każdy z nich rzucił swoją laskę i każda zamieniła się w węża! I choć laska Aarona połknęła ich laski,
13to faraon pozostał nieugięty i nie posłuchał ich — tak zresztą, jak zapowiedział PAN .
14Wtedy PAN powiedział do Mojżesza: Faraon jest wciąż nieprzejednany, odmawia wypuszczenia ludu.[#7:14 Lub: serce faraona pozostaje niewrażliwe .]
15Idź zatem do faraona jutro rano, akurat wtedy, gdy będzie wychodził nad wodę. Ustaw się tak, by go spotkać nad brzegiem Nilu, a miej ze sobą swoją laskę, która przedtem zamieniła się w węża.
16Powiedz mu: PAN , Bóg Hebrajczyków, posłał mnie do ciebie ze słowami: Wypuść mój lud, aby Mi służył na pustyni, bo jak dotąd nie wydałeś na to zgody.
17Otóż tak mówi PAN : Po tym poznasz, że Ja jestem PAN , że za chwilę Ja uderzę laską wody Nilu i zamienią się one w krew.
18Wyginą przez to ryby w Nilu, a rzeka zacznie tak cuchnąć, że Egipcjanie nie będą w stanie używać jej wody do picia!
19Następnie polecił PAN Mojżeszowi: Powiedz Aaronowi: Weź swoją laskę i unieś swoją rękę nad wody Egiptu, nad jego rzeki, kanały i rozlewiska — nad wszystkie jego zbiorniki wód. Niech zamienią się w krew! Niech krew będzie wszędzie, w całej ziemi egipskiej, nawet w naczyniach drewnianych i kamiennych!
20Mojżesz i Aaron zrobili tak, jak im rozkazał PAN : Aaron podniósł laskę i na oczach faraona oraz jego sług uderzył wody Nilu. Wówczas cała woda Nilu zamieniła się w krew.
21Ryby w Nilu padły, a rzeka zaczęła tak cuchnąć, że Egipcjanie nie byli w stanie używać jej wody do picia. Cała ziemia egipska wypełniła się krwią!
22To samo jednak uczynili czarownicy egipscy za pomocą swoich tajemnych zaklęć, tak że faraon pozostał nieugięty i nie posłuchał ich — tak zresztą, jak zapowiedział PAN .[#7:22 Lub: serce faraona zhardziało .]
23Faraon odwrócił się i ruszył do pałacu. Również tego nie wziął sobie do serca.
24Natomiast Egipcjanie kopali wokół Nilu w poszukiwaniu wody pitnej, nie byli bowiem w stanie pić wody z rzeki.
25Po tym natomiast, jak PAN uderzył wodę Nilu, minęło siedem pełnych dni.