Joba 33

Joba 33

Elihu: Mowa do Joba

¹Teraz więc, Jobie, posłuchaj

mojej mowy

i nadstaw uszu na wszystkie

moje słowa!

²Oto otwieram usta,

mój język zaczyna

przemawiać.

³Moje słowa płyną z prawego

serca,

moje wargi wyrażą

szczere poznanie.

⁴Stworzył mnie Duch Boży

i ożywiło tchnienie

Wszechmocnego.

⁵Jeśli możesz, odpowiedz mi,

przygotuj się, stań przede mną!

⁶Ja jestem wobec Boga jak ty,

ja też jestem wzięty z gliny.

⁷Nie musisz się zatem mnie obawiać,

niech nie ciąży ci nacisk z mojej

strony!

⁸Otóż wpadły mi w uszy twoje słowa,

usłyszałem brzmienie twego głosu:

⁹Jestem czysty, nie ma we mnie

nieprawości,

wolny od zmazy, bez winy.

¹⁰Bóg dąży do tego, aby mnie oskarżyć,

poczytuje mnie za swojego wroga.

¹¹Moje nogi zakuwa w dyby,

śledzi wszystkie moje ścieżki.

¹²Otóż odpowiem ci: W tym

nie masz racji.

Bóg bowiem jest większy niż

człowiek śmiertelny.

¹³Dlaczego spierałeś się z Bogiem

o to, że nie tłumaczy się

przed człowiekiem

ze swojego postępowania?

¹⁴Owszem, Bóg przemawia!

Mówi raz i drugi, lecz człowiek

na to nie zważa.

¹⁵Przemawia do nas we śnie,

w nocnym widzeniu,

gdy ludzie zapadają

w głęboki sen,

przemawia, kiedy na swych

łożach drzemią.

¹⁶Wtedy otwiera ludziom uszy

i niepokoi ostrzeżeniem,

¹⁷aby odwieść człowieka od zła

i uchronić od zgubnej pychy.

¹⁸Chce zachować jego duszę od grobu,

jego życie od śmiertelnego ciosu.

¹⁹Karci go też bólem na łożu

i nieprzerwanym drżeniem

w kościach.

²⁰Odbiera mu ochotę na chleb,

tak że nie ma chęci nawet na to,

co lubi.

²¹Jego ciało marnieje w oczach,

sterczą wyraźnie skryte wcześniej

kości.

²²W ten sposób przybliża człowieka

do grobu,

jego życie kieruje ku sprowadzającym

śmierć.

²³Jeśli znajdzie się wtedy przy nim

anioł, pośrednik, jeden

na tysiąc,

aby oznajmić mu, co powinien

zrobić,

²⁴zlituje się nad nim i powie:[#33:24 — Bóg lub anioł-pośrednik.]

Wybaw go od zejścia do grobu,

znalazłem okup,

²⁵niech jego ciało będzie zdrowsze

niż za młodu,

niech powróci do dni swojej

witalności —

²⁶to gdy będzie się modlił,

Bóg go przyjmie,

wzbudzi radość, da oglądać

swe oblicze —

i przywróci człowiekowi jego

sprawiedliwość.

²⁷Zaśpiewa on wtedy przed ludźmi

i powie:

Zgrzeszyłem, wypaczyłem to,

co prawe,

lecz mi za to nie odpłacono.

²⁸Odkupił moją duszę od zejścia

do grobu

i teraz znów oglądam światło.

²⁹Otóż wszystko to czyni Bóg

z człowiekiem dwukrotnie

lub trzykrotnie,

³⁰aby zawrócić jego duszę

od śmierci

i oświecić go światłem żyjących.

³¹Rozważ to, Jobie, zechciej mnie

posłuchać,

zachowaj milczenie, a ja będę

przemawiał!

³²Lecz odpowiedz, jeśli pragniesz

coś powiedzieć.

Przemów, chciałbym cię

usprawiedliwić!

³³Jeżeli nie, to ty zechciej mnie

wysłuchać;

pozostań w ciszy, a nauczę cię

mądrości.